Δεν χρειάζεται να χτυπήσεις με σφυρί, για να ρυθμίσεις ένα ρολόι, δήλωσε χαρακτηριστικά την περασμένη εβδομάδα ο πληρεξούσιος της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, Αλεξέι Ρογκάλιεφ. Ωστόσο είναι ξεκάθαρο, ότι καμιά μεγάλη δύναμη δεν βλέπει με καλό μάτι μια ιρανική πυρηνική βόμβα. Το μόνο χειρότερο από μια στρατιωτική επέμβαση στο Ιράν είναι ένα Ιράν με πυρηνικά. Σε αυτή τη φάση, παρά τις εκατέρωθεν κορώνες, τον πρώτο λόγο έχουν τα διπλωματικά μέσα.
«Η ρωσική πρόταση για τον εμπλουτισμό ουρανίου σε ρωσικό έδαφος είναι στο τραπέζι», δήλωσε εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών. «Στις παρούσες συνθήκες, είναι λογικό να εξετάζουμε διάφορες λύσεις για το πότε και πού γίνεται ο εμπλουτισμός».
Ενώ τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και η Γερμανία συνεδριάζουν στο Παρίσι για να καθορίσουν μια κοινή θέση, ο Φίλιπ Γκόρντον, διευθυντής του Κέντρου για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στο Brookings Institution, υποστηρίζει με άρθρο του στην «Corriere della sera» ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιτεθούν στην Τεχεράνη. Οπως τονίζει, το πιο παράδοξο στη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι η προσπάθειά τους να παρακάμψουν τη διπλωματία υπέρ μιας στρατιωτικής λύσης, αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Είναι βέβαια πιθανό αυτός ο ενθουσιασμός για μια διπλωματική λύση να είναι σκόπιμος ώστε να δικαιολογήσει κάποια στιγμή την προσφυγή στη βία. Στην περίπτωση του Ιράκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες έπαιζαν για ένα χρόνο αυτό το «παιχνίδι» προτού στείλουν τελικά τα στρατεύματά τους στη χώρα.
Η μεγάλη διαφορά είναι ότι τότε πολλοί στην Αμερική πίστευαν πως η εισβολή στο Ιράκ θα ήταν μια εύκολη υπόθεση, ένα βήμα προς τα εμπρός για έναν κόσμο πιο ασφαλή, και για το λόγο αυτό προτιμούσαν τη στρατιωτική λύση από μια διπλωματική «επιτυχία». Σήμερα, δεν υπάρχει κανείς στην Ουάσινγκτον που να μην πιστεύει ότι μια επίθεση στο Ιράν θα είχε καταστροφικές συνέπειες.
Ο αμερικανός αναλυτής φαντάζεται τις αντιδράσεις που θα συναντούσε ο πρόεδρος Μπους σε περίπτωση που αποφάσιζε μια τέτοια επίθεση.
Από το στρατό: «Κύριε πρόεδρε, μπορούμε να καταστρέψουμε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις που έχουν ήδη εντοπιστεί... Για να είμαστε σίγουροι, όμως, θα πρέπει να προβούμε σε επανειλημμένες επιθέσεις ή να χρησιμοποιήσουμε τακτικά πυρηνικά όπλα. Θα πρέπει να βομβαρδίσουμε δεκάδες εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές και προστατεύονται από συστήματα αντι-αεροπορικής άμυνας. Οι παράπλευρες απώλειες θα ήταν τεράστιες».
Από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: «Το πραγματικό πρόβλημα είναι τα ιρανικά αντίποινα: είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν προσπάθειες αποσταθεροποίησης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμερικανών πολιτών και αμερικανικών συμφερόντων, για να μη μιλήσουμε για τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν τα πετρελαιοφόρα στα στενά του Χορμούζ. Μια επίθεση θα ενισχύσει επιπλέον τους εξτρεμιστές στο Ιράν και θα αποδυναμώσει τους μεταρρυθμιστές».
Από τους συμβούλους εσωτερικής πολιτικής: «Κύριε πρόεδρε, αντίθετα με αυτό που συνέβη πριν από τρία χρόνια, αυτή τη φορά δεν θέλουν τη χρήση βίας ούτε η κοινή γνώμη ούτε το Κονγκρέσο. Και η τιμή του πετρελαίου θα ξεπεράσει τα 100 δολάρια το βαρέλι».
Corriere della sera, ΑΠΕ-ΜΠΕ