«Ακυβέρνητη στεριά», είναι η τελευταία, με περιβαλλοντικό προσανατολισμό, εγκατάσταση του Pejac. Πρόκειται για ένα παλιό πηγάδι στον ανοιχτό ωκεανό, εγκατεστημένο στα ανοιχτά των ακτών της Κανταβρίας, της αυτόνομης περιοχής της Ισπανίας, της οποίας είναι γέννημα θρέμμα.
«Ακυβέρνητη στεριά», είναι η τελευταία, με περιβαλλοντικό προσανατολισμό, εγκατάσταση του Pejac. Πρόκειται για ένα παλιό πηγάδι στον ανοιχτό ωκεανό, εγκατεστημένο στα ανοιχτά των ακτών της Κανταβρίας, της αυτόνομης περιοχής της Ισπανίας, της οποίας είναι γέννημα θρέμμα.
Ο Ισπανός καλλιτέχνης εξακολουθεί να ανησυχεί για το ότι στεριά και θάλασσα είναι όλο και πιο πολύ ακυβέρνητες. Παρουσιάζει ένα ακόμα από τα «απίθανα, αλλά θεωρητικώς ενδεχόμενα» σενάριά του. Στην εγκατάσταση «Ακυβέρνητη στεριά», χρησιμοποιεί το πηγάδι, ένα παγκοσμίως αποδεκτό σύμβολο μιας υγιούς κοινότητας και, στην κυριολεξία, πηγή της ζωής, και το τοποθετεί στην ανοιχτή θάλασσα δημιουργώντας μιαν ανησυχητική εικόνα ενός μέλλοντος μετά την «Αποκάλυψη».
Η συγκυρία δεν είναι τυχαία. Ο Pejac παρουσίασε την εγκατάσταση έναν χρόνο και κάτι μετά το «Η προειδοποίηση επιστημόνων του κόσμου στην ανθρωπότητα: Δεύτερη ειδοποίηση», μια επιστολή που δημοσιοποίησε τον Νοέμβριο του 2017, και η οποία υπεγράφη από 15.000 επιστήμονες απ’ όλον τον κόσμο.
Το ίδιο πέτρινο πηγάδι το είχε εγκαταστήσει, στο πρόσφατο παρελθόν, σε μια μαούνα στον Σηκουάνα, στην καρδιά του Παρισιού. Τώρα, τα κύματα του Ατλαντικού το δέρνουν, πουλιά αιωρούνται από πάνω του σαν να το εξετάζουν, μεγάλα φορτηγά πλοία περνούν κοντά. Με το «Ακυβέρνητη στεριά», ο Pejac δίνει συνέχεια σε αυτό που ξεκίνησε, το 2016, με τη μικρού μήκους ταινία του «Φουρτουνιασμένη θάλασσα».