Στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο παρέπεμψε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, να κρίνει αν είναι αντισυνταγματική ή όχι η επιβολή ανώτατου ορίου (plafon) βάσει του νόμου 2084/1992, στο εφάπαξ βοήθημα που χορηγείται στους ασφαλισμένους από τα ασφαλιστικά Ταμεία και τα Ταμεία Επικουρικής Ασφάλισης των υπαλλήλων του Δημοσίου και των Τραπεζών.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο ΑΕΔ, λόγω αντίθετων αποφάσεων μεταξύ των Ολομελειών του Αρείου Πάγου και ΣτΕ.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έχει κρίνει ομόφωνα (απόφαση 17/2005) ότι το πλαφόν στο εφάπαξ που επιβλήθηκε με τον Ν. 2084/1992 είναι αντισυνταγματικό και συγκεκριμένα αντίθετο στην συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4) και στην υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την ασφάλιση των εργαζομένων (άρθρο 22). Επίσης, η Ολομέλεια του ΑΠ έκρινε ότι το εφάπαξ έχει αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα, αφού καταβάλλεται από κεφάλαιο που σχηματίζεται αποκλειστικά από εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών.
Από την άλλη πλευρά, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ακριβώς τα αντίθετο. Δηλαδή, ότι η επιβολή πλαφόν στο εφάπαξ δεν είναι αντίθετη στις συνταγματικές επιταγές. Επιπρόσθετα, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι το εφάπαξ δεν έχει αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα, και αυτό γιατί το ασφαλιστικό κεφάλαιο των Ταμείων δεν σχηματίζεται αποκλειστικά ή έστω κατά κύριο λόγο, από τις εισφορές των ασφαλισμένων σε αυτό, αλλά στον σχηματισμό του συμβάλλει ουσιωδώς η εισφορά των εργοδοτών.