H μάχη έχει ήδη αρχίσει για τα κορυφαία αξιώματα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όχι μεταξύ των υποψηφίων, αλλά μεταξύ των κυβερνήσεων, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
H μάχη έχει ήδη αρχίσει για τα κορυφαία αξιώματα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όχι μεταξύ των υποψηφίων, αλλά μεταξύ των κυβερνήσεων. Όταν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ ψήφισαν πριν από έναν μήνα υπέρ της υποψηφιότητας του Ιταλού Αντρέα Ενρία για τη θέση του επικεφαλής του εποπτικού μηχανισμού τραπεζών της ΕΚΤ (SSM) αντί της αντιπροέδρου της κεντρικής τράπεζας της Ιρλανδίας Σάρον Ντόνερι, γνώριζαν πολύ καλά ότι η επιλογή τους θα είχε αντίκτυπο σε άλλους κορυφαίους διορισμούς του 2019.
Για παράδειγμα, η επιλογή της Ντόνερι θα αποτελούσε εμπόδιο για τον προϊστάμενό της, απόφοιτο του Χάρβαρντ, με λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα και μεγάλη εμπειρία, διοικητή της ιρλανδικής κεντρικής τράπεζας Φίλιπ Λέιν, να εξασφαλίσει τη θέση του επικεφαλής οικονομολόγου της ΕΚΤ. Ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ προτείνει τη νομισματική πολιτική, γεγονός που προσδίδει στο συγκεκριμένο πόστο μεγάλη επιρροή.
Ο σημερινός επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, Πέτερ Πρετ, αναμένεται να παραιτηθεί τον Μάιο του επόμενου έτους και η αντικατάστασή του θα γίνει πριν από τις ευρωεκλογές. Αντίστοιχα, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, ολοκληρώνει τη θητεία του τον επόμενο Οκτώβριο, ενώ ο Μπενουά Κερέ, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, υπεύθυνος για τις αγορές, στο τέλος του επόμενου έτους.
Ήδη, η επιλογή, φέτος, του Ισπανού Λουίς ντε Γκίντος από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης -άλλωστε ο ίδιος υπήρξε στο παρελθόν δικός τους, αφού είχε διατελέσει υπουργός Οικονομικών της Iσπανίας- για τη θέση του αντιπροέδρου της ΕΚΤ προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά και ανησυχίες στους κόλπους της κεντρικής τράπεζας μήπως η ανεξαρτησία του ιδρύματος επηρεαστεί από την πολιτική. O μοναδικός αντίπαλος του Ντε Γκίντος -προτού τελικά απορριφθεί- ήταν ο Λέιν. Τυχαίο;
Οι παραπάνω λοιπόν είναι οι τρεις πρώτες κορυφαίες θέσεις στους κόλπους της ΕΚΤ που θα πρέπει να καλυφθούν το επόμενο έτος. Οι κυβερνήσεις έχουν το πρώτο χέρι σε αυτούς τους διορισμούς και οι κεντρικοί τραπεζίτες ανησυχούν για το πώς θα παιχθεί το παιχνίδι, ειδικά εάν οι εκλογές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο δείξουν άνοδο των λαϊκιστών.
Οι κυβερνήσεις έχουν λοιπόν την τάση να διορίζουν υποψηφίους με βάση την εθνικότητα, χωρίς φυσικά να παραβλέπεται η εμπειρία και μία μικρή χώρα όπως η Ιρλανδία δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει ταυτόχρονα δύο κορυφαία αξιώματα. Ειδικά όταν το Βερολίνο παρακολουθεί με άγρυπνο μάτι τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ και έχει επανειλημμένως ταχθεί κατά της ιδιαίτερα χαλαρής νομισματικής πολιτικής. Και φυσικά, θα επιθυμούσε να διορίσει τον διάδοχο του Ντράγκι...