Όλα τα ενδεχόμενα για τις πολιτικές εξελίξεις στη Βρετανία και τη μορφή που θα λάβει το Brexit μένουν ανοιχτά εκτιμά η Citigroup και προβλέπει ότι η αβεβαιότητα και η αστάθεια θα παραμείνουν στα ύψη τους επόμενους μήνες. Η χώρα βιώνει μία υπαρξιακή (existential) ή καλύτερα... «Βrexistenstial» κρίση, μία κρίση θεσμών, σχολιάζει και επισημαίνει ότι για την αντιμετώπισή της δεν επαρκούν η αλλαγή ηγεσίας ή οι γενικές εκλογές.
Όλα τα ενδεχόμενα για τις πολιτικές εξελίξεις στη Βρετανία και τη μορφή που θα λάβει το Brexit μένουν ανοιχτά εκτιμά η Citigroup και προβλέπει ότι η αβεβαιότητα και η αστάθεια θα παραμείνουν στα ύψη τους επόμενους μήνες. Η χώρα βιώνει μία υπαρξιακή (existential) ή καλύτερα... «Βrexistenstial» κρίση, αλλά και μία κρίση θεσμική, σχολιάζει και επισημαίνει ότι για την αντιμετώπισή της δεν επαρκούν η αλλαγή ηγεσίας ή οι γενικές εκλογές.
Οι αναλυτές της Citi προχωρούν συγκεκριμένα σε τέσσερις παρατηρήσεις:
α) Η Μέι σωστά επισημαίνει ότι οι επιλογές είναι ανάμεσα: στη συμφωνία, που βρίσκεται στο τραπέζι, σε έξοδο χωρίς συμφωνία (no deal) ή στο no Brexit, δηλαδή ακύρωση των σχεδίων εξόδου. Είναι δύσκολο να υπάρξει μία ουσιωδώς διαφορετική συμφωνία. Σύμφωνα με τους ειδικούς της Citi, μετά την έξοδο και την μεταβατική περίοδο, η Βρετανία θα πρέπει να διατηρήσει στενούς ρυθμιστικούς και τελωνειακούς δασμούς με την Ε.Ε.. Η θέση της κοινότητας ήταν από την αρχή ξεκάθαρη και κάποια στιγμή συνέκλινε σε αυτή και η Βρετανία.
β) Ο διακανονισμός για τη μεταβατική περίοδο είναι πιθανότατα ένας οδικός χάρτης για την τελική σχέση ανάμεσα σε Ε.Ε. και Βρετανία. Η σχέση αυτή απαιτεί την απουσία σκληρού ιρλανδικού συνόρου. Τα σύνορα δεν σημαίνουν απλώς η πιθανότητα αποκλίσεων στους δασμούς, αλλά και η πιθανότητα διαφορετικού ρυθμιστικού πλαισίου για τα ίδια προϊόντα.
Αν ο διακανονισμός της μεταβατικής περιόδου δείχνει πράγματι που θα οδηγηθούν τα πράγματα στο μέλλον τότε η αντίδραση στη συμφωνία είναι εύλογη. Δεν μπορεί να ικανοποιεί ούτε τους οπαδούς του Remain ούτε εκείνους του Leave. Δύο χρόνια διαπραγματεύσεων και προσπαθειών οδήγησαν σε μία συμφωνία, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει συναίνεση στο εσωτερικό της Βρετανίας.
γ) Το σημερινό αδιέξοδο δεν μπορεί να αρθεί με παραδοσιακά μέσα, όπως αλλαγή ηγεσίας ή γενικές εκλογές. Έχουμε να κάνουμε μία κρίση θεσμών. Τα αριθμητικά δεδομένα στη Βουλή δείχνουν ότι ένας νέος ηγέτης δεν μπορούσε να εξασφαλίσει πλειοψηφία ούτε για τη συμφωνία ούτε για τις δύο εναλλακτικές (no deal ή no Βrexit). Οι γενικές εκλογές επίσης δύσκολα θα ύλενε το πρόβλημα, δεδομένου ότι οι αντιθέσεις δεν είναι μεταξύ των κομμάτων αλλά στο εσωτερικό τους. Οι εκλογές δίνουν απαντήσεις μόνο σε ερωτήματα, στα οποία τα κόμματα μπορούν να δώσουν συνεπείς απαντήσεις, τονίζουν.
δ) Μέσα στις επόμενες εβδομάδες το πιο σημαντικό ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση θα σκεφτεί να ζητήσει παράταση της συμμετοχής στην Ε.Ε. (έξοδο μετά τον Μάρτιο δηλαδή), στη βάση των όρων του Άρθρου 50 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Ενδεχομένως να μην υπάρχει άλλη επιλογή, εάν η τρέχουσα συμφωνία δεν επικυρωθεί, αφού αυτή τη στιγμή κανείς δεν φαίνεται να έχει την πολιτική νομιμοποίηση για μία από τις άλλες εναλλακτικές.
naftemporiki.gr