Αν ο στόχος της κυβέρνησης με τους χειρισμούς της στην υπόθεση των αναδρομικών διεκδικήσεων των συνταξιούχων είναι να κερδίσει χρόνο, ώστε η «καυτή δημοσιονομική πατάτα» να περάσει στην επόμενη κυβέρνηση, τότε φαίνεται ότι ο στόχος θα επιτευχθεί. Αν όμως ο στόχος είναι να προστατευτούν οι συνταξιούχοι και τα συμφέροντά τους χωρίς να χρειαστεί να μπουν στην πολυέξοδη διαδικασία της κατάθεσης αγωγών, τότε η αποτυχία είναι δεδομένη, όπως τουλάχιστον προκύπτει εκ του αποτελέσματος. Οι συνταξιούχοι εισρέουν πλέον κατά χιλιάδες στα δικηγορικά γραφεία, ενώ, αν δεν βρεθεί κάποια λύση, τα δικαστήρια θα απασχοληθούν με τη συγκεκριμένη υπόθεση για τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια, γράφει ο Θάνος Τσίρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Αν ο στόχος της κυβέρνησης με τους χειρισμούς της στην υπόθεση των αναδρομικών διεκδικήσεων των συνταξιούχων είναι να κερδίσει χρόνο, ώστε η «καυτή δημοσιονομική πατάτα» να περάσει στην επόμενη κυβέρνηση, τότε φαίνεται ότι ο στόχος θα επιτευχθεί. Αν όμως ο στόχος είναι να προστατευτούν οι συνταξιούχοι και τα συμφέροντά τους χωρίς να χρειαστεί να μπουν στην πολυέξοδη διαδικασία της κατάθεσης αγωγών, τότε η αποτυχία είναι δεδομένη, όπως τουλάχιστον προκύπτει εκ του αποτελέσματος. Οι συνταξιούχοι εισρέουν πλέον κατά χιλιάδες στα δικηγορικά γραφεία, ενώ, αν δεν βρεθεί κάποια λύση, τα δικαστήρια θα απασχοληθούν με τη συγκεκριμένη υπόθεση για τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια.
Ο συνταξιούχος δεν είναι νομικός ούτε διαβάζει τις αποφάσεις των Πρωτοδικείων και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Λαμβάνει τις αποφάσεις του αφού ενημερωθεί, ενώ όσο πιο σωστή είναι η ενημέρωση τόσο δυσκολότερο είναι να παρασυρθεί από προτροπές για προσφυγή στα δικαστήρια οι οποίες είναι πιθανό να υποκρύπτουν και οικονομικά συμφέροντα.
Και εδώ γεννώνται εύλογα ερωτήματα: Από τις επίσημες τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών όλο αυτό το διάστημα, απαντήθηκαν τα εύλογα ερωτήματα των συνταξιούχων; Βομβαρδίστηκαν οι ενδιαφερόμενοι με το επιχείρημα ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν επιτρέπει τη διεκδίκηση αναδρομικών πριν από τον Ιούνιο του 2015; Είπε όμως κάποιος ότι δεν έχει κανένα νόημα η διεκδίκηση αναδρομικών για την περίοδο μετά τον Ιούνιο του 2015; Ακούστηκε το επιχείρημα ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρεί συνταγματική τη λήψη μέτρων ώστε η δαπάνη να μην ξεπερνά το 16% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος; Σημαίνει αυτό ότι αν δικαιωθούν οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να λάβουν τα ποσά ύστερα από έναν διακανονισμό χωρίς να τίθεται υπό αμφισβήτηση το όριο του 16%; Και σε τελική ανάλυση, απάντησε κανείς στους συνταξιούχους για ποιο λόγο οι ένστολοι και τα ειδικά μισθολόγια δικαιούνται τα αναδρομικά τους, αλλά οι συνταξιούχοι όχι;
Όσο τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, όσο κυριαρχεί η αβεβαιότητα και όσο οι απαντήσεις δεν είναι πειστικές, είναι λογικό οι συνταξιούχοι να ακούν με μεγαλύτερη ευκολία της «σειρήνες» για προσφυγή στα δικαστήρια. Οι μισές απαντήσεις, δεν αποτελούν απαντήσεις…