Έξι διαφορετικά υποείδη τίγρεων υπάρχουν σήμερα, όπως επιβεβαίωσε μεγάλη επιστημονική ομάδα, εν μέσω ελπίδων ότι τα ευρήματα θα ενισχύσουν τις προσπάθειες προστασίας των λιγότερων από 4.000 τίγρεων που απομένουν στον κόσμο.
Έξι διαφορετικά υποείδη τίγρεων υπάρχουν σήμερα, όπως επιβεβαίωσε μεγάλη επιστημονική ομάδα, εν μέσω ελπίδων ότι τα ευρήματα θα ενισχύσουν τις προσπάθειες προστασίας των λιγότερων από 4.000 τίγρεων που απομένουν στον κόσμο.
Τα έξι υποείδη περιλαμβάνουν τη τίγρη της Βεγγάλης, την τίγρη της Σιβηρίας (γνωστή και ως τίγρη Αμούρ), την τίγρη της Νότιας Κίνας, την τίγρη της Σουμάτρα, την τίγρη της Ινδοκίνας και την τίγρη της Μαλαισίας, αναφέρει η επιστημονική έκθεση.
Άλλα τρία υποείδη τίγρεων, οι τίγρεις της Κασπίας, της Ιαπωνίας και του Μπαλί, έχουν ήδη εξαφανιστεί. Οι μεγαλύτερες απειλές για την επιβίωση των τίγρεων είναι η απώλεια των βιότοπων τους και η λαθροθηρία.
Ο καλύτερος τρόπος για την προστασία του είδους και την προώθηση της αναπαραγωγής τόσο σε αιχμαλωσία όσο και στην άγρια φύση αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων, εν μέρει λόγω των διαφωνιών ως προς τον αριθμό των υποειδών των τίγρεων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχουν μόλις δύο υποείδη, και άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πέντε ή έξι.
«Η έλλειψη συναίνεσης σχετικά με τον αριθμό των υποειδών τίγρης έχει δυσχεράνει εν μέρει την παγκόσμια προσπάθεια για να σωθεί το είδος από το χείλος της εξαφάνισης», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης, Σου-Τζιν Λουό, του Πανεπιστημίου του Πεκίνο.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα πλήρη γονιδιώματα 32 δειγμάτων τίγρης, προκειμένου να επιβεβαιώσουν ότι εμπίπτουν σε έξι γενετικά διακριτές ομάδες.
Παρόλο που οι τίγρεις πιστεύεται ότι περιπλανούνται στον πλανήτη εδώ και δύο έως τρία εκατομμύρια χρόνια, ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται από μία ομάδα που επιβίωσε πριν από περίπου 110.000 χρόνια, όταν οι τίγρεις υπέφεραν από μία ιστορική μείωση πληθυσμού, αναφέρει η έκθεση.
Οι ερευνητές βρήκαν πολύ λίγες ενδείξεις αναπαραγωγής μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών τίγρεων. Αυτή η χαμηλή γενετική ποικιλότητα υποδεικνύει ότι κάθε υποείδος έχει ένα μοναδικό εξελικτικό ιστορικό. Αυτό ξεχωρίζει επίσης τις τίγρεις από άλλα μεγάλα αιλουροειδή όπως οι ιαγουάροι, τα υποείδη των οποίων αναμειγνύονται συχνότερα.
Οι βασικές διαφορές των υποειδών τίγρεων περιλαμβάνουν το μέγεθος του σώματος και το χρώμα της γούνας. «Οι τίγρεις από τη Ρωσία είναι εξελικτικά διακριτές από εκείνες της Ινδίας. Ακόμη και οι τίγρεις από τη Μαλαισία και την Ινδονησία είναι διαφορετικές», δήλωσε η Λουό.
Η αντιστροφή της πτωτικής τάσης του πληθυσμού των τίγρεων σημαίνει τη μεγιστοποίηση των προσπαθειών διατήρησης της γενετικής ποικιλομορφίας και της εξελικτικής μοναδικότητας του είδους. Σε αυτό θα βοηθήσει η αποσαφήνιση του αριθμού και των χαρακτηριστικών των υποειδών της τίγρης, κατέληξε η μελέτη.