Κόσμος
Δευτέρα, 05 Νοεμβρίου 2018 14:54

SZ: Νονός χωρίς να θέλει ο… Σόιμπλε

Τον ιδιαίτερο αλλά και διακριτικό ρόλο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στις διαδικασίες διαδοχής της Άγκελα Μέρκελ αναδεικνύει, με εκτενές δημοσίευμά της, η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Τον ιδιαίτερο αλλά και διακριτικό ρόλο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στις διαδικασίες διαδοχής της Άγκελα Μέρκελ αναδεικνύει, με εκτενές δημοσίευμά της, η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο πρώην υπουργός Οικονομικών και σημερινός πρόεδρος της Βουλής αποκαλείται «πατρική φιγούρα», «σεβαστή φυσιογνωμία» ή και «νονός» στο κυβερνών χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (CDU) της Γερμανίας. Σε κάθε περίπτωση θεωρείται η «κρυφή δύναμη» πίσω από την Άγκελα Μέρκελ.

Η εφημερίδα επισημαίνει ότι από τότε που έθεσε υποψηφιότητα ως αουτσάιντερ για τη διαδοχή Μέρκελ ο πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας Φριντριχ Μέρτς, φίλος και άλλοτε στενός συνεργάτης του, ο Σόιμπλε θεωρείται και κάτι ακόμη: «Πιθανός ενορχηστρωτής μίας μεγάλης έκπληξης. Σαν να λέμε: Μόνο ο Σόιμπλε θα μπορούσε να σχεδιάζει μία τόσο μεγάλη ανατροπή. Γιατί απλά είναι ευφυής και έχει περάσει από σαράντα κύματα».   

Ο ίδιος αποφεύγει να εκφράσει προτίμηση ή αποστροφή για συγκεκριμένα πρόσωπα. Έμπιστοι συνεργάτες του λένε ότι δεν επιθυμεί να αναμιχθεί ιδιαίτερα στις διαδικασίες διαδοχής για να προωθήσει τον Φρίντριχ Μερτς. Όπως επισημαίνει η Süddeutsche Zeitung «όταν ο Μερτς επισκέφθηκε πρόσφατα τις Βρυξέλλες, ο Σόιμπλε δεν το γνώριζε καν. Έκπληξη προκαλούν τα δημοσιεύματα για συνάντηση του Μερτς με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Ζόζεφ Ντολ, την οποία υποτίθεται ότι είχε κανονίσει ο Σόιμπλε. Παρά τις πληροφορίες περί του αντιθέτου, μία τέτοια συνάντηση δεν έγινε ποτέ».

Σόιμπλε - Μέρκελ: Μία ιδιαίτερη σχέση

Η συνεργασία με την Άγκελα Μέρκελ ήταν συνήθως εντατική, αλλά όχι πάντα εύκολη. Όπως επισημαίνεται, ο Σόιμπλε «είχε κάποιες δυσκολίες με (σ.σ. το να αποδεχθεί) πολλές αποφάσεις της Μέρκελ. Δηλώνει ωστόσο σήμερα ότι υπήρξαν νεωτερισμοί και ανατροπές, ιδιαίτερα στο κομμάτι της κοινωνικής πολιτικής, τις οποίες μόνο η Μέρκελ θα μπορούσε να υλοποιήσει. Επιπλέον ο Σόιμπλε ανήκει σε αυτούς που γνωρίζουν, ως αυτόπτες μάρτυρες, ότι ορισμένες αποφάσεις, όπως η κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης ή το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων στηρίχθηκαν μεν από την καγκελάριο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν οφείλονταν μόνο στην ίδια.

»Την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας, για παράδειγμα, ζητούσε ο πρώην υπουργός Άμυνας, Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ, και μάλιστα την έθετε ως προϋπόθεση για να συναινέσει στην πολιτική περικοπών της τότε κυβέρνησης. Την εποχή εκείνη υπουργός Οικονομικών ήταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε».

Αυτό που δεν υπενθυμίζει η γερμανική εφημερίδα είναι η ιδιαίτερη σχέση Σόιμπλε-Μέρκελ πέραν της καθημερινής διαχείρισης: όταν, το 1999, η Άγκελα Μέρκελ, ως γενική γραμματέας των Χριστιανοδημοκρατών, δημοσίευε άρθρο-παρέμβαση στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung υποδεικνύοντας ευθύνες στο σκάνδαλο των «μαύρων ταμείων», στόχευε πρωτίστως τον τότε καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, αλλά εκ των πραγμάτων έβαζε στο κάδρο των ευθυνών και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ωστόσο οι δυο τους αναζήτησαν και τελικά βρήκαν ένα πλαίσιο αγαστής συνεργασίας. Όταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας, η Άγκελα Μέρκελ ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή απέναντι στην οικογένειά του ότι δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης και θα έχει «όσον χρόνο χρειάζεται» για να αναρρώσει. Όσο για τα σενάρια περί αποχώρησης Μέρκελ και (προσωρινής, τουλάχιστον) διαδοχής από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που ακούστηκαν κατά καιρούς, ακόμα και πριν από τις εκλογές του 2013, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.

Σφραγίδα Σόιμπλε στις διαδικασίες διαδοχής;

Ήδη πάντως από την εποχή που το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα αναζητούσε τον διάδοχο του Χέλμουτ Κολ, ο Σόιμπλε είχε προτείνει τη διεξαγωγή «περιφερειακών διασκέψεων» σε όλη τη Γερμανία, όπου οι υποψήφιοι θα παρουσιάσουν το βιογραφικό τους και το πρόγραμμά τους.

Και αυτή ακριβώς η ιδέα φαίνεται ότι υλοποιείται τώρα: όπως έγινε γνωστό το απόγευμα της Κυριακής στο Βερολίνο, οι Χριστιανοδημοκράτες σχεδιάζουν τουλάχιστον οκτώ ή εννέα περιφερειακές διασκέψεις, στις οποίες η κομματική βάση θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους υποψηφίους.