Η σύγχρονη ανδρική φιλία, οι ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται, αλλά και οι συνθήκες που τις διαμορφώνουν βρίσκονται στο επίκεντρο της μαύρης κωμωδίας του Άλλεν Μπάρτον, «Σε μια… Μέρα». Η παράσταση –μετά την περσινή της επιτυχία- παρουσιάζεται στο Black Box του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης», έως τις 11 Νοεμβρίου [Πειραιώς 206, Ταύρος].
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Η σύγχρονη ανδρική φιλία, οι ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται, αλλά και οι συνθήκες που τις διαμορφώνουν βρίσκονται στο επίκεντρο της μαύρης κωμωδίας του Άλλεν Μπάρτον, «Σε μια… Μέρα». Η παράσταση –μετά την περσινή της επιτυχία- παρουσιάζεται στο Black Box του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης», έως τις 11 Νοεμβρίου [Πειραιώς 206, Ταύρος].
Για την παράσταση, τη φιλία και την καθημερινότητα συνομιλήσαμε με τον πρωταγωνιστή Κίμωνα Φιορέτο, που υπογράφει και τη μετάφραση του έργου.
Μιλήστε μας για την παράσταση.
«Είναι μια γρήγορη, μαύρη κωμωδία, γεμάτη αποκαλύψεις. Το θέμα της είναι η φίλια και το κατά πόσο γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο ή εάν αυτό που πιστεύουμε ότι είναι ο άλλος είναι τελικά μια επίπλαστη εικόνα που έχουμε φτιάξει εμείς γι’ αυτόν, επειδή μας βολεύει».
Συστήστε μας τον Νταν. Τον ήρωα που ερμηνεύετε.
«Ο Νταν είναι ένας σαραντάρης, μορφωμένος άλλα ίσως όχι ο πιο “καλλιεργημένος” άνθρωπος στον κόσμο. Πάρα πολύ έξυπνος και πάρα πολύ ετοιμόλογος, συγγραφικά είναι μια υβριδική κατηγορία, ένα πάντρεμα baby boomer και millennial. Ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του είναι το γεγονός ότι έχει μέσα του πάρα μα πάρα πολύ θυμό, κάτι που εκφράζει διαρκώς».
Πείτε μας μια ατάκα του. Την πρώτη που σας έρχεται στο μυαλό!
«“Έχω την εντύπωση ότι είσαι φανερά λίγο πιο αργός στα υπονοούμενα, απ’ ό,τι πριν από τέσσερα χρονάκια. Όλα αυτά τα social media και όλος αυτός ο μοντερνισμός με μαλακισμένες αναλύσεις μαλακισμένων ταινιών, σε έχουν μετατρέψει σε πανίβλακα”».
Λίγα λόγια για τη σκηνοθετική προσέγγιση της Σόφης Παπαδοπούλου;
«Η Σοφία είναι μια σκηνοθέτης ηθοποιών, όχι μια σκηνοθέτης που θέλει ηθοποιούς “φερέφωνα”. Σου θέτει τα όρια της ιστορίας ως φανταστική συνθήκη και μετά σε αφήνει ελεύθερο να κάνεις τη δουλειά σου και να ανακαλύψεις τον χαρακτήρα που υποδύεσαι».
Στον πυρήνα της υπόθεσης βρίσκεται η σύγχρονη ανδρική φιλία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα έργο που «αγγίζει» κυρίως το ανδρικό φύλο;
«Πιστεύω ότι στον πυρήνα της υπόθεσης είναι γενικά η έννοια της φίλιας. Συνεπώς, δεν μπορώ να πω πως η παράσταση αφορά μόνο τους άνδρες».
Ένα δικό σας σχόλιο για την ανδρική φιλία;
«Η φιλία πιστεύω ότι δεν πρέπει να υποδεικνύει, να επιβάλει ή να απαιτεί. Στη φιλία είσαι ένας συνταξιδιώτης, ένας μάρτυρας της ζωής του άλλου».
Και ένα ακόμα για τη σύγχρονη καθημερινότητά μας;
«Θα ακουστεί περίεργο άλλα πρέπει να μάθουμε να “περπατάμε” αργά. Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα, η καθημερινότητα έχει την τάση να σε μπλέκει στα δίχτυα της και να αναλώνεσαι σε μικρο-υποθέσεις».
Μια αγωνία σας;
«Λόγω της προηγούμενης ερώτησης, μια αγωνία μου είναι ότι αναλώνομαι στην “καθημερινότητα”».
Μια ευχή σας;
«Να είναι οι άνθρωποι που αγαπάω καλά».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Σόφη Παπαδοπούλου, μετάφραση: Κίμων Φιορέτος, σκηνογράφος/ενδυματολόγος: Μαρία Καραπούλιου, βοηθός σκηνοθέτη: Μένη Κωνσταντινίδου. Ερμηνεύουν: Κίμων Φιορέτος, Φάνης Παυλόπουλος.
Ώρα έναρξης: Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:30. Κάθε Κυριακή, μετά το έργο, ακολουθεί γνωριμία και συζήτηση με τους συντελεστές.