O κλάδος Ασφάλισης Οχημάτων εξακολουθεί να αποτελεί ένα αντικείμενο από το οποίο οι ασφαλιστικές εταιρείες δέχονται πιέσεις στα αποτελέσματά τους. Παρά το γεγονός πως έχουν παραμετροποιήσει πολλές μεταβλητές στη διαμόρφωση των ασφαλίστρων, εντούτοις αρκετές εταιρείες δυσκολεύονται να καλύψουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον κλάδο.
O κλάδος Ασφάλισης Οχημάτων εξακολουθεί να αποτελεί ένα αντικείμενο από το οποίο οι ασφαλιστικές εταιρείες δέχονται πιέσεις στα αποτελέσματά τους. Παρά το γεγονός πως έχουν παραμετροποιήσει πολλές μεταβλητές στη διαμόρφωση των ασφαλίστρων, εντούτοις αρκετές εταιρείες δυσκολεύονται να καλύψουν τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον κλάδο.
Ουσιαστικά έχει βοηθήσει η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που εντείνει τους ελέγχους για τα ασφάλιστρα και περνάει τη βάση των ασφαλιστικών εταιριών μέσα από το taxis με τσουχτερά πρόστιμα για όσους κυκλοφορούν με ανασφάλιστα οχήματα. Πλην όμως, ούτε αυτό έχει επιλύσει πλήρως το όλο θέμα.
Τα πράγματα είχαν βελτιωθεί σε ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις του κλάδου αυτοκινήτων κατά το ζενίθ της οικονομικής κρίσης, λόγω της μικρότερης κυκλοφορίας οχημάτων στους δρόμους. Ωστόσο, τα δεδομένα έχουν εκ νέου αλλάξει παρατηρούν παράγοντες των ασφαλιστικών εταιρειών τα δύο τελευταία χρόνια καθώς τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι εκ νέου πάρα πολλά.
Νέες τάσεις
Οι σύγχρονες τάσεις σε άλλες χώρες διαμορφώνουν καινούργια δεδομένα τα οποία σταδιακά τα υιοθετεί και η χώρα μας.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες, αφού αφιέρωσαν σημαντικό κομμάτι των δυνάμεών τους στον Κλάδο Ζωής, λόγω του κενού που παρουσιάζει η κοινωνική ασφάλιση και των τάσεων ανάπτυξης του κλάδου, τώρα στρέφονται στις ασφαλίσεις οχημάτων επιχειρώντας να περιορίσουν δραστικά τις ζημιές που «κατατρώγουν» τους ισολογισμούς.
Και μιας και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αποτελεσματικά με αυξήσεις ασφαλίστρων -ας σημειωθεί πάντως πως στην Ευρώπη μια ασφάλιση αυτοκινήτου στοιχίζει περίπου τα διπλά κατά μέσο όρο σε σχέση με τη χώρα μας, με δρόμους στις περισσότερες περιπτώσεις πολύ καλύτερους από τους δικούς μας και στόλους πιο σύγχρονους- εντείνεται η πολιτική παραμετροποίησης του κινδύνου βάσει της οποίας διενεργείται και η κοστολόγηση των ασφαλίστρων. Ισχύει, για παράδειγμα, και έχει εφαρμοστεί με επιτυχία από κάποιες εταιρείες η ασφάλιση με το χιλιόμετρο.
Τη βασική ιδέα μπορεί να την αναζητήσει κανείς στον τρόπο με τον οποίον υπολογίζονται οι λογαριασμοί των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.
Ασφάλιση με το χιλιόμετρο
Ο κάτοχος του συγκεκριμένου ασφαλιστηρίου ασφαλίζει το αυτοκίνητό του για έναν αριθμό χιλιομέτρων που θα πραγματοποιήσει σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Αν ξεπεράσει όμως τα χιλιόμετρα αυτά τότε αλλάζει το κόστος ασφάλισης.
Ο κάτοχος του ασφαλιστηρίου εφοδιάζεται με τσιπάκι που τοποθετείται στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου.
Ο μικρός αριθμός των χιλιομέτρων αυτόματα μειώνει τον κίνδυνο για την ασφαλιστική εταιρεία που μπορεί με αυτόν τον τρόπο να προσφέρει χαμηλότερα ασφάλιστρα.
Μέσω του ασφαλίστρου ο ασφαλισμένος αγοράζει ουσιαστικά τα μίλια κατά έτος και η σχετική μέτρηση πραγματοποιείται με την εγκατάσταση μιας έξυπνης για τον σκοπό αυτόν συσκευής πάνω στο αυτοκίνητο.
Κάμερες μειώνουν τα ασφάλιστρα
Η λύση αυτή εφαρμόζεται σε χώρες όπως η Ρωσία, ενώ πιλοτικά και στη Γερμανία.
Η αλήθεια είναι πως ξαφνικά η μέθοδος αυτή σε ό,τι αφορά την Ευρώπη προσέκρουσε στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα που δεν αφορούν μόνον τον κάτοχο που δέχεται να τοποθετήσει την κάμερα στο αυτοκίνητό του αλλά και το δυνητικό διάδικο σε περίπτωση ατυχήματος.
Στη Ρωσία που το θεσμικό πλαίσιο πάντως είναι διαφορετικό σε μία προσπάθεια μείωσης του κόστους των ασφαλίστρων οι ασφαλιστικές εταιρείες προτείνουν στους οδηγούς την τοποθέτηση κάμερας, η οποία καταγράφει πλήρως τα ατυχήματα ως συμβάντα και επομένως η ασφαλιστική εταιρεία μπορεί να ξέρει κατά πόσον φταίει το ασφαλισμένο όχημα ή κάποιος τρίτος παράγοντας και άρα αποζημιώνει με ακρίβεια. Οι αιτιάσεις για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα υποστηρίζεται πως θα επιλυθούν και στη γηραιά ήπειρο, δεδομένου πως πρόκειται για τη δημόσια ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών. Αν τούτο συμβεί αρκετές εταιρείες θα μελετήσουν το σύστημα και στη δική μας προβληματική αγορά.
Έξυπνα τιμολόγια
Όμως πέρα από αυτά τα έξυπνα τρικ, οι αναλογιστές διεθνώς διευρύνουν τις μεθόδους υπολογισμού του κινδύνου ώστε αυτός να κοστολογείται πολύ καλύτερα. Τα έξυπνα τιμολόγια είναι γεγονός εδώ και χρόνια και για την Ελλάδα. Η κοστολόγηση του κινδύνου δεν είναι κοινή σε κάθε εταιρεία. Ήδη κοστολογούνται στοιχεία όπως η ηλικία, αλλά και η υποδύναμη του αυτοκινήτου.
Η ηλικία του οδηγού για παράδειγμα δε προσμετράται με βάση κλίμακες. Οι ακριβότερες είναι εκείνες για τους νέους οδηγούς χωρίς πολλά χρόνια εμπειρίας και πριν αυτοί κλείσουν τα 25 έτη. Τα ασφάλιστρα ακριβαίνουν σταδιακά και για τους οδηγούς που ξεπερνούν τα 60 έτη τους καθώς θεωρείται πως βάσει στατιστικών πραγματοποιούν περισσότερα ατυχήματα.
Η παραμετροποίηση της υποδύναμης αποτελεί μία ακόμη τάση. Ο κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από το παλιό αυτοκίνητο έναντι του καινούργιου αλλά ούτε και από το μέγεθος των κυβικών. Ειδικά στην τελευταία αυτή μεταβλητή σημαντικό ρόλο με βάση τις σύγχρονες τάσεις παίζει η ιπποδύναμη λένε οι επαΐοντες. Δεν έχει σημασία ο κυβισμός του αυτοκινήτου όσο τι ταχύτητα μπορεί να αναπτύξει το όχημα. Ένα γρήγορο νευρικό όχημα ενδέχεται να διαμορφώσει ευκολότερα συνθήκες ατυχήματος από ένα όχημα με μικρότερη ιπποδύναμη.
Άλλες παράμετροι
Θα μπορούσε ωστόσο κανείς να φανταστεί άλλες παραμέτρους, ορισμένες εκ των οποίων εφαρμόζονται και στην Ελλάδα.
Για παράδειγμα μία από αυτές αποτελεί το χρώμα του αυτοκινήτου. Οι σύγχρονες τάσεις στα ασφάλιστρα παραμετροποιούν ακόμη και το χρώμα του οχήματος. Λένε πως ειδικά στην οδήγηση των πόλεων τα έντονα χρώματα εξιτάρουν ιδιαίτερα τους οδηγούς με αποτέλεσμα αυτοί να μην οδηγούν σωστά. Αυτό λοιπόν εξηγεί γιατί πολλά χρώματα στις παλέτες των αυτοκινητοβιομηχανιών παραδίδονται μόνο κατόπιν ειδικής παραγγελίας. Για τα χρώματα αυτά οι ασφαλιστικές εταιρείες επιβάλλουν υψηλότερα ασφάλιστρα.
Συγχρόνως είναι διαφορετικά τα ασφάλιστρα της επαρχίας από εκείνα της Αθήνας προσμετρώντας τους δρόμους και τους κινδύνους που υφίστανται στα οχήματα που κινούνται σε επαρχιακούς δρόμους ή και σε πόλεις εκτός Αθηνών. Σε κάποιες περιπτώσεις τα οχήματα αυτά πληρώνουν ακριβότερα ασφάλιστρα και σε άλλες φθηνότερα.
Υπάρχουν περιοχές πρωταθλήτριες στα ατυχήματα και άλλες που δεν διαμορφώνουν τέτοια θλιβερά στατιστικά. Όλες οι παραπάνω τάσεις είτε έχουν ενσωματωθεί στα τιμολόγια των ασφαλιστικών εταιρών είτε μελετώνται προς εφαρμογή. Η σωστή παραμετροποίηση του κινδύνου πάντως όπως λένε οι ειδικοί είναι ίσως ο μόνος τρόπος που έχουν στη διάθεσή τους οι ασφαλιστικές εταιρείες για να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα κόστη των ατυχημάτων που διενεργούνται σε σχέση με τα αυτοκίνητα.