Την ανάγκη αλλαγής σηματοδοτεί μία ακόμη ψήφος διαμαρτυρίας στη Γερμανία. Αν και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) μαζί με τους Πράσινους εξασφάλισαν την απαιτούμενη πλειοψηφία, τα δύο κόμματα τους μεγάλου συνασπισμού έχασαν περισσότερες από 10 μονάδες το καθένα. Το εκλογικό αποτέλεσμα αναμένεται να αυξήσει την πίεση για αλλαγή στο Βερολίνο, να θέσει εν αμφιβόλω την ηγεσία της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, ακόμη και να φέρει πρόωρες εκλογές, το 2019.
Την ανάγκη αλλαγής σηματοδοτεί μία ακόμη ψήφος διαμαρτυρίας στη Γερμανία. Αν και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) μαζί με τους Πράσινους εξασφάλισαν την απαιτούμενη πλειοψηφία, τα δύο κόμματα τους μεγάλου συνασπισμού έχασαν περισσότερες από 10 μονάδες το καθένα. Το εκλογικό αποτέλεσμα αναμένεται να αυξήσει την πίεση για αλλαγή στο Βερολίνο, να θέσει εν αμφιβόλω την ηγεσία της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, ακόμη και να φέρει πρόωρες εκλογές, το 2019.
Το CDU με απώλειες άνω των 11 μονάδων σε σχέση με το 2013, προσγειώνεται στο 27% και εξασφαλίζει 40 έδρες. Το ίδιο ποσοστό 19,8%, το οποίο είναι μειωμένο κατά 10,9 μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη αναμέτρηση, εμφανίζουν οι Σοσιαλδημοκράτες, κατακτώντας και εκείνοι 29 έδρες. Η διαφορά των δύο κομμάτων είναι μικρότερη από 100 ψήφους.
Απεναντίας, σε ακόμη μία σημαντική εκλογική επιτυχία, οι Πράσινοι ενισχύθηκαν κατά σχεδόν 9 μονάδες, φθάνοντας το 19,8%. Ομοίως και το αντιμεταναστευτικό Εναλλακτική για τη Γερμανία (AFD), το οποίο ανέβηκε στο 13,1%.
Η δυσαρέσκεια αυτή δεν έχει τόσο οικονομικά αίτια, όσο αποδεικνύει ότι η μεταναστευτική κρίση του 2015 εξακολουθεί να αποτελεί νούμερο ένα προβληματισμό για τους πολίτες.
Τέσσερις ακόμη τοπικές αναμετρήσεις πρόκειται να διεξαχθούν εντός του 2019 και η ανάγκη για αλλαγή τόσο στο CDU όσο και στο SPD αναμένεται να τεθεί μετ’ επιτάσεως προκειμένου να βελτιωθούν τα ποσοστά τους.
Ειδικά στο CDU, το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσον η Άγκελα Μέρκελ θα θέσει ξανά υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος στο συνέδριο του Δεκεμβρίου. Εάν όχι, το ζήτημα είναι πλέον εάν το κόμμα θα τολμήσει μία ριζοσπαστική αλλαγή κινούμενο προς τα δεξιά και επιλέγοντας για ηγέτη κάποιον σαν τον υπουργό Υγείας Γενς Σπαν ή θα παραμείνει στο κέντρο με τη γενική γραμματέα του κόμματος Ανεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπάουερ, για παράδειγμα.
Οι επόμενες εβδομάδες είναι δύσκολες και η Μέρκελ σίγουρα θα πρέπει να προχωρήσει σε αλλαγές είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο πολιτικής γραμμής. Στα κρίσιμα ευρωπαϊκά ζητήματα που ακολουθούν, από το Brexit έως την Ιταλία και τις μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη, το ενδιαφέρον αλλά και το περιθώριο ελιγμών της Μέρκελ αναμένεται πολύ περιορισμένο.
Η πιθανότητα πρόωρων εκλογών το 2019 έχει προφανώς αυξηθεί πολύ. Οι επενδυτές μπορεί να ανησυχούν από την άνοδο του ακροδεξιού AfD και τις πρόσφατες εμπειρίες από τα άλλα ευρωπαϊκά κόμματα. Αξίζει ωστόσο να επισημανθεί η άνοδος των Πρασίνων, γεγονός που θα έπρεπε να εξασφαλίσει ότι η επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας θα πρέπει να κινείται στο κέντρο με έναν Πράσινο φιλοευρωπαίο ηγέτη. Η κατάρρευση της παλαιάς τάξης μπορεί να φέρει την ώρα του Μακρόν στη Γερμανία.