Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον σκελετό ενός δεκάχρονου παιδιού σε έναν αρχαιορωμαϊκό χώρο της Ιταλίας, το οποίο θεωρούν πως ενταφιάστηκε με τελετουργικό τρόπο ώστε να μην αναστηθεί από τους νεκρούς.
Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον σκελετό ενός δεκάχρονου παιδιού σε έναν αρχαιορωμαϊκό χώρο της Ιταλίας, το οποίο θεωρούν πως ενταφιάστηκε με τελετουργικό τρόπο ώστε να μην αναστηθεί από τους νεκρούς. Τα απομεινάρια του σκελετού εντοπίστηκαν από αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου της Αριζόνας και του Στάνφορντ, ενώ στο στόμα του παιδιού βρέθηκε τοποθετημένη μια πέτρα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πέτρα είχε τοποθετηθεί σκοπίμως στο πλαίσιο ενός τελετουργικού, με στόχο να αποτρέψει την ανάσταση του παιδιού μετά τον ενταφιασμό. Η ασυνήθιστη «ταφή βαμπίρ», όπως αποκαλείται, χαρακτηρίστηκε ως «εξαιρετικά ανατριχιαστική και περίεργη» από τον αρχαιολόγο - Καθηγητή Ντέιβιντ Σόρεν, ο οποίος πραγματοποιεί ανασκαφές στην περιοχή της Τεβερίνα από το 1987. «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο. Οι ντόπιοι το αποκαλούν “Vampire of Lugnano”», ανέφερε ο Καθηγητής.
Ο σκελετός βρέθηκε σε μια νεκρόπολη παιδιών (La Necropoli dei Bambini), που έχει τις ρίζες της πίσω στην εποχή όταν είχε ξεσπάσει επιδημία ελονοσίας, το 400 μ.Χ., στην διάρκεια της οποία πέθαναν πολλά βρέφη και μικρά παιδιά της περιοχής. Οι αρχαιολόγοι πίστευαν, μέχρι πρότινος, πως το νεκροταφείο ήταν αποκλειστικά για βρέφη, νήπια και αγέννητα έμβρυα, καθώς το μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί που έφεραν στο φως οι τελευταίες 50 ανασκαφές ήταν ένα κορίτσι τριών ετών.
Ωστόσο, η ανακάλυψη του σκελετού του δεκάχρονου παιδιού, του οποίου η ηλικία προσδιορίστηκε από την οδοντοστοιχία -αλλά δεν έχει γίνει γνωστό το φύλο, υποδεικνύει πως ενδεχομένως το νεκροταφείο να υπήρξε σημείο ταφής και για μεγαλύτερα παιδιά. «Βάσει της ηλικίας του παιδιού και της κατάστασής του -με την πέτρα τοποθετημένη μέσα στο στόμα του, φαίνεται, αυτή τη στιγμή, να πρόκειται για κάτι ασυνήθιστο σε ένα ήδη αφύσικο νεκροταφείο», σχολίασε ο επικεφαλής των ανασκαφών, Ντέιβιντ Πίκελ.
Προηγούμενες ανασκαφές στη συγκεκριμένη νεκρόπολη παιδιών έχουν φέρει στο φως οστά από βρέφη και νήπια δίπλα σε αντικείμενα που σχετίζονται με τελετές μαγείας, ανάμεσά τους νύχια από κοράκια, κόκαλα βατράχου, χάλκινα καζάνια γεμάτα στάχτη και απομεινάρια κουταβιών, τα οποία φαίνεται πως είχαν θυσιαστεί. Να σημειωθεί πως στον σκελετό του τρίχρονου κοριτσιού είχαν βρεθεί πέτρες πάνω στα πόδια και τα χέρια, μια τελετουργική μέθοδος την οποία χρησιμοποιούσαν διάφορες κουλτούρες προκειμένου να εμποδίσουν τον νεκρό να αναστηθεί. «Γνωρίζουμε πως οι Ρωμαίοι ανησυχούσαν έντονα με αυτό και θα έφταναν στο σημείο να επιστρατεύσουν μεθόδους μαγείας ώστε να εμποδίσουν το κακό -ο,τιδήποτε μόλυνε το σώμα- να βγει έξω. Είναι στην ανθρώπινη φύση να έχει ανάμικτα συναισθήματα για τους νεκρούς και να αναρωτιέται αν όντως αυτό είναι το τέλος», εξήγησε ο Καθηγητής Σόρεν.