«Η Μέγκαν Μαρκλ έκλεισε μόνη της την πόρτα του αυτοκινήτου» και το Ίντερνετ άνοιξε την πόρτα του παραλόγου, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Η Μέγκαν Μαρκλ έκλεισε μόνη της την πόρτα του αυτοκινήτου» και το Ίντερνετ άνοιξε την πόρτα του παραλόγου. «Σοκ προκαλεί η κίνηση», «Η μικρή λεπτομέρεια που δείχνει πόσο προσγειωμένη είναι».
Για όσους απορούν, η Μέγκαν Μαρκλ είναι η δούκισσα του Σάσεξ και έγινε είδηση ακόμη και στο BBC, γιατί έκανε ό,τι εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αλλά προφανώς όχι και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Έσπρωξε την πόρτα με το χέρι της και την έκλεισε, ενώ υπήρχε δίπλα ο άνθρωπος-«ανοίγω και κλείνω θύρες» για την υψηλοτάτη.
Αυτά συμβαίνουν στη χώρα που άνοιξε την πόρτα εξόδου της Ε.Ε., αλλά για να την κλείσει θέλει βασιλική λύση: να μπορεί να μείνει εντός της εσωτερικής αγοράς αγαθών, αλλά όχι των υπηρεσιών.
Στη χώρα με τον «πολύ γερμανικό φόβο να μην ηττηθούν», η καγκελάριος παραδέχτηκε ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την εκλογή του προέδρου της Κ.Ο. των CDU/CSU αφορά και την ίδια. «Αυτό δεν μπορεί να ωραιοποιηθεί», σχολίασε, όταν τα «κουκιά» έβγαλαν άλλον απ’ αυτόν που υπέδειξε η ίδια. Μα, και ο νέος παλιός είναι: o μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της Κ.Ο. και μάλλον στη γραμμή της. Ο εκλεκτός της ήταν βουλευτο-φύλακας για 13 χρόνια, όσα και η ίδια στην καγκελαρία. Ήθελε κι άλλη ευκαιρία, και μάλιστα σ’ αυτήν τη συγκυρία, που κάθε εβδομάδα ξεσπά και μια ιστορία, είτε ενδοκομματική, είτε ενδοκυβερνητική;
Κάποιοι δεν διαβάζουν τα σημεία. Στη Βρετανία, η πρωθυπουργός, όπως και ο προκάτοχός της με τη φαεινή ιδέα του δημοψηφίσματος, έκανε το λάθος να πιστέψει ότι θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις διαφορές μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών.
Αυτοί, εν τω μεταξύ, διάβασαν λάθος τους πολιτικούς περιορισμούς της και πλέον αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα Brexit χωρίς συμφωνία.
Στη Γερμανία, μετά την ανταρσία -αν και η λέξη αφυδατώνει τη δημοκρατική διαδικασία- πολλοί μιλούν για το λυκόφως της καγκελαρίας. Αν είναι σαν το «Λυκόφως των Θεών», που κλείνει του Βάγκνερ την οπερατική τετραλογία, θα ‘ναι μακριά η άρια της βαλκυρίας.
Είτε στο Λονδίνο, είτε στο Βερολίνο, πάντως, «δεν έχει τελειώσει τίποτα μέχρι να τραγουδήσει η κυρία».