Για πέμπτη χρονιά ο πολιτιστικός Οργανισμός ΝΕΟΝ ανοίγει κλειστούς κήπους, δημόσιους και ιδιωτικούς μέσω της σύγχρονης τέχνης, στην καρδιά της Αθήνας.
Για πέμπτη χρονιά ο πολιτιστικός Οργανισμός ΝΕΟΝ ανοίγει κλειστούς κήπους, δημόσιους και ιδιωτικούς μέσω της σύγχρονης τέχνης, στην καρδιά της Αθήνας.
Φέτος έχει σειρά ο υπέροχος κήπος της Βρετανικής Σχολής Αθηνών (Σουηδίας 52, Κολωνάκι), που για πρώτη φορά γίνεται ελεύθερα προσβάσιμος στους κατοίκους της πόλης και τους επισκέπτες της, ώστε να μπορέσουν να απολαύσουν έναν περίπατο ανάμεσα στον καταπράσινο, γεμάτο ελληνικά φυτά και εσπεριδοειδή κήπο και τα μονοπάτια του, και να ανακαλύψουν τα έργα που διακριτικά έχει τοποθετήσει στον χώρο ο γλύπτης Ανδρέας Λόλης.
Λιτές, «ρεαλιστικές» κατασκευές από μάρμαρο, δεν γίνονται εκ πρώτης αντιληπτές, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. Όπως οι δύο μεγάλες σακούλες σκουπιδιών από μαύρο μάρμαρο Βελγίου που είναι στοιβαγμένες έξω από τη Βρετανική Σχολή. Αν ήταν πραγματικές και παρέμεναν για μία-δύο ημέρες δεν θα προκαλούσαν κάποια αντίδραση. Αν έμεναν παραπάνω, σίγουρα ναι.
Κι είναι αυτή η σιωπηλή υπόσταση των έργων, καθημερινών και ανεπιθύμητων, καμωμένων από υλικό μνημειώδες και ανθεκτικό, που με τη μαεστρία του καλλιτέχνη μοιάζουν «να συγκρούονται με την εξιδανικευμένη δυτική αντίληψη περί αρχαιοελληνικής κλασικής κληρονομιάς, εγκατεστημένα με τρόπο που τα κάνει σαν να ήταν εκεί από πάντα· εγκαταλελειμμένα αντικείμενα που διαρρηγνύουν προηγούμενες βουκολικές προσλήψεις του αστικού κήπου και της αρμονικής ισορροπίας της κλασικής αρχιτεκτονικής του 1886, χρονιά που ιδρύθηκε η Βρετανική Σχολή στην Αθήνα» εξηγεί η επιμελήτρια Νάγια Γιακουμάκη.
Το πρόγραμμα «Έργο στην πόλη 2018» που ανέθεσε ο ΝΕΟΝ για το 2018 στον Ανδρέα Λόλη για την έκθεση με τίτλο «Prosaic Origins», αντιγράφει την απωθημένη καθημερινότητα και την παραδοξότητά της: χαρτοκιβώτια και φελιζόλ (από μάρμαρο) χωρίς να είναι σαφές αν πρόκειται να παραμείνουν ή να μετακινηθούν, μια σκάλα ξαπλωτή σε αδράνεια αλλά και εν δυνάμει σε χρήση σε μια γωνιά του κήπου, ένα κατασκευασμένο παγκάκι με μια μαρμάρινη κουβέρτα κάτω από ένα δέντρο -αίσθηση ρομαντισμού, για άλλους απώθησης, ή για κάποιους ανακούφιση. Μια συστάδα από καλαμιές, που αν και μαρμάρινες (από μάρμαρο του Μαρόκο) κινούνται με τον αέρα. Τα έργα του Ανδρέα Λόλη είναι διάσπαρτα στον κήπο της Βρετανικής Σχολής, όπως και στο εσωτερικό του κτηρίου. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 14 Νοεμβρίου.
naftemporiki.gr