To έργο το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα σε πλήρη σύνθεση. Ασυνεννοησία στους κόλπους της κυβέρνησης, διαφορετικές θέσεις και δεσμεύσεις για μέτρα ελάφρυνσης που τελικά αποδείχθηκαν «ευσεβείς πόθοι». Και φυσικά όλο αυτό το σκηνικό, που θυμίζει τη σκληρή διαπραγμάτευση του καλοκαιριού του 2015 ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους πιστωτές της, έχει συμπαρασύρει στα ύψη ομολογιακές αποδόσεις και spread, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
της Έφης Τριήρη
[email protected]
To έργο το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα σε πλήρη σύνθεση. Ασυνεννοησία στους κόλπους της κυβέρνησης, διαφορετικές θέσεις και δεσμεύσεις για μέτρα ελάφρυνσης που τελικά αποδείχθηκαν «ευσεβείς πόθοι». Και φυσικά όλο αυτό το σκηνικό, που θυμίζει τη σκληρή διαπραγμάτευση του καλοκαιριού του 2015 ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους πιστωτές της, έχει συμπαρασύρει στα ύψη ομολογιακές αποδόσεις και spread.
Η σύγχυση καλά κρατεί στην Ιταλία. Και ενώ δεν έχει ακόμη καταρτιστεί ο προϋπολογισμός του 2019, οι αγορές συμπεριφέρονται σαν να γνωρίζουν ήδη όλες τις λεπτομέρειες και σαν η Ιταλία να βρίσκεται ήδη σε μετωπική σύγκρουση με τις Βρυξέλλες. Οι δηλώσεις για αύξηση των κρατικών δαπανών έχουν αναχθεί σε καθημερινό μότο, με τους ηγέτες των δύο κομμάτων της αντισυστημικής κυβέρνησης συνασπισμού να κρατούν ακραίες θέσεις επιμένοντας σε αύξηση των δαπανών που ενδεχομένως να αυξήσουν το έλλειμμα πάνω από το όριο του 3% της Ε.Ε.
Ακόμη και μετά την υποβάθμιση της προοπτικής της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας από τον οίκο Fitch, ούτε ο Ματέο Σαλβίνι ούτε και ο Λουίτζι Ντι Μάιο -οι ηγέτες της Λέγκας και του Κινήματος των Πέντε Αστέρων- υπαναχώρησαν από τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους για μείωση φόρων, αύξηση δαπανών στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και καθιέρωση ενός καθολικού εισοδήματος για τους φτωχούς.
Απέναντί τους ο υπουργός Οικονομικών Τζιοβάνι Τρία, καθηγητής Οικονομικών που δεν είναι μέλος κανενός από τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, ο οποίος κρατά μία γραμμή πολύ πιο μετριοπαθή από αυτή των δύο ηγετών.
Έχει θέσει ως στόχο για το έλλειμμα του 2019 ένα 2% του ΑΕΠ μαζί με μικρή μείωση του χρέους.
Οι δηλώσεις περί αύξησης των κρατικών δαπανών έχουν βάλει την αγορά σε ένα ατελείωτο σφυροκόπημα, με αρκετή κερδοσκοπία. Στη διάρκεια του προηγούμενου μηνός η απόδοση του 10ετούς ιταλικού ξέφυγε κοντά στο 3,40% και το spread πάνω από τις 300 μονάδες βάσης. Μπορεί τις τελευταίες ημέρες να έχουν υποχωρήσει ελαφρώς, αλλά αρκεί και πάλι μία δήλωση για να τα απογειώσει σε μία αγορά ιδιαίτερα ευμετάβλητη.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να δούμε εάν τελικά η ιταλική κυβέρνηση θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της ή θα ρίξει «νερό στο κρασί της». Ο χρόνος κυλά αντίστροφα, καθώς έως τα τέλη του μηνός θα πρέπει να έχει παρουσιάσει τον προϋπολογισμό. Παράγοντας καθοριστικός για τις επόμενες κινήσεις της είναι η κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, η οποία φαίνεται να επιβραδύνεται, περιορίζοντας τα περιθώρια κινήσεων της κυβέρνησης. Σε τελική ανάλυση, όμως, το τίμημα των πράξεων έχει αξία όταν έχει και αποτέλεσμα.