Οι ενήλικοι μέσης ηλικίας που ασκούνται πολύ, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας δεν γλιτώνουν από τις καρδιαγγειακές παθήσεις - και συχνά δεν έχουν συμπτώματα.
Οι ενήλικοι μέσης ηλικίας που ασκούνται πολύ, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας δεν γλιτώνουν από τις καρδιαγγειακές παθήσεις - και συχνά δεν έχουν συμπτώματα. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επιστημονικό BMJ Open Sport and Exercise Medicine, υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι για τους μεσήλικες αθλητές να έχουν τον γιατρό τους, να ελέγχουν τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου, ειδικά αν έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη ή οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου .
Σύμφωνα με την B.Sc. Biomedical Sciences, Cell Biology, Kate Anderton, η καρδιαγγειακή νόσος αναφέρεται σε καταστάσεις που περιλαμβάνουν στενωμένα ή αποκλεισμένα αιμοφόρα αγγεία που μπορούν να οδηγήσουν σε καρδιακή προσβολή, πόνο στο στήθος (στηθάγχη) ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές παρακολούθησαν 798 άτομα ηλικίας 35 ετών και άνω που έκαναν μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα τουλάχιστον τρεις ημέρες την εβδομάδα.
Στους συμμετέχοντες συμπεριλήφθησαν μια σειρά αθλητών, από δρομείς μέχρι ποδηλάτες, τριαθλητές, κωπηλάτες και χόκεϊ, οι οποίοι έπρεπε να απαντήσουν σε μια σειρά ερωτήσεων σχετικά με την υγεία τους, το οικογενειακό ιστορικό τους και τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας που έκαναν. Επίσης, ελέγχθηκε η αρτηριακή τους πίεση και μετρήθηκε η περιφέρεια της μέσης τους. Ενώ, ορισμένοι συμμετέχοντες συμμετείχαν και σε μια άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων. Τα άτομα με μη φυσιολογικά αποτελέσματα υποβλήθηκαν σε περαιτέρω εξετάσεις, όπως σε στεφανιαία αγγειογραφία CT, για να προσδιοριστεί εάν είχαν καρδιαγγειακές παθήσεις.
Από τους 798 αθλητές, οι 94 (11%) βρέθηκαν να έχουν σημαντική καρδιαγγειακή νόσο. Δέκα συμμετέχοντες βρέθηκαν να παρουσιάζουν σοβαρή στεφανιαία νόσο (φραγμένες αρτηρίες σε ποσοστό 70% ή μεγαλύτερο) παρά το γεγονός ότι δεν είχαν κάποια συμπτώματα.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι, τα ευρήματα αυτής της μελέτης βασίζονται σε προηγούμενες έρευνες στις οποίες είχε διαπιστωθεί ότι τα άτομα που αθλούνται υπερβολικά έχουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων από τους μη αθλητές της ίδιας ηλικίας με παρόμοιους παράγοντες κινδύνου.
Όπως αναφέρει η Barbara Morrison, κύρια συγγραφέας της μελέτης και διδακτορική φοιτήτρια στην πειραματική ιατρική στο UBC «Η άσκηση είναι καλή και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μιας σειράς προβλημάτων υγείας και ασθενειών, από τον καρκίνο μέχρι την κατάθλιψη. Ωστόσο, τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι όταν κανείς είναι υπερβολικά δραστήριος, δεν μπορεί να ξεπεράσει όλους τους παράγοντες κινδύνου».
Ενώ, τα ευρήματα μπορεί να φαίνονται ανησυχητικά, η Morrison υπογράμμισε ότι δεν σημαίνει ότι όσοι αθλούνται θα πρέπει να σταματήσουν. Όμως, συνέστησε στα άτομα αυτά να βλέπουν τον γιατρό τους για τακτικούς ελέγχους, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, ειδικά εάν έχουν οικογενειακό ιστορικό καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
«Τα καλά νέα είναι ότι η καρδιαγγειακή νόσος θεραπεύεται» όπως είπε, συμπληρώνοντας, ότι «Η φαρμακευτική αγωγή έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο θνησιμότητας, και ακόμη περισσότερο στους ανθρώπους που είναι ενεργοί».
Σύμφωνα με τη Morrison δεν πρέπει κανείς να ξεπερνάει τα άκρα όταν αθλείται ούτε να πιέζει τον εαυτό του τόσο σκληρά, ώστε να μην μπορεί να ασκηθεί την επόμενη μέρα. Όπως τόνισε, «δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η ώθηση της άσκησης στο όριο θα σας κάνει να ζήσετε περισσότερο ή ότι η καρδιά σας θα είναι πιο δυνατή, αλλά αντίθετα, αν φτάσετε στα άκρα, μπορεί να της κάνετε ζημιά».
Πηγές: