Στην πιθανή υποψηφιότητα του Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Κομισιόν επανέρχεται ο γερμανικός Τύπος.
Στην πιθανή υποψηφιότητα του Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Κομισιόν επανέρχεται ο γερμανικός Τύπος.
«Το γερμανικό ζήτημα» είναι ο τίτλος στο πρωτοσέλιδο της Süddeutsche Zeitung, που σχολιάζει ότι η υποψηφιότητα ενός Γερμανού για τη διαδοχή του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ δεν είναι απλή υπόθεση. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα «μετά την ευρω-κρίση δεν έχουν εκλείψει οι προκαταλήψεις απέναντι σε πολλά πρόσωπα και πράγματα γερμανικής προέλευσης, ιδιαίτερα στη νότια Ευρώπη». Επιπλέον, σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου, «ο Βέμπερ αντιμετωπίζει ισχυρό ανταγωνισμό στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ). Τις δικές του πιθανότητες διερευνά και ο Φινλανδός Αλεξάντερ Στούμπ. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων διαθέτει αυτό που λείπει στον Βέμπερ: εμπειρία στην εκτελεστική εξουσία, καθώς έχει διατελέσει πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών. Συνομιλεί ως ίσος προς ίσον με τη Μέρκελ, τον Μακρόν και τους υπόλοιπους. Μιλάει άψογα και τις τρεις επίσημες γλώσσες της Ε.Ε. - αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά- κάτι που δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί για τον Βέμπερ. Αλλά οι δυο τους έχουν κάτι κοινό: σηματοδοτούν μία αλλαγή γενιάς, σε αντίθεση με τον διαπραγματευτή του Brexit, Μισέλ Μπαρνιέ».
«Υποψήφιος» είναι ο τίτλος σε σχόλιο της Frankfurter Allgemeine, που υπενθυμίζει ότι πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ο Βάλτερ Χάλσταιν- έμπιστος συνεργάτης του Κόνραντ Άντεναουερ- αλλά έκτοτε κανένας Γερμανός δεν έχει αναλάβει αυτό το κορυφαίο αξίωμα. Θα τα καταφέρει τώρα ο αντιπρόεδρος των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών και πρόεδρος της Κ.Ο. του ΕΛΚ; Όπως τονίζει η εφημερίδα «λέγεται ότι η καγκελάριος είναι υπέρ της υποψηφιότητας ή τουλάχιστον δεν είναι αντίθετη. Αρχίζει τώρα μία μακροχρόνια διαδικασία, στο τέλος της οποίας, εάν συνηγορήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, ο Βέμπερ θα μπορούσε πράγματι να διαδεχθεί τον Γιούνκερ- ή και όχι. Γιατί μέχρι να γίνει αυτό θα πρέπει πολλά εμπόδια να ξεπεραστούν, πολλοί συνασπισμοί να διαμορφωθούν, πολλές συμφωνίες να επισφραγιστούν. Η Γερμανία δεν εξασφαλίζει το αξίωμα μόνο και μόνο γιατί η Μέρκελ αφήνει να εννοηθεί ότι συμφωνεί και το ίδιο θα συνέβαινε σε περίπτωση που ένας Γερμανός ήθελε να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας».
Και η Μέρκελ υποψήφια για ευρωπαϊκά αξιώματα;
Η εφημερίδα Frankfurter Rundschau αντιμετωπίζει θετικά μία υποψηφιότητα Βέμπερ, αλλά βάζει στην εξίσωση μία ακόμη παράμετρο: μία μελλοντική υποψηφιότητα για κορυφαίο ευρωπαϊκό αξίωμα από την ίδια την καγκελάριο. Όπως επισημαίνει «η Άγκελα Μέρκελ θα πρέπει να σκεφτεί μήπως θα προσέφερε ακόμη μεγαλύτερη υπηρεσία στην Ευρώπη, θέτοντας η ίδια υποψηφιότητα για ένα από τα κορυφαία αξιώματα, το οποίο επίσης αναζητεί διάδοχο μέσα στο 2019. Πρόκειται για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την οποία σήμερα ασκεί ο Πολωνός Ντόναλντ Τουσκ. Εκεί η Μέρκελ θα μπορούσε να καταθέσει την εμπειρία της σε ευρωπαϊκά και διεθνή ζητήματα. Και κυρίως θα εξασφάλιζε ένδοξη αποχώρηση από την καγκελαρία. Τέτοια ευκαιρία δεν θα ξαναβρεθεί πολύ γρήγορα. Ίσως μάλιστα να είναι και η τελευταία».
«Ο Μάφρεντ Βέμπερ θα είναι ο υποψήφιος του ΕΛΚ για τις ευρωεκλογές» προεξοφλεί από την πλευρά του το περιοδικό Focus στην ηλεκτρονική του έκδοση. Σύμφωνα με το περιοδικό «η απόφαση θεωρείται βαρύνουσας σημασίας, γιατί η Μέρκελ θέλει να δει έναν Γερμανό στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για πρώτη φορά μετά από 50 και πλέον χρόνια. Το ΕΛΚ έχει καλές πιθανότητες να λάβει τις περισσότερες ψήφους στις προσεχείς ευρω-εκλογές. Και ως νικητής των εκλογών, ο υποψήφιος της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας έχει καλές πιθανότητες να προταθεί από τους αρχηγούς των ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων για το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν και εν συνεχεία να εκλεγεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Επιχειρήματα με όρους εσωτερικής πολιτικής
«Τέσσερις λόγοι συνηγορούν υπέρ του Βέμπερ» εκτιμά η Die Welt του Βερολίνου, που εξετάζει την υποψηφιότητα με όρους εσωτερικής πολιτικής, συγκρίνοντάς την για παράδειγμα με μία πιθανή υποψηφιότητα του υπουργού Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ ή της υπουργού Άμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Ποιοι είναι λοιπόν οι τέσσερις λόγοι; «Πρώτον: κατά την Άγκελα Μέρκελ ο Βέμπερ έχει, με διαφορά, τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επικρατήσει ως πρόεδρος της Κομισιόν στον κύκλο των Ευρωπαίων ηγετών και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πέρα από κομματικά σύνορα ο Βέμπερ έχει στο Ευρωκοινοβούλιο εξαιρετική φήμη ως πολιτικός που επιζητεί τη συνεννόηση και ήδη σήμερα τον υποστηρίζουν πολλοί ηγέτες, όπως ο καγκελάριος της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς. (…) Δεύτερον: ο Βέμπερ έχει εξαιρετική σχέση με τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν. Οι δυο τους συναντήθηκαν προ εβδομάδων στο Παρίσι για μία ιδιωτική συνομιλία που κράτησε πολλές ώρες. Κανείς δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν χωρίς τη στήριξη του Μακρόν. (…) Τρίτον: Σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι Αλτμάιερ και φον ντερ Λάιεν θεωρούνται πάνω απ' όλα έμπιστοι συνεργάτες της Μέρκελ. Εύκολα θα μπορούσε να προκληθεί η εντύπωση ότι στην ηγεσία της Κομισιόν δεν θα ήταν παρά εντολοδόχοι της. Αντιθέτως, ο Βέμπερ θεωρείται πάνω απ' όλα Ευρωπαίος και στο παρελθόν πάντοτε τηρούσε κάποιες αποστάσεις από τη Μέρκελ. Τέταρτον: Ως πρόεδρος της Κομισιόν ο Βέμπερ προσφέρει στη Μέρκελ την ευκαιρία να επαναφέρει τους Βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) σε ευρωπαϊκή πορεία».