Τα ερείπια ενός μεγάλου κτηρίου, που οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι είχε ανεγερθεί πριν το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ., αμέσως δυτικά της Οικίας του Σεισμού, στην ακρόπολη του Κουρίου έφεραν στο φως οι ανασκαφές της ερευνητικής περιόδου 2018 του προγράμματος «Kourion Urban Space Project» (KUSP).
Τα ερείπια ενός μεγάλου κτηρίου, που οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι είχε ανεγερθεί πριν το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ., αμέσως δυτικά της Οικίας του Σεισμού, στην ακρόπολη του Κουρίου, έφεραν στο φως οι ανασκαφές της ερευνητικής περιόδου 2018 του προγράμματος «Kourion Urban Space Project» (KUSP).
Οι έρευνες αυτές αποτελούν μέρος των γενικότερων ερευνών στον αρχαιολογικό χώρο Κουρίου. Η ανασκαφή έχει φέρει στο φως, μέχρι σήμερα, πιθανότατα τους δυτικούς και ανατολικούς εξωτερικούς τοίχους του κτηρίου, και αρκετούς τοίχους που χωρίζουν το κτήριο εσωτερικά. Η ομάδα του «Kourion Urban Space Project» έχει εντοπίσει τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά εσωτερικά δωμάτια, μια πιθανή στεγασμένη αυλή, και έναν εξωτερικό χώρο που περιλαμβάνει πρόσβαση σε πηγάδια που θα περιείχαν νερό.
Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, η φετινή ανασκαφική περίοδος αποκάλυψε ότι το κτήριο είχε μια μοναδική διάρκεια ζωής και δεν φαίνεται να επαναχρησιμοποιήθηκε μετά από την καταστροφή του. Κατασκευάστηκε, επεκτάθηκε και διαχωρίστηκε εσωτερικά, στη συνέχεια καταστράφηκε, λεηλατήθηκε και τέλος καταχώθηκε με τον καιρό, μέχρι την έναρξη των αρχαιολογικών ερευνών.
Το γεγονός ότι μερικοί από τους τοίχους ήταν κατασκευασμένοι από μεγάλους ορθογωνισμένους ασβεστόλιθους ενώ άλλοι από μη επεξεργασμένους μικρότερους λίθους, υποδεικνύει ότι το κτήριο αυτό είχε επιδιορθωθεί ή και επεκταθεί κατά τη διάρκεια της χρήσης του. Όπως και η Οικία του Σεισμού, το κτήριο εκτιμάται ότι καταστράφηκε στις σεισμικές δονήσεις που ισοπέδωσαν το Κούριο κατά το τελευταίο μισό του 4ου αιώνα. Οι τοίχοι που αποτελούνταν από ακανόνιστους λίθους κατέρρευσαν ενώ οι μεγάλοι ορθογωνισμένοι λίθοι έσπασαν ή μετακινήθηκαν από τη θέση τους.
Στον χώρο της εσωτερικής στεγασμένης αυλής, μεγάλοι λίθοι -από τους οποίους κάποιοι έφεραν χαραγμένη διακόσμηση από φύλλα άκανθας, κατέρρευσαν από τους τοίχους, προκαλώντας την κατάρρευση της οροφής και αφήνοντας ένα στρώμα από κεραμίδια πάνω από τα ερείπια. Μετά τον σεισμό, το κτήριο φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε. Άμμος από την παραλία σταδιακά γέμισε τα κενά ανάμεσα από τα ερείπια, επιταχύνοντας την κατάχωσή του. Επίσης, καλύφθηκε στη συνέχεια από αποθέσεις μπαζών και σπασμένης κεραμικής, ενώ μέρος των μεγάλων ορθογωνισμένων λίθων του απομακρύνθηκαν για να επαναχρησιμοποιηθούν στην ανοικοδόμηση ή επιδιόρθωση άλλων κτηρίων.
Τα αποτελέσματα της ανασκαφής φανερώνουν πολλές πτυχές των ανθρώπων που έζησαν στο κτήριο αυτό. Σε αρκετά δωμάτια, οι κάτοικοι είχαν μάρμαρο και ασβεστίτη για να διακοσμήσουν τα πατώματα και τα κατώτερα τμήματα των τοίχων. Είχαν στολίσει τα ανώτερα τμήματα των τοίχων με τοιχογραφίες σε κόκκινο, τιρκουάζ, μαύρο και κίτρινο χρώμα. Οι κάτοικοι, επίσης, εισήγαγαν πολύτιμα αντικείμενα, όπως τη μεγάλη γυάλινη φιάλη (πιάτο) κατασκευασμένη από ράβδους γυαλιού λιωμένους πάνω σε σκούρα πράσινη βάση, από την Όαση Χάργκα της Αιγύπτου, ή τον μεγάλο αποθηκευτικό αιγυπτιακό αμφορέα, που εντοπίστηκε σε άλλο δωμάτιο. Επίσης, εντοπίστηκαν τεμάχια από εισηγμένα μαρμάρινα αγάλματα ανθρώπινων και ζωικών μορφών.