Στον Όμηρο και την «Οδύσσεια» στάθηκε, όπως αναμενόταν, ο διεθνής Τύπος, πραγματοποιώντας άλλοτε ρηχούς και άλλοτε βαθύτερους συνειρμούς για την Ιθάκη. Και έτσι όμως οι ξένοι συνάδελφοί μας ένα στοιχειώδες ιστορικό searching το έπραξαν, κάτι που σημαίνει πως συνειδησιακά για αυτούς διαθέτουμε -παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία της χώρας- ένα βαρύ ιστορικό αποτύπωμα.
Από την έντυπη έκδοση
Της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]
Στον Όμηρο και την «Οδύσσεια» στάθηκε, όπως αναμενόταν, ο διεθνής Τύπος, πραγματοποιώντας άλλοτε ρηχούς και άλλοτε βαθύτερους συνειρμούς για την Ιθάκη. Και έτσι όμως οι ξένοι συνάδελφοί μας ένα στοιχειώδες ιστορικό searching το έπραξαν, κάτι που σημαίνει πως συνειδησιακά για αυτούς διαθέτουμε -παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία της χώρας- ένα βαρύ ιστορικό αποτύπωμα.
Θέλοντας να σημαδέψει την πρώτη ημέρα της «νέας εποχής» της χώρας του απαλλαγμένης από τα προγράμματα της διεθνούς βοήθειας και από την εδώ και οκτώ χρόνια επιτροπεία των πιστωτών, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στην Ιθάκη, στο Ιόνιο Πέλαγος, σημείο εκκίνησης και επιστροφής του Οδυσσέα στην «Οδύσσεια» του Ομήρου, για να ανακοινώσει «ότι μία καινούργια μέρα ξημέρωσε» για την Ελλάδα. «Μία ιστορική μέρα... η μέρα του τέλους των πολιτικών λιτότητας και ύφεσης» αναφέρει το AFP.
Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες περιελάμβαναν μερικά από τα δημοσιεύματα, όπως αυτοί υμνήθηκαν από τον Καβάφη στο ομώνυμο αριστούργημα. Και στο τέλος μιας πορείας, όπως θα πει ο ίδιος ο ποιητής και πραγματικός υμνητής της ζωής Κ. Καβάφης, «η Ιθάκη ενδέχεται να μοιάζει πτωχική και κατωτέρα των προσδοκιών» του περιπατητή. Εν τούτοις, καταλήγει, η Ιθάκη αυτόν τον περιπατητή δεν τον γέλασε.