Η βαθμολόγηση των γραπτών θέλει χρόνο

Βλέπουμε δηλαδή ότι ο κύριος όγκος των γραπτών διορθώθηκε από τις 10 μέχρι της 28 Ιουνίου, δηλαδή σε 19 ημέρες διορθώθηκαν 813.634 γραπτά αν υπολογίσουμε ότι κάθε γραπτό διορθώνεται από δύο βαθμολογητές και σε περίπτωση αναβαθμολόγησης έχουμε και τρίτο βαθμολογητή. Αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για κολοσσιαίο εγχείρημα, που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται. Μάλιστα ο αριθμός των γραπτών είναι από τους μικρότερους όλων των ετών, αφού φέτος καταργήθηκε η εξέταση στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας και την Ιστορία Γενικής Παιδείας, μαθήματα που απαιτούνταν για την εισαγωγή στα παιδαγωγικά. Λιγότερα γραπτά σε πανελλήνιες εξετάσεις είχαμε μόνο τη δεκαετία του 90, όταν οι υποψήφιοι έδιναν 4 γραπτά ο καθένας, ενώ τώρα κάποιοι διαγωνίζονται σε 5 μαθήματα. Μαζί με τα ειδικά μαθήματα διορθώθηκαν 865.325 γραπτά. Να υπολογίσουμε εδώ και τις… μετακινήσεις. Τα γραπτά από τα εξεταστικά κέντρα πήγαν σε βαθμολογικά κέντρα σε άλλο νομό και μετά επέστρεψαν στο νομό και τα αποκόμματα με τις βαθμολογίες εστάλησαν στα σχολεία. Επίσης περάστηκαν στους υπολογιστές οι 865.325 βαθμοί που αντιστοιχούν στο βαθμό κάθε βαθμολογητή. Ο έλεγχος και μόνο για την ορθότητα των βαθμών που περάστηκαν στον υπολογιστή καταλαβαίνουμε πόσες εργατοώρες χρειάζεται.

Αναμφισβήτητα πρόκειται περί άθλου, που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται αθόρυβα. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί συμμετέχουν για την πραγματοποίησή του. Οι διορθώσεις αμείβονται, φυσικά, αλλά όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να εκσυγχρονιστεί, ώστε να ανταποκρίνεται στον αυξημένο ανταγωνισμό για μια θέση στις περιζήτητες σχολές, ανταγωνισμό που έχει αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να απαιτούνται ασφαλέστερες διαδικασίες.

Ας δούμε μερικά σημεία που πιστεύω ότι χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής: Δε νοείται υποχρεωτική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη βαθμολόγηση, ακόμη και αν υπάρχει επιπλέον αμοιβή. Δεν είναι λογικό να υποχρεώνεις κάποιον να κάνει κάτι που δεν θέλει χωρίς να περιμένεις ότι δεν θα το κάνει σωστά αφού δεν το θέλει και συμμετέχει μόνο επειδή τον υποχρεώνουν.

Δεν έχει νόημα να μιλάμε για αντικειμενική μέτρηση, που επιτυγχάνεται με την εξέταση την ίδια μέρα και στα ίδια θέματα σε όλη την Ελλάδα, χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει τη διόρθωση των γραπτών με τον ίδιο τρόπο. Η βαθμολόγηση απαιτεί συγκεκριμένες διαδικασίες ώστε να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη βαθμολογία τόσων εκατοντάδων χιλιάδων γραπτών. Η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων πρέπει να δίνει πρότυπες λύσεις με τα μόρια που παίρνει ο υποψήφιος σε κάθε βήμα της άσκησης. Είναι απλό να… πετάς την μπάλα στην εξέδρα λέγοντας ότι κάθε επιστημονικά ορθή λύση είναι σωστή, αυτό έλειπε να μην είναι. Το ζήτημα είναι η ομοιομορφία στη βαθμολόγηση για να μην έχουμε αδικίες.

Σίγουρα θα πρέπει να υπάρξει σώμα βαθμολογητών, ανθρώπων εκπαιδευμένων στη διόρθωση των γραπτών. Δεν μπορεί κάθε καθηγητής να υποχρεώνεται να βαθμολογήσει και μετά να ζητάμε να μην έχουμε αποκλίσεις στη βαθμολογία. Το σώμα των βαθμολογητών σημαίνει ότι δεν θα διορθώνουν όλοι, συνεπώς δεν γίνεται μέσα σε 20 μέρες να διορθώνονται 800.000 γραπτά. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος.

Μπορεί στην προσπάθεια να κατακτηθεί η ομοιομορφία να χρειαστεί να γίνουν επιπλέον ενέργειες. Μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει η μορφή της εξέτασης κάποιων μαθημάτων, σε περίπτωση που κριθεί ότι δημιουργείται μεγάλη απόκλιση μεταξύ των βαθμολογητών σε μεγάλο ποσοστό γραπτών.

Αυτό που σίγουρα πρέπει να αλλάξει είναι η επιτρεπτή απόκλιση μεταξύ των βαθμολογητών. Τα 12 μόρια στα 100 ή 2,4 μονάδες στις 20 είναι πολύ μεγάλη απόκλιση για να είναι αποδεκτή. Θεωρώ αδικαιολόγητη κάθε απόκλιση πέραν των 5 μορίων.

Για να καταφέρουμε να έχουμε ένα ακόμη πιο αξιόπιστο σύστημα πρέπει να δώσουμε περισσότερο χρόνο και προσοχή στη βαθμολόγηση και να μη χάνουμε το καλοκαίρι περιμένοντας τα συναρμόδια υπουργεία να βγάλουν τα δικά τους αποτελέσματα. Βέβαια ο λόγος που διορθώνουν σε 20 μέρες, συμπληρώνουν το μηχανογραφικό πάλι σε 20  μέρες και μετά… κάθονται και περιμένουν το τέλος Αυγούστου για να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα εισαγωγής είναι καθαρά οικονομικός. Οι βαθμολογίες πρέπει να ανακοινωθούν μέχρι τις 30 Ιουνίου για να μη πληρώσει το κράτος επιπλέον χρήματα σε όσους εργαστούν μέσα στον Ιούλιο. Για τον ίδιο λόγο και τα μηχανογραφικά πρέπει να συμπληρωθούν το συντομότερο δυνατόν. Φυσικά και μετράει το κόστος αλλά δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή η αρνητική του επίδραση στις εισαγωγικές εξετάσεις.

Τι θα μπορούσε να γίνει; Να δοθεί περισσότερος χρόνος στη διόρθωση, ώστε να μη λειτουργούν όλοι οι εμπλεκόμενοι υπό πίεση. Αν δεν θέλουν να παραταθεί η διόρθωση μέσα στον Ιούλιο η λύση είναι να γίνονται οι Πανελλήνιες Εξετάσεις πριν τις ενδοσχολικές, όπως συνέβαινε μέχρι το 2016. Αν συνέβαινε αυτό φέτος θα είχε τελειώσει ο κύριος όγκος των εξετάσεων, χωρίς τα ειδικά μαθήματα δηλαδή, στις 6 Ιουνίου. Θα υπήρχε χρόνος για να γίνει πιο σωστά η βαθμολόγηση, αφού θα υπήρχαν επιπλέον 13 ημέρες, ώστε να μην διορθώνουν με την ψυχή στο στόμα οι διορθωτές. Βέβαια θα είχαν παράλληλα και τις ενδοσχολικές της Α και Β Λυκείου, αλλά αυτό συνέβαινε και τώρα.

Η μετάθεση των πανελλαδικών εξετάσεων μετά τις ενδοσχολικές, παρά τη μείωση των εξεταζομένων μαθημάτων των ενδοσχολικών εξετάσεων της Γ Λυκείου σε μόλις 4, συρρίκνωσε το χρόνο διόρθωσης με αποτέλεσμα να γίνεται η διόρθωση υπό πίεση χρόνου, γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την ορθή βαθμολόγηση.Φυσικά δεν είναι σωστό να δίνουν Πανελλήνιες Εξετάσεις τα παιδιά χωρίς να έχουν πάρει το απολυτήριο Λυκείου, αλλά προκειμένου να γίνει καλύτερα η βαθμολόγηση ας γίνει έτσι.

Μελέτη: Στράτος Στρατηγάκης