Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τραμπ τα βάζει με τον Τύπο. Ίσως όμως να είναι η πρώτη φορά που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχηματίζουν κοινό μέτωπο κατά Τραμπ, σε συντονισμένη εκστρατεία υπέρ της ελευθερίας του Τύπου. Περισσότερες από 350 εφημερίδες της Αμερικής -ανάμεσά τους ορισμένες από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία, όπως οι «New York Times» και «Boston Globe» και κάποια έντυπα που κυκλοφορούν σε πολιτείες στις οποίες επικράτησε ο Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του 2016- συμμετείχαν σε αυτή την άνευ προηγουμένου εκστρατεία με ξεχωριστό editorial, που καταδίκαζε τις διαρκείς επιθέσεις κατά της ελευθερίας του Τύπου, γράφει η Αγγελική Κοτσοβού.
Από την έντυπη έκδοση
της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τραμπ τα βάζει με τον Τύπο. Ίσως όμως να είναι η πρώτη φορά που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχηματίζουν κοινό μέτωπο κατά Τραμπ, σε συντονισμένη εκστρατεία υπέρ της ελευθερίας του Τύπου. Περισσότερες από 350 εφημερίδες της Αμερικής -ανάμεσά τους ορισμένες από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία, όπως οι «New York Times» και «Boston Globe» και κάποια έντυπα που κυκλοφορούν σε πολιτείες στις οποίες επικράτησε ο Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του 2016- συμμετείχαν σε αυτή την άνευ προηγουμένου εκστρατεία με ξεχωριστό editorial, που καταδίκαζε τις διαρκείς επιθέσεις κατά της ελευθερίας του Τύπου. «Η μεγαλοσύνη της Αμερικής εξαρτάται από τον ρόλο του ελεύθερου Τύπου. Το να χαρακτηρίζει κανείς τον Τύπο “εχθρό του λαού” δεν συμβαδίζει με τα χαρακτηριστικά της Αμερικής και είναι επικίνδυνο για το πολιτικό συμβόλαιο που μοιραζόμαστε για περισσότερο από δύο αιώνες», αναφέρει στο editorial η «Boston Globe».
Για τον Τραμπ o πόλεμος κατά των media και ειδικά κατά της μερίδας των μέσων που τάσσονται εναντίον του, είναι αγαπημένο παιχνίδι. Ο ίδιος έχει επανειλημμένως χαρακτηρίσει ως «fake news» ρεπορτάζ που έρχονται σε αντίθεση με τις απόψεις του ή που φέρνουν στο φως σκάνδαλα και παρατυπίες στελεχών του Λευκού Οίκου. «Tα fake news media δεν είναι δικός μου εχθρός, αποτελούν εχθρό του αμερικανικού λαού!», είχε γράψει τον Φεβρουάριο σε μήνυμά του στο Twitter.
Οι αναφορές στη φράση «εχθρός του λαού» εντοπίζονται από την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος είχε χαρακτηριστεί από τη Σύγκλητο «hostis publicus». Στη νεότερη Ιστορία και σε καθεστώτα όπως το σταλινικό στη Σοβιετική Ένωση, αντιφρονούντες καλλιτέχνες και πολιτικοί χαρακτηρίζονταν εχθροί και πολλοί εξ αυτών οδηγούνταν σε κάτεργα ή στη φυλακή. Κάποιοι άλλοι στιγματίζονταν και έμεναν εκτός κοινωνίας και εργασίας. Αγαπημένη φράση και για τον ηγέτη της Κίνας, Μάο. Οι συνέπειες ήταν φοβερές για όποιον θεωρούνταν εχθρός του λαού.
Ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός του λαού; Πρόσφατη δημοσκόπηση της Gallup δείχνει ότι η εμπιστοσύνη της αμερικανικής κοινής γνώμης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχει υποχωρήσει στο ιστορικό χαμηλό του 32%. Μεταξύ των Ρεπουμπλικανών, αυτό το ποσοστό είναι ακόμη χαμηλότερο, μόλις στο 14%. Η ευθύνη για την απώλεια εμπιστοσύνης βαρύνει και τις δύο πλευρές, όχι μόνο την κυβέρνηση. Ο λαός αισθάνεται εξαπατημένος από εκείνη τη μερίδα των media που επιλέγουν να εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, μεροληπτούν και επιχειρούν τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.
Το 1787, όταν υιοθετήθηκε το αμερικανικό Σύνταγμα, ο Τόμας Τζέφερσον φέρεται να έγραψε σε επιστολή του: «Εάν επρόκειτο εγώ να αποφασίσω εάν θα έπρεπε να έχουμε μια κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες ή εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση, δεν θα δίσταζα ούτε στιγμή να επιλέξω το δεύτερο».