Υπάρχει σε αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ η αντίληψη ότι προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι να μην πληγεί η κυβέρνηση από άλλες αρνητικές εξελίξεις, δεδομένου μάλιστα ότι η χώρα ούτως ή άλλως έχει μπει σε «προεκλογικό δωδεκάμηνο», γράφει ο Θάνος Τσίρος.
Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Υπάρχει σε αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ η αντίληψη ότι προτεραιότητα αυτή τη στιγμή είναι να μην πληγεί η κυβέρνηση από άλλες αρνητικές εξελίξεις, δεδομένου μάλιστα ότι η χώρα ούτως ή άλλως έχει μπει σε «προεκλογικό δωδεκάμηνο».
Και όταν αναφέρονται σε αρνητικές εξελίξεις, κυρίως «δείχνουν» στο προβλέψιμο που είναι η περικοπή των συντάξεων από την 1/1/2019. Όταν πάνω στον διάλογο εκφράζονται επιφυλάξεις -πώς θα αντιδράσουν οι αγορές, ποια θα είναι η θέση των ευρωπαϊκών θεσμών, αν θα διακινδυνεύσει η χώρα να χάσει την πρώτη δόση από τα κέρδη των ANFAs και των SMPs που ανέρχεται στα 600 εκατ. ευρώ- οι απαντήσεις που δίδονται αποκαλύπτουν ότι η κύρια μέριμνα αυτή τη στιγμή είναι η πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης και όχι η «επόμενη μέρα» της χώρας. Εμμέσως πλην σαφώς, τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε χθες -και ενώ έχουν προηγηθεί πλήθος προειδοποιήσεων από το εξωτερικό- ακόμη και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Ουσιαστικά, υποστηρίζει ότι πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο η αξιοπιστία της χώρας και να διασκεδαστούν οι ανησυχίες ότι με το που θα ξημερώσει η 21η Αυγούστου θα ξεκινήσει το «ξήλωμα του πουλόβερ».
Σε ένα έχει απόλυτο δίκιο το Γραφείο Προϋπολογισμού: με την έξοδο από τα μνημόνια θα αυξηθούν οι πιέσεις για «ξεχείλωμα» της δημοσιονομικής πολιτικής στα όρια ή και πέραν των ορίων που προβλέπει η συμφωνία με τους δανειστές. Έτσι, το βάρος πέφτει στο οικονομικό επιτελείο το οποίο θα πρέπει να «ισορροπήσει» για μια ακόμη φορά σε τεντωμένο σκοινί. Από τη μία θα υπάρχουν οι πολιτικές πιέσεις: «αν κόψουμε τις συντάξεις, μας περιμένει εκλογική συντριβή».
Από την άλλη θα υπάρχουν τα spreads των ομολόγων, τα κέρδη από τα ANFAs και τα SMPs και τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Το ζητούμενο επομένως είναι οι όποιες αποφάσεις ληφθούν τόσο στο «μέτωπο» των συντάξεων όσο και στα υπόλοιπα μέτρα που επηρεάζουν την εκτέλεση του προϋπολογισμού, να επικοινωνηθούν σωστά και έγκαιρα ώστε να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις.
Ακόμη και η διατήρηση των συντάξεων στα σημερινά επίπεδα, αν τεκμηριωθεί έγκαιρα και σωστά, μπορεί να μην εκληφθεί ως «ακύρωση» των συμφωνηθέντων και μονομερής ενέργεια. Αυτή τη φορά το βάρος πρέπει να πέσει στην πρόληψη, διότι κατόπιν εορτής η «θεραπεία» θα είναι πολύ δύσκολη...