Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της συνόδου των υπουργών Παιδείας του ΟΟΣΑ, κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνόδου, εξετάστηκε πως θα καταστεί η Ανώτατη Εκπαίδευση όχι απλά ευρύτερη, αλλά και καλύτερη.
Παρ' όλες τις διαφορές από χώρα σε χώρα, συμφωνήθηκε ότι είναι αναγκαίο να υιοθετηθεί ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με μεγαλύτερη έμφαση σε συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Συγκεκριμένα εντοπίστηκαν έξι μεταρρυθμιστικές προτεραιότητες:
1. Χρηματοδότηση
Μερικές χώρες, ειδικά στην Ευρώπη, πρέπει να επενδύσουν περισσότερο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Για άλλες, το κεντρικό ζήτημα είναι η βέλτιστη χρήση των διαθέσιμων πόρων. Η μεταρρύθμιση θα συνεισφέρει προς την ανάπτυξη νέων πηγών χρηματοδότησης. Αρκετές χώρες επιμένουν στην παροχή ανώτατης εκπαίδευσης χωρίς την επιβολή της οικονομικής συμμετοχής των φοιτητών, ενώ άλλες συμμερίζονται την άποψη του ΟΟΣΑ ότι αποτελεσματικός τρόπος αύξησης των πόρων είναι, μεταξύ άλλων, και η συνεισφορά των δικαιούχων στο κόστος σπουδών, υπό τον βασικό αντισταθμιστικό όρο της ύπαρξης μέτρων που θα αποσκοπούν στην ενίσχυση των αδύνατων οικονομικά κοινωνικών ομάδων.
2. Ισοτιμία πρόσβασης
Η πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση πρέπει να διευρυνθεί για να ωφεληθούν όλες οι κοινωνικές ομάδες. Αυτό αποτελεί πραγματική πρόκληση για τα συστήματα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς επίσης και για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Πρέπει να αναληφθούν δράσεις σε όλο το φάσμα των εκπαιδευτικών συστημάτων ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
3. Έμφαση στη Μάθηση
Είναι απαραίτητη η ανάπτυξη καλύτερων μεθόδων ανάλυσης των μαθησιακών αποτελεσμάτων στην ανώτατη εκπαίδευση. Ο ΟΟΣΑ προτίθεται να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση αντλώντας από την εμπειρία του με την έρευνα PISA.
4. Κοινωνική λογοδοσία και διαφορετικότητα
Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και πρωτοβουλίες σε πολλές χώρες προς την κατεύθυνση της κοινωνικής λογοδοσίας των ιδρυμάτων όσον αφορά την ποιότητα και τα αποτελέσματα. Θέλουμε να εξισορροπήσουμε την κοινωνική λογοδοσία για τα αποτελέσματα με την βελτίωση του γραφειοκρατικού ρυθμιστικού πλαισίου και σκοπεύουμε να ενθαρρύνουμε τα ιδρύματα να ανταποκριθούν σε ποικίλες αποστολές, καλύπτοντας τις ανάγκες τόσο των φοιτητών όσο και ευρύτερων κοινωνικών ομάδων.
5. Έρευνα και καινοτομία
Όλοι αναγνωρίζουμε ότι η έρευνα και η καινοτομία ενισχύουν την ανάπτυξη στις κοινωνίες της γνώσης. Αναγνωρίζουμε τη διπλή πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα συστήματα Ανώτατης Εκπαίδευσης, δηλαδή, την υποστήριξη ποιοτικής έρευνας σε παγκόσμιο επίπεδο και την αξιοποίηση του οικονομικού και κοινωνικού οφέλους της.
6. Μετανάστευση και διεθνοποίηση
Αναφερθήκαμε στο γεγονός ότι φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές όλο και περισσότερο σπουδάζουν και εργάζονται έξω από τις χώρες προέλευσής τους. Η κατάσταση αυτή επηρεάζει τις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, κάποιες μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Ένας ενδεικτικός τρόπος πολιτικής αντιμετώπισης του θέματος είναι π.χ. η Διαδικασία της Μπολώνια στην Ευρώπη. Όλες οι χώρες χρειάζεται να εξετάσουν το ζήτημα της φοιτητικής και ακαδημαϊκής μετανάστευσης σε συνάρτηση με την πολιτική για την Ανώτατη Εκπαίδευση ώστε να βρεθούν συνεκτικές και ολοκληρωμένες λύσεις.
Σε γενικές γραμμές, συμφωνήθηκε ότι η Ανώτατη Εκπαίδευση χρειάζεται μεγάλες αλλαγές, που ενίοτε οι είναι δύσκολες. «Η συνάντησή μας εδώ και αυτά τα συμπεράσματα, αποτελούν ένα ξεκάθαρο δείγμα της αποφασιστικότητάς μας να δημιουργήσουμε τις εξελίξεις αντί να παρασυρθούμε από αυτές», καταλήγει το κείμενο συμπερασμάτων της συνόδου.