Απόψεις
Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2018 07:00

Ο Τραμπ και το πολυέξοδο ΝΑΤΟ

Η εποχή του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» έχει παρέλθει προ πολλού για την Ελλάδα. Γίνεται όμως της μόδας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, γράφει η Νατάσα Στασινού.

Από την έντυπη έκδοση 

Της Νατάσας Στασινού
[email protected] 

Η εποχή του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» έχει παρέλθει προ πολλού για την Ελλάδα. Γίνεται όμως της μόδας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ετοιμάζονται να υποδεχθούν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ έναν Αμερικανό πρόεδρο οπαδό του παραπάνω συνθήματος, έναν ηγέτη, ο οποίος αμφισβητεί ευθέως τη χρησιμότητα της βορειο-ατλαντικής συμμαχίας και εξαπολύει συνεχείς επιθέσεις κατά της Ένωσης για τα ζητήματα του εμπορίου, των αμυντικών δαπανών και όχι μόνο.

Κόντρα στην αμερικανική πολιτική επτά και πλέον δεκαετιών, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν φαίνεται να συμμερίζεται ότι η σταθερότητα, η ευημερία και η ενότητα της Ευρώπης είναι προς όφελος των ΗΠΑ και του κόσμου. Υποστήριξε με θέρμη το Brexit, φέρεται να πρότεινε στον Εμανουέλ Μακρόν έξοδο της Γαλλίας από την Ένωση, φρόντισε να σταθεί ένας απέναντι όλων στη Σύνοδο του G7, αλλά και να επιδιώξει προσέγγιση του Κιμ της Βόρειας Κορέας και του Πούτιν της Ρωσίας.

Όσο και εάν μερίδα ειδικών προειδοποιεί πως είναι αδύνατο να διασπαστεί η αμυντική συμμαχία της Δύσης, οι Ευρωπαίοι λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τις επιθέσεις του Τραμπ στο ΝΑΤΟ. Και τούτο γιατί οι απειλές στο εμπορικό μέτωπο γίνονται η μία μετά την άλλη πράξη. Υποδεχόμενος λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τη Γερμανίδα καγκελάριο στον Λευκό Οίκο, φέρεται να άνοιξε τη συνάντηση λέγοντας: «Άγκελα, μου χρωστάς 1 τρισ. δολάρια». Τόσο υπολόγιζε το «χάσμα» 14 ετών ανάμεσα σε αυτά που είχε δεσμευθεί να καταβάλει η Γερμανία στο πλαίσιο της βορειοατλαντικής συμμαχίας και αυτά που όντως διέθεσε για αμυντικές δαπάνες.

Οι Αμερικανοί συνηθίζουν να λένε ότι η Ουάσιγκτον δαπανά το 70% του αμυντικού προϋπολογισμού της στο ΝΑΤΟ - κάτι που η Ευρώπη αρνείται κατηγορηματικά. Αξιωματούχοι των Βρυξελλών σχολίαζαν πρόσφατα στο Reuters ότι το ποσοστό αυτό στην πραγματικότητα είναι κοντά στο 15%. Και δεδομένων των συμφερόντων που θέλουν να προστατεύσουν οι ΗΠΑ στην περιοχή, δεν είναι δραματικά μεγάλο. O Tραμπ διαφωνεί. 

Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν δίστασε να επικαλεστεί έναν νόμο της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου περί απειλής στην εθνική ασφάλεια για να επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές ευρωπαϊκού χάλυβα και αλουμινίου. Γιατί να διστάσει να κάνει πράξη τον απομονωτισμό και στην άμυνα; Η Μέρκελ το έχει πει εδώ και καιρό: Πρέπει να μάθουμε να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις.