«Πολιτισμός, παιδεία, υγεία. Κάτω από αυτές τις λέξεις με το ειδικό βάρος αναπτύσσεται το όραμα του Ιδρύματος Ωνάση για την κοινωφέλεια. Μια έννοια που υπερβαίνει την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Με κίνδυνο να ακουστεί μεγαλεπήβολο -έχοντας όμως ως αδιάψευστο μάρτυρα τη διαδρομή 43 ετών-, η ευθύνη απέναντι στην κοινωνία συνοδεύει το Ίδρυμα από τη “ληξιαρχική” πράξη της δημιουργίας του. Από τότε, δηλαδή, που ο Αριστοτέλης Ωνάσης με τη διαθήκη του επέβαλε την ετήσια παροχή του 40% των κερδών από το επιχειρηματικό προς το Κοινωφελές Ίδρυμα Ωνάση, για δράσεις με αποδέκτη την ελληνική κοινωνία», αναφέρει χαρακτηριστικά στη «N» η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια Πολιτισμού Ιδρύματος Ωνάση.
«Πολιτισμός, παιδεία, υγεία. Κάτω από αυτές τις λέξεις με το ειδικό βάρος αναπτύσσεται το όραμα του Ιδρύματος Ωνάση για την κοινωφέλεια. Μια έννοια που υπερβαίνει την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Με κίνδυνο να ακουστεί μεγαλεπήβολο -έχοντας όμως ως αδιάψευστο μάρτυρα τη διαδρομή 43 ετών-, η ευθύνη απέναντι στην κοινωνία συνοδεύει το Ίδρυμα από τη “ληξιαρχική” πράξη της δημιουργίας του. Από τότε, δηλαδή, που ο Αριστοτέλης Ωνάσης με τη διαθήκη του επέβαλε την ετήσια παροχή του 40% των κερδών από το επιχειρηματικό προς το Κοινωφελές Ίδρυμα Ωνάση, για δράσεις με αποδέκτη την ελληνική κοινωνία», αναφέρει χαρακτηριστικά στη «N» η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια Πολιτισμού Ιδρύματος Ωνάση.
Εξηγεί ότι «η αλυσίδα αυτή δεν έσπασε ποτέ μέχρι σήμερα, ενώ οι πρωτοβουλίες του Ιδρύματος Ωνάση είχαν ως μόνιμη αναφορά το κοινωνικό σύνολο δημιουργώντας την αντίστοιχη επιχειρηματική κουλτούρα. Από τον πρώτο κρίκο της, τους ανθρώπους δηλαδή, που εργάζονται στη ναυτιλία, ως τις πολιτιστικές, τις εκπαιδευτικές και τις δράσεις μας στην υγεία, η κατάληξη του συνολικού μας οράματος είναι η απελευθέρωση των δυνάμεων της κοινωνίας. Μια απελευθέρωση δυνάμεων, ωστόσο, που έχει πολλαπλασιαστική αξία όταν το άτομο λειτουργεί στο όνομα του κοινωνικού συνόλου. Η αναγνώριση της αριστείας σημαίνει ότι εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους και, κατ’ επέκταση, την κοινωνία μας. Γι’ αυτό και μέσα από ένα πλέγμα δραστηριοτήτων ανακαλύπτουμε μαζί τους τις δυνάμεις της αυτοπεποίθησης και της εξωστρέφειας που μπορούν να μας μεταμορφώσουν ως σύνολο. Μέσα από την απελευθέρωση δυνάμεων επιθυμούμε να βλέπουμε την Ελλάδα στα καλύτερά της. Μια κοινωνία που αλλάζει χωρίς να φοβάται, που ανανεώνει την παράδοσή της με “λοξές” ματιές, που ανοίγεται στη διαφορετικότητα και δίνει ευκαιρίες».
H κ. Παναγιωτάκου σημειώνει ότι από τον ελληνικό θίασο των «Ορνίθων» που ταξίδεψε αρχές Μαΐου στο Μανχάταν ως το πρόγραμμα «Boarding pass στον αυτισμό» (με προσομοίωση πτήσης στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών για παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος) και από την έκθεση εmotions ως την «ανακάλυψη» της πόλης μέσα από φεστιβάλ και περφόρμανς της Στέγης στις γειτονιές της Αθήνας, η κοινωφέλεια αποτυπώθηκε με μετρήσιμα αποτελέσματα και κανόνες, χωρίς τους οποίους δεν λειτουργεί το Ίδρυμα Ωνάση (ο πιο σημαντικός, ότι όλες οι δράσεις των συνεργαζόμενων φορέων οφείλουν να αντανακλούν στην «ηθική» και την ταυτότητα του Ιδρύματος).
«Είναι η ίδια υπευθυνότητα την οποία δείχνουμε κάθε χρόνο για τη στήριξη μαθητών που συμμετέχουν στις Επιστημονικές Ολυμπιάδες, τη συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση γιατρών στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, τη συμμετοχή Ελλήνων ερευνητών στις παγκοσμίου φήμης συναντήσεις με νομπελίστες επιστήμονες στο Lindau της Γερμανίας, τη διοργάνωση των Διαλέξεων Ωνάση για τις Θετικές Επιστήμες στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας στο Ηράκλειο Κρήτης και, φυσικά, για τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα.
Και για να επιστρέψουμε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε, είναι πολλές οι εκφάνσεις των τριών μεγάλων πυλώνων, στους οποίους στηρίζεται το Ίδρυμα Ωνάση: του πολιτισμού, της παιδείας και της υγείας. Τρεις μεγάλες προκλήσεις, στις οποίες δεν περιορίζεται ούτε εξαντλείται η εταιρική μας ευθύνη. Δηλαδή η κοινωφέλεια» καταλήγει.