Ένα άγαλμα, πιστό αντίγραφο της επιβλητικής Νίκης της Σαμοθράκης, το οποίο φιλοτεχνήθηκε από λευκό μάρμαρο Θάσου, θα τοποθετηθεί στο νησί του Έβρου, σε μια προσπάθεια αναπλήρωσης του κενού της απουσίας του πρωτοτύπου.
Ένα άγαλμα, πιστό αντίγραφο της επιβλητικής Νίκης της Σαμοθράκης, το οποίο φιλοτεχνήθηκε από λευκό μάρμαρο Θάσου, θα τοποθετηθεί στο νησί του Έβρου, σε μια προσπάθεια αναπλήρωσης του κενού της απουσίας του πρωτοτύπου.
Το αντίγραφο πρόκειται να παραδοθεί στο δήμο Σαμοθράκης, ολοκληρώνοντας μια προσπάθεια που ξεκίνησε από τον εκλιπόντα Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης Γιώργο Παυλίδη, και στην οποία συνέβαλλαν ο νυν Περιφερειάρχης Χρήστος Μέτιος αλλά και οι Αντιπεριφερειάρχες Έβρου Δημήτρης Πέτροβιτς και Δράμας Αργύρης Πατακάκης.
Πρόκειται για ένα αριστούργημα, ακριβές πιστοποιημένο αντίγραφο του Μουσείου Λούβρου, σε φυσικές διαστάσεις με ακρίβεια χιλιοστού (ύψους 2,44 μ.) και με βάρος 6,5 τόνους.
Χρειάστηκε ένας μήνας για την κοπή και διαμόρφωση του αρχικού κομματιού μαρμάρου Θάσου αντοχής (βάρους 18 τόνων) από το ρομποτικό μηχάνημα που σμίλευσε την φτερωτή Νίκη. Το έργο φιλοτεχνήθηκε με βάση την τρισδιάστατη ψηφιοποίηση αρχείων, που εστάλησαν από το Λούβρο, έπειτα από την υπογραφή συμφωνίας με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Τρεις γλύπτες της σχολής της Τήνου, εργάστηκαν ακόμη ένα μήνα εντατικά, για το τελικό φινίρισμά του.
Το γλυπτό εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου από το 1884
Το εκπληκτικό έργο, που χρονολογείται γύρω στο 190 π. Χ., έχει ύψος 2,75 μέτρα μαζί με τα φτερά και 5,58 μέτρα μαζί με τη μαρμάρινη πλώρη πλοίου όπου είναι στερεωμένο. Είναι μία από τις τρεις φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν στον ναό των «Μεγάλων Θεών» της Σαμοθράκης.
Ανακαλύφθηκε τμηματικά το 1863 από αρχαιολογική αποστολή με επικεφαλής τον υποπρόξενο της Γαλλίας στην Αδριανούπολη, Κάρολο Σαμπουαζό, ενώ το 1875 ταυτοποιήθηκε και η μαρμάρινη πλώρη που αποτελούσε τμήμα του μνημείου (πιθανότατα ένα «σύμπλεγμα» θεάς και πλοίου) και η οποία αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν τύμβος.
Ο άγνωστος δημιουργός του χρησιμοποίησε άσπρο παριανό μάρμαρο για τη φτερωτή θεά και γκριζωπό μάρμαρο της Λίνδου για την πλώρη. Το άγαλμα θεωρείται ότι έπεσε και έσπασε μετά από μεγάλο σεισμό, τον 6ο μ. Χ. αιώνα.
naftemporiki.gr