Ως τραγικό πρόσωπο που ενσαρκώνει μια γνήσια εσωτερικότητα, ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης διαγράφει μια κατακόρυφη κατάβαση προς τα βάθη των φαντασιακών αναμετρήσεων, παραμερίζοντας τον κοινό φόβο και αψηφώντας τον κίνδυνο του καταποντισμού, και μας μιλά για την παράσταση «Δον Κιχώτης, βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο».
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Ως τραγικό πρόσωπο που ενσαρκώνει μια γνήσια εσωτερικότητα, ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης διαγράφει μια κατακόρυφη κατάβαση προς τα βάθη των φαντασιακών αναμετρήσεων, παραμερίζοντας τον κοινό φόβο και αψηφώντας τον κίνδυνο του καταποντισμού, και μας μιλά για την παράσταση «Δον Κιχώτης, βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο».
Βασισμένη στο έργο του Μιχαήλ Θερβάντες, «Δον Κιχώτης», η παράσταση παρουσιάζεται από το Rēs Ratio Network, σε σκηνοθεσία της Έφης Μπίρμπα, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, για έξι μόνο παραστάσεις, από την Πέμπτη 28 Ιουνίου έως το Σάββατο 7 Ιουλίου.
Με την αμφίεση του περιπλανώμενου ιππότη, ο Άρης Σερβετάλης εισέρχεται σε έναν τόπο αισθητικής εμπειρίας, όπου όλα συνδέονται με τη μεγαλύτερη ιδέα της ζωής, και μιλά για την παράσταση και για τα συναισθήματά του για τη σημερινή Ελλάδα.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ιστορία του Δον Κιχώτη στο μυθιστόρημα του Θερβάντες.
«Ο Δον Κιχώτης, ένας άνθρωπος κλεισμένος στο δωμάτιό του. Μεγάλος θαυμαστής και διψασμένος αναγνώστης των ιπποτικών ιστοριών, αποφασίζει να ζήσει τη ζωή ενός πλανόδιου ιππότη. Φεύγει με το άλογό του και τον ιπποκόμο του, για να προστατέψει αθώους, να υπερασπιστεί την ηθική, να φροντίσει τις χήρες και τα παιδιά, να πολεμήσει το άδικο, να εμπλακεί όπου τον χρειαστούν, με μόνο αντάλλαγμα να διαδώσουν στην όμορφη δεσποσύνη του, Δουλτσινέα, πως όλα αυτά τα έκανε για χάρη της μεγάλης του αγάπης γι’ αυτήν. Για ένα πρόσωπο που το κατασκεύασε ο ίδιος και το έπλασε για να το θαυμάζει. Ένας συνειδητοποιημένος ονειροπόλος ιδεαλιστής. Ιππότης της πίστης. Ένας σαλός που περιπλανιέται με έναν ακόμα άνθρωπο, που υπάρχει δίπλα του για να είναι μάρτυρας των μεγάλων κατορθωμάτων του. Ένας αναχωρητής που πιστεύει στην αρετή. Ένας γενναίος στρατιώτης της πίστης. Ένας ποιητής της δράσης. Ένας άνθρωπος που παίζει.
Ο Θερβάντες δημιούργησε ένα μεγαλειώδες έργο. Οι χαρακτήρες του Δον Κιχώτη και του Σάντσο Πάνσα και η γραφή του ίδιου του Θερβάντες είναι τόσο ταπεινά φτιαγμένοι, που προκαλεί εντύπωση ο τρόπος που μεγάλα ζητήματα λέγονται με τον πιο απλό τρόπο. Δημιούργησε έναν από τους πιο θεολογικούς ήρωες τις παγκόσμιας λογοτεχνίας».
Τι βιώνει ο Δον Κιχώτης στο 23ο κεφάλαιο του 2ου βιβλίου;
«Το 23ο κεφάλαιο του βιβλίου είναι μια περιγραφή του Θερβάντες σε μια κατάβαση του Δον Κιχώτη στη σπηλιά του Μοντεσίνου. Ενός φοβερού μάγου. Ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, και ο ήρωας βιώνει καταστάσεις σε μορφή οράματος. Η παραμονή του στη σπηλιά διήρκησε 60 λεπτά, κατά τον Σάντσο, και 3 μέρες, κατά τον Δον Κιχώτη. Είναι μια κατάδυση του ήρωα σε έναν κόσμο που δεν είναι απτός. Μπορεί κάποιος να τον αντιληφθεί μόνο με πίστη. Ανεβαίνοντας επάνω, ο Δον Κιχώτης αναφέρει πως απαιτούμενη προϋπόθεση για όλη την αφήγηση που θα τους κάνει, είναι η πίστη».
Πού εστιάζει η δραματουργική και σκηνοθετική ματιά της Έφης Μπίρμπα;
«Η κατάβαση του ήρωα είναι μια μεταφυσική διεργασία. Δηλώνει μια κατακόρυφη σχέση του ανθρώπου με τον θάνατο και τον Θεό. Η Έφη εστίασε την ανάγνωση του έργου μέσα από τα μάτια του ανθρώπου που παίζει. Το παιχνίδι μπορεί να είναι αθώο, μπορεί να γίνει και κρίσιμο. Άλλες φορές, και τελετουργικό. Οι μεταβάσεις αυτές είναι ορατές στη διαδρομή του ήρωα και μέσα στο έργο του Θερβάντες και μέσα στη δομή της δραματουργίας της παράστασης. Οι αναμετρήσεις του ήρωα είναι αντίστοιχες με τις αναμετρήσεις ενός παιδιού μπροστά σε μια νέα πρόκληση, μπροστά σε ένα υλικό που, με τη φαντασία του, μεταποιείται σε κάτι νέο, ίσως και παράδοξο.
Η Έφη μάς οδήγησε στο να δημιουργηθεί ένα παράδοξο εργαστήριο αναμετρήσεων μέσα σε ένα ιδιότυπο πάρκο. Δημιούργησε έναν τόπο, όπου επικρατούν οι κανόνες του παιχνιδιού, όπως η τάξη, η ελευθερία, η περιχαράκωση, η αποδέσμευση, όπου ο ερμηνευτής έχει σαν στόχο τον άμεσο και απόλυτο συσχετισμό του με το υλικό. Ακριβώς όπως και ο Δον Κιχώτης. Ο τρόπος που τοποθετείται στις αναμετρήσεις του είναι καθολικός και ολοκληρωτικός, με θυσιαστικές διαθέσεις».
Ποια στοιχεία χαρακτηρίζουν τον ήρωα που ενσαρκώνετε;
«Φορά το ένδυμα του τρελού. Ο πόνος του είναι η βεβαιότητά του. Αγωνίζεται για να κάνει το αδύνατο δυνατό. Είναι ένας ιππότης της δράσης. Ένας ποιητής ενός παράδοξου παιχνιδιού. Ο Δον Κιχώτης δεν αναπαύεται. Αναζητά συνεχώς νέα ερεθίσματα, νέες προκλήσεις. Χαριτώνεται μπαίνοντας στο υπέρλογο. Η πίστη έχει μια παραδοξότητα, πρέπει να βγεις από τον ορθολογισμό και, μέσα από τη διαδικασία του βιώματος, εισέρχεσαι στο υπέρλογο. Η αποτυχία της αναμέτρησης φέρνει την ταπείνωση και, ταυτόχρονα, την εσωτερική αναβάθμιση. Η αμφιβολία δεν μπορεί να εισχωρήσει στο πλαίσιο του Δον Κιχώτη. Μόνο ο θάνατος θα τον κάνει να παραιτηθεί από τον στόχο του. Γνωρίζει πως είναι ένας χαρακτήρας σε ένα εξελισσόμενο βιβλίο. Η τελική αναμέτρηση του ήρωα γίνεται με έναν αντίπαλο, που φορά και εκείνος την εικόνα του ιππότη. Τον αντιμετωπίζει με τους ίδιους κανόνες. Τότε, το παιχνίδι τελειώνει».
Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;
«Αισθάνομαι όπως ένας άρρωστος, που του λέει ο γιατρός πως πάσχει. Η συνάντηση με την πραγματικότητα είναι σφοδρή. Και πρέπει να έχεις τα μάτια ανοιχτά. Ξεροκαταπίνεις, και όπως λέει κι ένας φίλος, Παναγία Τριάς ελέησον ημάς και πάμε...».
Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση;
«Προσευχή και υπομονή».
Βλέπετε κάτι ελπιδοφόρο στον ορίζοντα;
«Χθες, πάτησα μια κατσαρίδα. Αυτές τις μεγάλες, τις παλιές. Τις 80’s. Αυτές που βλέπαμε με τις γιαγιάδες μας, που, ξαφνικά, εκεί που έτρεχαν με τα μεγάλα τους πόδια, άνοιγαν τα φτερά και πέταγαν. Την πάτησα, λοιπόν. Έσκυψα από πάνω της να δω το κατόρθωμά μου και αντίκρισα το ένα τέταρτο της κατσαρίδας με τα μπροστινά της πόδια μόνο να προσπαθεί να αποκολληθεί από το σημείο και να φύγει. Θαύμασα την επιμονή και τον αγώνα της. Την ευχαρίστησα για το μάθημα ζωής που μου έδωσε και την πάτησα πιο δυνατά, γιατί βιαζόμουν. Έκλεισα το φως και έφυγα».
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία - δραματουργία - σκηνογραφία - κοστούμια: Έφη Μπίρμπα, καλλιτεχνική συνεργάτις - σύμβουλος δραματουργίας - επιμέλεια κειμένων: Μιχαήλα Πλιαπλιά, κείμενα: Μιχαήλα Πλιαπλιά, Effi Rabsilber, Έφη Μπίρμπα, φωτισμός: Θύμιος Μπακατάκης, συνθέτης - σχεδιασμός ήχου: Constantine Skourlis, καλλιτεχνικός συνεργάτης - κατασκευή σκηνικού: Σωκράτης Παπαδόπουλος, κατασκευή κοστουμιών: Δέσποινα Μακαρούνη, βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Έλληνα, βοηθός σκηνογράφου: Μυρτώ Λάμπρου, βοηθός ενδυματολόγου: Δάφνη Ηλιοπούλου, κινηματογράφηση trailer - teaser: Γρηγόρης Πανόπουλος / makeyourownfilms.com, φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης, παραγωγή και εκτέλεση παραγωγής: Rēs Ratio Network. Ερμηνευτές: Άρης Σερβετάλης, Αχιλλέας Χαρίσκος, Ιωάννα Τουμπακάρη, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Effi Rabsilber, Gema Galiana, Διογένης Σκαλτσάς.
Πληροφορίες
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: λεωφ. Ηρώων Πολυτεχνείου 32 - Πειραιάς, τηλ. ταμείου: 210 4143310. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη 28/6, Παρασκευή 29/6, Σάββατο 30/6, Δευτέρα 2/7, Τετάρτη 4/7: 20.30, Κυριακή 1/7: 19.00. Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: διακεκριμένη θέση: 22 ευρώ, κανονικό: 20 ευρώ, φοιτητικό: 15 ευρώ, άνεργοι - ατέλεια: 10 ευρώ. Προπώληση εισιτηρίων: καταστήματα Public, ηλεκτρονικά: ticketservices.gr. Λόγω αυξημένης προσέλευσης το Res Ratio Network και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ανακοίνωσε 3 επιπλέον παραστάσεις, στις 5/7, 6/7, 7/7