Από την απλοϊκή εορταστικότητα (η αναφορά εδώ στη γραβάτα Τσίπρα και τη σκηνογραφία του Ζαππείου) μέχρι τον στενόκαρδο αρνητισμό (εδώ καταγράφεται η επίθεση Κυριάκου στον «θρασύ και αλαζόνα» πρωθυπουργό και η αναφορά σε «αδίστακτη προπαγάνδα και νέα ψέματα», αλλά και του Βαγγέλη Βενιζέλου το «διαρκές μνημόνιο χρέους» και η «πανηγυρική αλλά ταπεινωτική προσχώρηση στην πολιτική του PSI»).
Από την έντυπη έκδοση
Του Α.Δ. Παπαγιαννίδη
[email protected]
Από την απλοϊκή εορταστικότητα (η αναφορά εδώ στη γραβάτα Τσίπρα και τη σκηνογραφία του Ζαππείου) μέχρι τον στενόκαρδο αρνητισμό (εδώ καταγράφεται η επίθεση Κυριάκου στον «θρασύ και αλαζόνα» πρωθυπουργό και η αναφορά σε «αδίστακτη προπαγάνδα και νέα ψέματα», αλλά και του Βαγγέλη Βενιζέλου το «διαρκές μνημόνιο χρέους» και η «πανηγυρική αλλά ταπεινωτική προσχώρηση στην πολιτική του PSI»).
Με τέτοια υποδοχή, η υπόθεση που κρίθηκε στο Eurogroup της 21ης/22ας Ιουνίου για (α) το κλείσιμο του τρέχοντος προγράμματος/μνημονίου, (β) την παροχή ελάφρυνσης χρέους στην Ελλάδα, με μεσοπρόθεσμα μέτρα και (γ) τη διαμόρφωση πλαισίου μετα-μνημονιακής παρακολούθησης/επιτήρησης/εποπτείας κατάφερε να αδικηθεί από κάθε πλευρά. Πάλι καλά που ο ξένος Τύπος -γερμανικός και αγγλοσαξωνικός- και αντίστοιχα ξένοι ηγέτες -από Μακρόν μέχρι Γιούνκερ και από Μοσκοβισί μέχρι Σολτς- πήγαν τη συζήτηση λίγο παρακάτω.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»