Προ διετίας, οι Βρετανοί άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου, προκαλώντας σοκ και δέος με την απόφασή τους για «διαζύγιο» από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γράφει η Αγγελική Κοτσοβού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Προ διετίας, οι Βρετανοί άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου, προκαλώντας σοκ και δέος με την απόφασή τους για «διαζύγιο» από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στη δεύτερη επέτειο του Brexit, σχεδόν 100.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του Λονδίνου, ζητώντας τη διεξαγωγή ενός δεύτερου δημοψηφίσματος, ώστε να έχουν τον τελικό λόγο στους όρους που θα συμφωνήσει η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι με τις Βρυξέλλες.
Αυτοί οι Βρετανοί αισθάνονται εξαπατημένοι από τους υποστηρικτές της καμπάνιας υπέρ της εξόδου και, πέραν του αιτήματος για ένα δεύτερο δημοψήφισμα, το συλλαλητήριο ήταν μια ευκαιρία να εκφράσουν την οργή και απογοήτευσή τους, όχι μόνο για το αποτέλεσμα που έβγαλε η κάλπη της 23ης Ιουνίου 2016, αλλά και για τα όσα επακολούθησαν, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Η ψήφος υπέρ του Βrexit στερεί από τα δημόσια ταμεία της Βρετανίας 440 εκατ. στερλίνες την εβδομάδα, σύμφωνα με έκθεση του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης(CER), με τη βρετανική οικονομία να είναι ήδη κατά 2,1% πιο αδύναμη από ό,τι θα ήταν εάν οι πολίτες ψήφιζαν παραμονή στην Ε.Ε. Tα συμπεράσματα του CER ακυρώνουν το επιχείρημα της πρωθυπουργού Μέι για μπόνους 20 δισ. στερλινών ετησίως στο εθνικό σύστημα υγείας χάρη στο «μέρισμα Brexit», όταν η Βρετανία θα πάψει να συνεισφέρει στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Η σχέση με την Ε.Ε. δεν ήταν ποτέ εύκολη. Για πολλούς αναλυτές, η Ε.Ε. δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια Ένωση συμβιβασμών, μια Ένωση πολλαπλών ταχυτήτων, αντικρουόμενων συμφερόντων και διαφορετικών στόχων. Σε αυτή την Ε.Ε., η Βρετανία ήταν πάντα με το ένα πόδι μέσα. Και δύο χρόνια μετά τον σεισμό του Brexit, η εικόνα παραμένει η ίδια. Οι φωνές των Brexiteers επιμένουν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει τίποτε να χάσει ή να φοβηθεί από μια έξοδο, ενώ το αντίπαλο στρατόπεδο ισχυρίζεται ότι μια Βρετανία εκτός Ε.Ε. θα είναι οικονομικά ευάλωτη, με μειωμένο κύρος και επιρροή. Δύο χρόνια μετά και «φθάσαμε στους πρόποδες του Brexit», παρατηρεί ο Άναντ Μένον, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής στο King’s College London. Και οι Βρετανοί γνωρίζουν ότι τους περιμένει δύσκολη ανάβαση.