Η συμφωνία έκλεισε και οι απόψεις διίστανται, με την κάθε πλευρά να δίδει τη δική της οπτική, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η συμφωνία έκλεισε και οι απόψεις διίστανται, με την κάθε πλευρά να δίδει τη δική της οπτική.
Είναι γεγονός ότι αυτό που συμφωνήθηκε στο πρόσφατο Eurogroup ταιριάζει τόσο στους Ευρωπαίους πιστωτές όσο και στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Με το τρίτο μνημόνιο να φθάνει στο τέλος του τον Αύγουστο και οι δύο πλευρές ζητούσαν μία καθαρή έξοδo, χωρίς προληπτική γραμμή στήριξης. Οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα να προσφέρουν στην Αθήνα μεγαλύτερη ελάφρυνση, ενώ η ελληνική κυβέρνηση αρέσκεται στο να ισχυρίζεται ότι η χώρα βγαίνει τελικά από τα μέτρα λιτότητας. Η Ελλάδα, όμως, εξακολουθεί να κουβαλά ένα χρέος αντίστοιχο με το 180% του ΑΕΠ, επειδή οι πιστωτές αρνήθηκαν μία ουσιαστική απομείωσή του και με τους επενδυτές να μην έχουν ακόμη πειστεί για το εάν η χώρα είναι πραγματικά σε θέση να το εξυπηρετήσει. Και με το ποσοστό ανεργίας, στο 20%, να παραμένει υπερδιπλάσιο από την υπόλοιπη Ευρωζώνη, με ακόμη πιο μελανό σημείο την ανεργία των νέων, καθότι το 40% αναζητά μία θέση εργασίας, με αποτέλεσμα να έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό 400.000 νέοι την τελευταία δεκαετία.
Έπειτα από μία βαθιά ύφεση, η οικονομία προβλέπεται μεν να αναπτυχθεί φέτος με ρυθμό 2%, όμως ο μέσος Έλληνας πολίτης δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, έχοντας να αντιμετωπίσει νέες μειώσεις στις συντάξεις και νέες φορολογικές αυξήσεις για το 2019 και το 2020.
Οι αριθμοί λοιπόν είναι αμείλικτοι και δεν υπάρχουν πλέον άνθρωποι που πιστεύουν στα θαύματα, αλλά άνθρωποι που τοποθετούνται με ρεαλισμό απέναντι στη νέα πραγματικότητα. Βλέπουν πώς συσσωρεύθηκε το προβληματικό χρέος, σε ποια κατάσταση βρίσκονται και μπορούν να διαπιστώσουν εάν η εκάστοτε νέα πολιτικοοικονομική κίνηση είναι προς το βέλτιστο ή προς το χείριστο.
Μας λένε λοιπόν ότι με τη νέα συμφωνία θα βγούμε από το σκοτεινό τούνελ στο φως, ότι θα υπάρξει αλλαγή ατζέντας και ότι θα δούμε σύντομα στην πράξη τα θετικά αποτελέσματα, οπότε έχουμε περισσότερο χρόνο να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να βρούμε τις επόμενες βελτιωτικές κινήσεις στην ευρωπαϊκή σκακιέρα που θα μας οδηγήσουν για άλλη μία φορά στη σωτηρία μας. Διαχρονικά, εμείς οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε να το κάνουμε όταν υπάρχει ανάγκη. Αρκεί να υπάρχει σύμπνοια και εθνικό όραμα.