Η Αμερική έχει κηρύξει τον πόλεμο στους μεγαλύτερους εμπορικούς της εταίρους και δεν φοβάται τα αντίποινα. Ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ, με το δόγμα του «Πρώτα η Αμερική», διατείνεται ότι οι εμπορικοί πόλεμοι βγαίνουν σε καλό και ότι είναι εύκολο να κερδηθούν, γράφει η Αγγελική Κοτσοβού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Η Αμερική έχει κηρύξει τον πόλεμο στους μεγαλύτερους εμπορικούς της εταίρους και δεν φοβάται τα αντίποινα. Ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ, με το δόγμα του «Πρώτα η Αμερική», διατείνεται ότι οι εμπορικοί πόλεμοι βγαίνουν σε καλό και ότι είναι εύκολο να κερδηθούν.
Μόνο που η απάντηση των αντιπάλων μπορεί να μην έρθει με τη μορφή των δασμών. Όταν ξεσπάει ένας πόλεμος -όπως ο εμπορικός που έχει κηρύξει η Ουάσιγκτον- είναι πολύ εύκολο το πεδίο της μάχης να μεταφερθεί σε απρόσμενα μέτωπα. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση Τραμπ αυξάνει τις κρατικές δαπάνες και μειώνει τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις -κινήσεις που συνεπάγονται μειωμένα έσοδα και αυξημένα έξοδα στον κρατικό προϋπολογισμό- οι ξένες κυβερνήσεις εγκαταλείπουν το αμερικανικό κρατικό χρέος. Οι τοποθετήσεις σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα μειώθηκαν σχεδόν κατά 10 δισ. δολάρια στο δίμηνο Μαρτίου-Απριλίου, μια τάση που αναμένεται να συνεχισθεί. Μια χώρα με εθνικό χρέος που υπερβαίνει τα 21 τρισ. δολάρια και με αυξημένες ανάγκες δανεισμού, δεν έχει τα περιθώρια να χάνει την εμπιστοσύνη των πιστωτών της.
Η Κίνα, ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ, μείωσε τις τοποθετήσεις της κατά 5,8 δισ. δολάρια τον Απρίλιο, στο 1,18 τρισ. δολάρια, ενώ η Ιαπωνία, ο δεύτερος μεγαλύτερος πιστωτής, μείωσε τις τοποθετήσεις της κατά 12,3 δισ. δολάρια. Από τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα απομακρύνονται επίσης η Βρετανία, η Ελβετία, αλλά και η Ρωσία. Η Μόσχα περιόρισε την έκθεσή της σε αμερικανικά ομόλογα σχεδόν κατά το ήμισυ, από 96,1 δισ. στα 48,7 δισ. δολάρια, υποχωρώντας από τη 16η στην 22η θέση μεταξύ των μεγαλύτερων πιστωτών της Αμερικής, πιο κάτω και από τη νήσο των Βερμούδων.
Στην εποχή των κυρώσεων, των δασμών, της πολεμικής ρητορικής και του προστατευτισμού, η Αμερική επιλέγει να κάνει εχθρούς, που όμως διαθέτουν ισχυρά όπλα όχι μόνο για άμυνα, αλλά και για κατά μέτωπον επίθεση. Ανάλογη τακτική ακολουθεί και η κινεζική υπερδύναμη. Οι φήμες στις αρχές του έτους ότι ο κινεζικός «δράκος» στρέφει την πλάτη του στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα είχαν εκτοξεύσει στα ύψη τις αποδόσεις.
Η Αμερική χρειάζεται τη στήριξη των πιστωτών της. Καλό θα ήταν να το θυμάται αυτό ο πλανητάρχης, κάθε φορά που επιλέγει την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης και το άνοιγμα ενός νέου μετώπου. Το «Πρώτα η Αμερική» μπορεί πολύ εύκολα να εξελιχθεί σε μια μόνη, χωρίς συμμάχους Αμερική.