Πολιτική
Τρίτη, 12 Ιουνίου 2018 14:40

Ευ. Βενιζέλος: Η Ελλάδα δεν χρειάζεται νέα ενδιάμεση συμφωνία με την ΠΓΔΜ

Την άποψη ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται μία ακόμη ενδιάμεση συμφωνία με την ΠΓΔΜ, αλλά μία ολοκληρωμένη τελική συμφωνία, η οποία να περιέχει όλα τα στοιχεία που ζητούμε και που συγκροτούν την εθνική μας γραμμή, εξέφρασε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Την άποψη ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται μία ακόμη ενδιάμεση συμφωνία με την ΠΓΔΜ, αλλά μία ολοκληρωμένη τελική συμφωνία, η οποία να περιέχει όλα τα στοιχεία που ζητούμε και που συγκροτούν την εθνική μας γραμμή, εξέφρασε ο βουλευτής της ΔΗΣΥ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Μιλώντας στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών «Η Ελλάδα Μετά ΙΙ» σε σχέση με τις εξελίξεις στο ονοματολογικό, ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ακόμα πως χρειαζόμαστε «ένα σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, που θα ισχύει ενιαίο αυτό, erga omnes για εσωτερική χρήση και εξωτερική χρήση, χωρίς παρεκκλίσεις. Επίσης, μία συμφωνία που θα προβλέπει την εξάλειψη, στο επίπεδο του Συντάγματος, της νομοθεσίας και της πρακτικής όλων των αλυτρωτικών στοιχείων. Μία συμφωνία η οποία θα είναι διεθνώς δεσμευτική και θα υιοθετηθεί και θα ενθαρρυνθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά θα μετουσιωθεί εσωτερικά στην αναγκαία αναθεώρηση του Συντάγματος της γειτονικής μας χώρας και μία συμφωνία, βεβαίως, η οποία θα σέβεται την ιστορία και θα αποτρέπει την ιδεολογική χρήση της ιστορίας». 

Στην ομιλία του ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο για «σατανική σύμπτωση» τη στιγμή που αναμένονται εξελίξεις σήμερα στο Σκοπιανό, «ενώ διεξάγεται η συζήτηση στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές για το κρίσιμο νομοσχέδιο, με το οποίο θα επιβληθούν νέα δημοσιονομικά μέτρα και θα εγκριθεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής». 

Σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης «έχουμε μία περίεργη, άξια σχολιασμού, διασταύρωση εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής, μία διασταύρωση που μέχρι το 2015 δεν επιτρέψαμε ποτέ. Δεν επιτρέψαμε ποτέ η κρίση, οι δύσκολες διαπραγματεύσεις για τα μνημόνια, να επηρεάσουν στο παραμικρό τα δόγματα και τις επιλογές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας». 

Παράλληλα, στάθηκε στις δηλώσεις του κυβερνητικού εταίρου, Πάνου Καμμένου, τονίζοντας ότι παρά τα όσα λέει «οτιδήποτε προκύψει ως αποτέλεσμα από αυτήν τη διαπραγμάτευση τον αφορά και έχει πλήρη συμμετοχή και ευθύνη για οτιδήποτε εμφανισθεί ως αποτέλεσμα, που ελπίζουμε να είναι ένα εθνικά επωφελές αποτέλεσμα». 

«Αλλά πάντως δεν είναι άμοιρος αυτού που συμβαίνει και δεν έχει καμία δυνατότητα να εμφανίζεται ως αδιάφορος, δήθεν υπερπατριώτης, καλλιεργώντας αυτή την τεχνική της διπλής γλώσσας, όπου ο ενιαίος κυβερνητικός συνασπισμός μιλά με μία γλώσσα προοδευτική προς ένα ακροατήριο και με μία γλώσσα εθνικολαϊκιστική προς ένα άλλο ακροατήριο, γιατί αυτό δεν συνιστά ένδειξη σοβαρότητας για μία χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πρέπει να παίρνει πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες σε όλα τα πεδία της εθνικής πολιτικής», πρόσθεσε.

Επιπλέον, τόνισε ότι ακόμη «δεν έχουμε μία καθαρή εικόνα επάνω στην οποία να μπορούμε να τοποθετηθούμε με σοβαρότητα, εμείς που υποστηρίζουμε την ανάγκη μίας λύσης από το 1993 και μετά με σταθερότητα, γιατί αυτή είναι η ενιαία εθνική γραμμή που διαμορφώθηκε με τη συμμετοχή όλων των κυβερνήσεων και διακηρύχθηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις από τον Απρίλιο του 1993 μέχρι σήμερα». 

Ο κ. Βενιζέλος κάλεσε τους συμβούλους της κυβέρνησης να μελετήσουν για μία ακόμη φορά πολύ προσεχτικά τη Σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών. «Να δουν πάρα πολύ προσεχτικά πώς διατυπώνεται η συναίνεση των κρατών να δεσμευτούν από μία συμφωνία. Γιατί σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών μπορεί να δεσμεύεται μία χώρα με μόνη την υπογραφή της, μπορεί να πρέπει να ανταλλαγούν έγγραφα, μπορεί να πρέπει να μεσολαβήσει επικύρωση, μπορεί να πρέπει να ανταλλαγούν τα επικυρωτικά έγγραφα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι  σε διαφορετικές στιγμές, για να αναληφθεί μία δέσμευση». 

Τέλος, τονίστηκε ότι η κυβέρνηση πρέπει να λάβει υπόψη τα εξής τρία πιθανά σενάρια:

  • Το θετικό σενάριο της πλήρους ανταπόκρισης των Σκοπίων στις προβλέψεις μίας ορθής και ολοκληρωμένης συμφωνίας.
  • Το σενάριο της άρνησης συμμόρφωσης είτε επειδή υπάρχουν εσωτερικά προβλήματα είτε επειδή υπάρχει βούληση υπαναχώρησης. 
  • Και το ακόμη πιο δύσκολο σενάριο της μερικής εφαρμογής, του ατελούς σεβασμού που θα φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία θα πρέπει να κάνει σταθμίσεις χωρίς να μπορεί να παρέμβει σε ένα κείμενο, γιατί πια θα έχουν διαμορφωθεί καταστάσεις οι οποίες μπορεί, τυπικά, νομικά, να μπορούν να ανακοπούν, αλλά στις εντυπώσεις, στη διεθνή κοινή γνώμη θα έχει διαμορφωθεί ένα νέο momentum, το οποίο δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα είναι φιλικό για την Ελλάδα.