Συμφέροντα, κενά, αντιφάσεις, επιδιώξεις και η επίμονη επανάληψη σφαλμάτων του παρελθόντος στην πολιτική της Δύσης στη Συρία αναλύθηκαν διεξοδικά τα τελευταία 24ωρα, γράφει η Νατάσα Στασινού.
Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Συμφέροντα, κενά, αντιφάσεις, επιδιώξεις και η επίμονη επανάληψη σφαλμάτων του παρελθόντος στην πολιτική της Δύσης στη Συρία αναλύθηκαν διεξοδικά τα τελευταία 24ωρα. Ο μεγάλος παίκτης στην περιοχή τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, φαίνεται να είναι άλλος. Η Ρωσία. Τι γυρεύει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μέση Ανατολή;
Έρχεται να καλύψει το κενό εξουσίας που άφησε η αμερικανική πολιτική των τελευταίων ετών, επισημαίνουν οι ειδικοί. Και το κάνει συμμαχώντας με Σιίτες, Σουνίτες και όποιον θεωρεί πολύτιμο εταίρο ή εργαλείο. Επιδιώκει, όμως, να ενισχύσει όχι μόνο την πολιτική, αλλά και την οικονομική επιρροή. Τι και εάν είναι μία οικονομία 13 φορές μικρότερη από εκείνη των ΗΠΑ; Έχει τις προϋποθέσεις να αφήσει ισχυρό αποτύπωμα. Κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη Συρία, αλλά η Ρωσία θεωρεί περίπου δεδομένο ότι θα είναι εκείνη ο βασικός παράγοντας στην ανοικοδόμησή της.
Η Μόσχα ήταν πρωταγωνιστής στη Μέση Ανατολή και κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, εξοπλίζοντας τα αραβικά κράτη, για να δει την επιρροή της να καταρρέει μαζί με την πτώση του κομμουνισμού.
Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος έχει ουσιαστικές διαφορές. Πέρα από την αντικατάσταση του δίπολου από ένα σύστημα πολλών παικτών και παράδοξων συμμαχιών, έχει αλλάξει η μορφή της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Μπορεί ο Πούτιν να είναι υπέρμαχος της ανελεύθερης δημοκρατίας, αλλά δεν παύει να είναι ένας καπιταλιστής, στις αποφάσεις του οποίου τα οικονομικά deals παίζουν ρόλο. Όπως έχει σχολιάσει και ο Ντμίτρι Τρένιν, διευθυντής του Carnegie Moscow Center, είναι λάθος να μη λαμβάνουμε υπ’ όψιν ότι πρόκειται για έναν παίκτη πλήρως ενσωματωμένο στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, έναν ικανό dealmaker.
Την ώρα που συσφίγγει οικονομικές σχέσεις με το Ιράν, συνεργάζεται χωρίς δυσκολία με το αντίπαλο δέος, τη Σαουδική Αραβία, για την κοινή παρέμβαση στην αγορά πετρελαίου. Και η συνεργασία αποδίδει ουσιαστικούς καρπούς, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έγινε στα τέλη του περασμένου έτους ο πρώτος Σαουδάραβας μονάρχης που επισκέφθηκε τη Μόσχα. Στο μενού είχαν ξεχωριστή θέση το Ιράν, αλλά και οι κοινοί οικονομικοί στόχοι. Ανοιχτούς έχει πετύχει να κρατήσει τους διαύλους επικοινωνίας και με το Ισραήλ.
Όσο περίπλοκες και εάν είναι οι γεωπολιτικές επιδιώξεις και οι συμμαχίες της Ρωσίας στην περιοχή, υπάρχει κάτι απλό στη στρατηγική της, που ίσως ο Ντόναλντ Τραμπ κατανοεί καλύτερα από κάθε άλλον: η επιθυμία της για business.