Tροπολογία για την καταπολέμηση των σύγχρονων μορφών παιδοφιλίας πρόσθεσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αναστάσης Παπαληγούρας, στο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας (συζητήθηκε σήμερα στην Κυβερνητική Επιτροπή).
Οπως τόνισε ο υπουργος Δικαιοσύνης σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα το μεσημέρι, «η έξαρση του ειδεχθούς φαινομένου της παιδοφιλίας διεθνώς αποτελεί, δυστυχώς, πραγματικότητα και στην Ελλάδα. Μια πραγματικότητα απέναντι στην οποία δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε. Οταν το κακό χτυπάει την πόρτα μας η σιωπή και η αδράνεια ισοδυναμούν με συνενοχή».
Όπως είπε ο κ. Παπαληγούρας, με την τροπολογία αυτή αναθεωρείται η διάταξη του άρθρου 342 Ποινικού Κώδικα (κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια), ώστε να τεθεί φραγμός σε φαινόμενα απαξίωσης της ζωής του ανηλίκου από πρόσωπα που συνδέονται μαζί του με σχέση εμπιστοσύνης.
Έτσι:
α) Η βασική συνθήκη στην οποία στηρίζεται η ανάγκη της παρούσας ποινικής ρύθμισης είναι η εμπίστευση του ανηλίκου στον ενήλικο που τον επιβλέπει ή τον φυλάει και η τιμώρηση των σημαντικότερων αδικημάτων σε βαθμό κακουργήματος που μέχρι σήμερα ήταν πλημμελήματα.
β) Γίνεται συστηματική κατηγοριοποίηση ανάλογα με την ηλικία των ανηλίκων θυμάτων και προβλέπεται αντίστοιχη τιμωρία με βάση διατάξεις του Ποινικού Κώδικα αλλά και πορίσματα σύγχρονων επιστημονικών μελετών.
γ) Καθορίζονται ο κύκλος των προσώπων και οι ιδιότητές τους που εξ ορισμού αποτελούν πρόσωπα αναφοράς λόγω της συγγενικής σχέσεως ή του κύρους ή της εμπιστοσύνης με την οποία προσβλέπει σε αυτά ο ανήλικος. Στις περιπτώσεις αυτές τα βασικά αδικήματα τιμωρούνται αυστηρότερα, δηλαδή αποτελούν επιβαρυντικές περιστάσεις.
δ) Αντιμετωπίζεται αυστηρότερα η προσβολή της αιδούς των ανηλίκων και με ελαφρότερης μορφής γενετήσιες πράξεις σε βάρος τους.
ε)Αντιμετωπίζεται ρητά και δραστικά η σύγχρονη διαδικτυακή ή τηλεπικοινωνιακή παιδοφιλία.
στ) Αποφεύγεται –τέλος– η οποιαδήποτε ατιμωρησία, καθώς προβλέπεται η έναρξη του χρόνου παραγραφής από την ενηλικίωση του θύματος.
Συγκεκριμένα, το άρθρο 342 του Ποινικού Κώδικα περί κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, αναθεωρείται ως εξής:
1. Ο ενήλικος ο οποίος ενεργεί ασελγείς πράξεις με ανήλικο, τον οποίον του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται ως εξής:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών,
β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα, όχι όμως και τα δεκαοκτώ έτη, με κάθειρξη.
2. Συνιστά επιβαρυντική περίσταση η τέλεση της πράξης της πρώτης παραγράφου:
α) από οικείο,
β) από πρόσωπο που συνοικεί με τον ανήλικο ή διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους οικείους του,
γ) από εκπαιδευτικό, παιδαγωγό, γυμναστή ή άλλο πρόσωπο που παραδίδει μαθήματα στον ανήλικο,
δ) από πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του ανηλίκου,
ε) από κληρικό με τον οποίο ο ανήλικος διατηρεί πνευματική σχέση,
στ) από ψυχολόγο, ιατρό, νοσοκόμο ή από ειδικό επιστήμονα που παρέχει τις υπηρεσίες του στον ανήλικο.
3. Ο ενήλικος ο οποίος με χειρονομίες, με προτάσεις ή με εξιστόρηση, απεικόνιση ή παρουσίαση πράξεων που αφορούν την γενετήσια ζωή προσβάλλει την αιδώ ανηλίκου, τον οποίο του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και αν η πράξη τελείται κατά συνήθεια με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται αναλόγως και στις περιπτώσεις αυτές.
4. Ο ενήλικος ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλου μέσου επικοινωνίας αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δεκαέξι έτη και με προτάσεις ή με εξιστόρηση, απεικόνιση ή παρουσίαση πράξεων που αφορούν την γενετήσια ζωή προσβάλλει την αιδώ του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και αν η πράξη τελείται κατά συνήθεια με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.
5. Η παραγραφή των πράξεων των προηγουμένων παραγράφων αρχίζει από την ημέρα ενηλικιώσεως του ανηλίκου.