Η Ισλανδία έχει γίνει ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός για τα μοναδικά τοπία και γεωλογικά χαρακτηριστικά της, αλλά αποτελεί επίσης ένα από τα χειρότερα παραδείγματα αποψίλωσης του πλανήτη. Όταν το νησί αποικίστηκε τον 9ο αιώνα, έως και το 40% της έκτασής του καλυπτόταν από δάση.
Η Ισλανδία έχει γίνει ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός για τα μοναδικά τοπία και γεωλογικά χαρακτηριστικά της, αλλά αποτελεί επίσης ένα από τα χειρότερα παραδείγματα αποψίλωσης του πλανήτη. Όταν το νησί αποικίστηκε τον 9ο αιώνα, έως και το 40% της έκτασής του καλυπτόταν από δάση. Οι Βίκινγκ εκκαθάρισαν αυτά τα δέντρα για καύσιμα και για να δημιουργήσουν χώρο για βόσκηση. Η διάβρωση από την υπερβόσκηση και τη διατάραξη από την ηφαιστειακή δραστηριότητα άφησε την Ισλανδία σχεδόν χωρίς δάση. Τώρα, σε συνεργασία με τους καλλιεργητές και τις τοπικές δασικές οργανώσεις, η ισλανδική δασική υπηρεσία εργάζεται για να φέρει τα δάση πίσω στη νησιωτική χώρα.
Ο διευθυντής της ισλανδικής δασικής υπηρεσίας, Πρέστουρ Έιστεϊνσον εξηγεί ότι αυτό που προσπαθεί να επιτύχει η υπηρεσία αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση. «Η Ισλανδία είναι σίγουρα ένα από τα χειρότερα παραδείγματα αποψίλωσης στον κόσμο. Δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι ή ζώα ώστε να αποψιλωθεί μία ολόκληρη τη χώρα μέσα σε χίλια χρόνια», δήλωσε.
«Το να δούμε ένα δάσος να μεγαλώνει, το να βλέπουμε ότι κάνουμε κάτι πραγματικά καλό θα είναι πολύ ικανοποιητικό. Η αποστολή μου είναι να υποστηρίξω την καλλιέργεια περισσότερων και καλύτερων δασών, να καταστήσω την γη πιο παραγωγική και πιο ικανή να ανεχτεί τις πιέσεις που της ασκούμε», πρόσθεσε ο Έιστεϊνσον.
Το μόνο αυτόχθον δέντρο της Ισλανδίας ικανό να δημιουργήσει δάση, η σημύδα, δυσκολεύεται να ευδοκιμήσει σε νέα δάση. Με τη βοήθεια του προγράμματος Euforgen, η Υπηρεσία Δασών της Ισλανδίας εισάγει εξειδικευμένα μη αυτόχθονα δέντρα, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από την Αλάσκα, σε δασικές εκτάσεις της Ισλανδίας. Αυτά τα νέα μεικτά δάση μεγαλώνουν καλύτερα από ό,τι περίμεναν οι υπεύθυνοι, σύμφωνα με τον Έιστεϊνσον. Ο απώτερος στόχος είναι να βελτιωθεί η δασική κάλυψη της Ισλανδίας από το σημερινό 2% σε 12% έως το 2100, με τη βοήθεια προσεκτικά επιμελημένων εισαγόμενων δένδρων.