Ο Ιάπωνας δημιουργός ταινιών κινουμένων σχεδίων Ισάο Τακαχάτα (Isao Takahata), ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Studio Ghibli», σκηνοθέτης του «Grave of the Fireflies» και παραγωγός αμέτρητων ταινιών του στούντιο, πέθανε σε ηλικία 82 ετών.
Ο Ιάπωνας δημιουργός ταινιών κινουμένων σχεδίων Ισάο Τακαχάτα (Isao Takahata), ένα από τα ιδρυτικά μέλη του «Studio Ghibli», σκηνοθέτης του «Grave of the Fireflies» και παραγωγός αμέτρητων ταινιών του στούντιο, πέθανε σε ηλικία 82 ετών.
Γεννήθηκε στην πόλη του Ίσε, του νομού Μίε, στη νοτιοανατολική Ιαπωνία και σπούδασε Γαλλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Μαγεύτηκε από τον κόσμο των κινουμένων σχεδίων όταν είδε σκηνές από την παραγωγή του γαλλικού animation «Le Roi et L’oiseau» και αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτά.
Η διακεκριμένη καριέρα του ως παραγωγός και σκηνοθέτης ξεκίνησε το 1959 όταν προσλήφθηκε ως βοηθός στην «Toei Animation», σε ένα από τα πιο ιστορικά και μεγαλύτερα στούντιο animation της Ιαπωνίας, και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία το 1968, με τίτλο «Horus: Prince of the Sun», ενώ ένα από τα πιο διάσημα πρώτα έργα του ήταν και η σειρά κινουμένων σχεδίων «Heidi», που σκηνοθέτησε για λογαριασμό του «Nippon Animation».
Υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του Χαγιάο Μιγιαζάκι με τον οποίο, το 1985, ίδρυσαν το «Studio Ghibli». Σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία το 1988, το αριστουργηματικό δράμα «Grave of the Fireflies» το οποίο ακόμα και σήμερα θεωρείται μια από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες όλων των εποχών.
Γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία όταν το 1994 η ταινία φαντασίας του «Pom Poko» ήταν η επίσημη επιλογή της Ιαπωνίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 2013 σκηνοθέτησε την τελευταία του ταινία «The Tale of Princess Kaguya», ένα εκπληκτικό animation που κατάφερε να αποσπάσει υποψηφιότητα για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.
Η τελευταία ταινία με την οποία ασχολήθηκε ως παραγωγός ήταν «Η Κόκκινη Χελώνα» (La tortue rouge) του Μίκαελ Ντουντόκ ντε Βιτ (2016), η οποία κατάφερε να κερδίσει και αυτή υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Ο Τακαχάτα, αν και δούλευε για δεκαετίες στον χώρο του animation, o ίδιος ποτέ δεν ζωγράφισε ούτε ένα καρέ των ταινιών του, σε αντίθεση με τον Μιγιαζάκι, αλλά πάντα προσπαθούσε να ανακαλύψει καινούργιες τεχνικές και μεθόδους αφήγησης με στόχο οι ταινίες του να προσφέρουν στους θεατές πραγματικά έντονα συναισθήματά. Πολλές από τις ταινίες του έχουν καταφέρει να μείνουν στην ιστορία ως αριστουργήματα.