Τόσα έγραψαν για τον γνωστό-άγνωστο του ελληνικού επιχειρείν. Γνωστό για την αυτοκρατορία των σούπερ μάρκετ, άγνωστο στο ευρύ κοινό, γιατί απέφευγε την προβολή. Σπάνιες οι συνεντεύξεις, οι δηλώσεις, οι φωτογραφίες σε εκδηλώσεις. Τρίτη γενιά με «κάτι» από τα παλιά, που κινήθηκε φιλόδοξα και επιθετικά, επέμεινε ελληνικά -παρακαταθήκη των ιδρυτών-, δεν απασχόλησε παρά μόνον επιχειρηματικά. Με εξαγορές και το μεγάλο deal το 2016-2017, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Τόσα έγραψαν για τον γνωστό-άγνωστο του ελληνικού επιχειρείν. Γνωστό για την αυτοκρατορία των σούπερ μάρκετ, άγνωστο στο ευρύ κοινό, γιατί απέφευγε την προβολή. Σπάνιες οι συνεντεύξεις, οι δηλώσεις, οι φωτογραφίες σε εκδηλώσεις. Τρίτη γενιά με «κάτι» από τα παλιά, που κινήθηκε φιλόδοξα και επιθετικά, επέμεινε ελληνικά -παρακαταθήκη των ιδρυτών-, δεν απασχόλησε παρά μόνον επιχειρηματικά. Με εξαγορές και το μεγάλο deal το 2016-2017.
«Στήριξε την ελληνική οικονομία σε πολύ δύσκολες στιγμές», «επέδειξε κοινωνική υπευθυνότητα», «αποτελούσε φωτεινό παράδειγμα για τον άμεμπτο χαρακτήρα του και τη δημιουργικότητά του», «η προσφορά του υπήρξε σημαντική», «δεν ήταν μόνον ένας νέος και δυναμικός επιχειρηματίας που κατόρθωσε να κρατήσει όρθια την εταιρεία του... στάθηκε δίπλα στους εργαζομένους του σε πολύ δύσκολους καιρούς, διατηρώντας τις θέσεις εργασίας τους».
Ο όμιλος που διοικούσε ο Στέλιος Σκλαβενίτης και τ’ αδέρφια του συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων εργοδοτών στην ελληνική αγορά, με περίπου 23.000 εργαζομένους. Ευθύνη. Δεν είναι κομπασμός ή λοφίο, για όσους ανατράφηκαν να αναλάβουν το φορτίο. Επιβάλλει κανόνες συμπεριφοράς. Εκείνες τις αξίες που υποτιμήθηκαν στα χρόνια της ξέφρενης χαράς και της λαϊφσταλίστικης συμφοράς. Μετρημένη ζωή, σοβαρότητα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, χαμηλοί τόνοι, συνέπεια, ευπρέπεια, «να ξέρεις να σταθείς», με τη μόστρα να απορείς, με τις επιχειρηματικές κινήσεις σου να ομιλείς.
Ψιλά γράμματα γι’ αυτούς που, μόλις γεμίσουν τα πουγκιά, μάθουν μερικούς κανόνες της γραμματικής και δουν μερικά βουνά της Ευρώπης, χειροτονούνται κατηγορίας πρώτης. Πλην, κύριε, άλλο χρήμα κι άλλο του αστού το ποίημα. Τόσο πολύς καπνός γεμίζει τα κεφάλια και θολώνει τα κιάλια, ώστε δεν εννοείτε ποιο και πόσο χάσμα τα διαχωρίζει.
Είναι συνταγή ζαχαροπλαστικής, που σημαίνει ακραία γνώση αναλογιών. Μέτρο, ώστε να ξεφεύγεις του μέτρου μόνο στην επέκταση της δουλειάς. Εν μέσω κρίσης, με εργαζομένων διασφαλίσεις. Αυτό το «οικογενειακό», με παράδοση ετών, υπόδειγμα εργοδοτικό.