Οι εμπειρικές σχέσεις στα οικονομικά είναι αρκετά εύθραυστες, ώστε υπάρχει ακόμη και ένας «νόμος» για την αποτυχία τους. Όπως εξήγησε ο Βρετανός οικονομολόγος Τσαρλς Γκούντχαρτ στη δεκαετία του 1980, «κάθε παρατηρούμενη στατιστική κανονικότητα θα τείνει να καταρρεύσει όταν ασκηθούν πιέσεις για έλεγχο». Οι κεντρικές τράπεζες στις ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν παρουσιάσει πρόσφατα μερικές ακόμα μελέτες περιπτώσεων που επιβεβαιώνουν το νόμο του Γκούντχαρτ, καθώς αγωνίζονται να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους να αυξήσουν τον πληθωρισμό στο σταθερό περιβάλλον των αριθμητικών στόχων τους, γράφουν οι Κάρμεν Ρέινχαρτ και Βίνσεντ Ρέινχαρτ.
Από την έντυπη έκδοση
Των Κάρμεν Ρέινχαρτ, καθηγήτρια του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Συστήματος στο Harvard Kennedy School
και Βίνσεντ Ρέινχαρτ, επικεφαλής οικονομολόγος και μακρο-στρατηγικός αναλυτής στο BNY Mellon Asset Management North America
Οι εμπειρικές σχέσεις στα οικονομικά είναι αρκετά εύθραυστες, ώστε υπάρχει ακόμη και ένας «νόμος» για την αποτυχία τους. Όπως εξήγησε ο Βρετανός οικονομολόγος Τσαρλς Γκούντχαρτ στη δεκαετία του 1980, «κάθε παρατηρούμενη στατιστική κανονικότητα θα τείνει να καταρρεύσει όταν ασκηθούν πιέσεις για έλεγχο». Οι κεντρικές τράπεζες στις ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν παρουσιάσει πρόσφατα μερικές ακόμα μελέτες περιπτώσεων που επιβεβαιώνουν το νόμο του Γκούντχαρτ, καθώς αγωνίζονται να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους να αυξήσουν τον πληθωρισμό στο σταθερό περιβάλλον των αριθμητικών στόχων τους.
Η εμμονή των κορυφαίων κεντρικών τραπεζών στον πληθωρισμό προδίδει την ενοχή τους ότι υπολείπονται κατά πολύ του στόχου τους. Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο ότι, για την αντιμετώπιση του τελευταίου πολέμου, θα είναι πλημμελώς προετοιμασμένες για τον επόμενο - τη μάχη κατά του υπερβολικά υψηλού πληθωρισμού.