Λίγες ημέρες μετά την τροποποίηση του Συντάγματος και την κατάργηση του ανώτατου ορίου για δύο συνεχόμενες πενταετείς θητείες, το Κοινοβούλιο της Κίνας ανανέωσε το Σάββατο τη θητεία του προέδρου Σι Τζινπίγκ για δεύτερη φορά.
Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Λίγες ημέρες μετά την τροποποίηση του Συντάγματος και την κατάργηση του ανώτατου ορίου για δύο συνεχόμενες πενταετείς θητείες, το Κοινοβούλιο της Κίνας ανανέωσε το Σάββατο τη θητεία του προέδρου Σι Τζινπίγκ για δεύτερη φορά. Αν και οι «αποστάτες» είναι κάτι σπάνιο -μόνο τέσσερις βουλευτές είχαν τολμήσει το 2013 να ψηφίσουν κατά του προέδρου Σι-, είναι η πρώτη φορά εδώ και τουλάχιστον μία 25ετία που επικρατεί απόλυτη ομοφωνία. Η παραμονή του στην εξουσία έρχεται ως επιστέγασμα μιας σειράς διεργασιών που επιβεβαίωσαν το κύρος του ως του ισχυρότερου ηγέτη στον κόσμο. Το όραμα του 64χρονου Σι συμπεριλαμβάνεται στο Σύνταγμα και στο καταστατικό του Κομμουνιστικού Κόμματος, απολαμβάνοντας εξουσίες και δύναμη ισάξια με του Μάο. Μόνο που η Κίνα του Σι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική υπερδύναμη, εν αντιθέσει με τη φτωχή και καταπιεσμένη Κίνα του Μάο.
Μία ημέρα αργότερα, η «γενιά Πούτιν», η γενιά νεαρών Ρώσων που έχουν ζήσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή τους υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, προσήλθε για πρώτη φορά στις κάλπες στο πλαίσιο των προεδρικών εκλογών. Ο 66χρονος Πούτιν, πρώην πράκτορας της KGB, ανέλαβε για πρώτη φορά προσωρινά καθήκοντα προέδρου στις 31 Δεκεμβρίου 1999, μετά την παραίτηση του Μπόρις Γέλτσιν. Έκτοτε, κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της Ρωσίας. Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και το πρότυπο του ισχυρού ηγέτη επιστρέφει δυναμικά. Για τον ίδιο τον Πούτιν η διάσπασή της ήταν μια απόλυτη καταστροφή: Η χώρα έχασε το ένα τρίτο των εκτάσεών της και το ήμισυ του πληθυσμού της. Ο άλλοτε ισχυρός στρατός της αποδυναμώθηκε και η οικονομία της βρέθηκε υπό τον έλεγχο των ολιγαρχών. Η σταδιοδρομία του στην προεδρία άρχισε με την υπόσχεση να κάνει και πάλι τη Ρωσία μεγάλη.
Το εάν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ή εάν σε αυτό το παιχνίδι της εξουσίας υπάρχουν και βαριά ηττημένοι είναι μια περίπλοκη συζήτηση. Οι ισχυροί όμως ηγέτες της Κίνας και της Ρωσίας μένουν πιστοί στη δέσμευσή τους περί μεγαλοσύνης. Και είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν στον προεδρικό θώκο και για τα επόμενα χρόνια.