Κόσμος
Τετάρτη, 28 Φεβρουαρίου 2018 16:41

«Μαριονέτα του Γκρίλο» ή καθησυχαστική φιγούρα ο Ντι Μάιο των «Πέντε Αστέρων»;

Οι πολιτικοί αντίπαλοί του τον χαρακτηρίζουν κουτό και μαριονέτα, όμως ο φακός φαίνεται να τον αγαπάει. Ο Λουίτζι Ντι Μάιο, αντιπρόεδρος της διαλυθείσας ιταλικής Βουλής, κάτω σώματος του κοινοβουλίου, επελέγη ως υποψήφιος πρωθυπουργός του Κινήματος Πέντε Αστέρια (M5S) για τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Μαρτίου.

Οι πολιτικοί αντίπαλοί του τον χαρακτηρίζουν κουτό και μαριονέτα, όμως ο φακός φαίνεται να τον αγαπάει. Ο Λουίτζι Ντι Μάιο, αντιπρόεδρος της διαλυθείσας ιταλικής Βουλής, κάτω σώματος του κοινοβουλίου, επελέγη ως υποψήφιος πρωθυπουργός του Κινήματος Πέντε Αστέρια (M5S) για τις βουλευτικές εκλογές της 4ης Μαρτίου. Πήρε το χρίσμα μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, στην οποία συμμετείχαν 37.000 μέλη του κινήματος που ίδρυσε ο Μπέπε Γκρίλο.

Είναι 31 ετών και η εμφάνισή του θυμίζει περισσότερο κολεγιόπαιδο. Ο Ντι Μάιο συμβολίζει μια στρατηγική μετατόπιση του κινήματος αυτού, που άρχισε ως σκληρά αντιθεσμικό κίνημα διαμαρτυρίας και κατά του ευρώ, χαρακτηρίστηκε από την γραφικότητα του ιδρυτή του, ωστόσο τελικώς εξελίχθηκε σε μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη.

Αν αληθεύουν οι τελευταίες μεγάλες δημοσκοπήσεις, υπό την ηγεσία του Ντι Μάιο το M5S θα είναι το μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα (όχι όμως και πολιτική δύναμη) μετά τις εκλογές. Για να το επιτύχει αυτό, σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο, το κόμμα σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το νέο, πιο «ώριμο» προφίλ του ώστε να προσελκύσει ψηφοφόρους από τα παραδοσιακά κόμματα, τα οποία ο 69χρονος πρώην ηγέτης και πρώην πρόεδρός του, Γκρίλο, χλεύαζε επί μακρόν.

«Δεν επιθυμούμε μια λαϊκιστική, εξτρεμιστική ή αντιευρωπαϊκή Ιταλία», δήλωσε τον περασμένο χρόνο ο Ντι Μάιο, παίρνοντας έτσι απόσταση από τον οξύ ευρωσκεπτικισμό του ιδρυτή των «Πέντε Αστέρων».

Η πρόκληση είναι μεγάλη: ο Ντι Μάιο καλείται να προσελκύσει τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους χωρίς να αποξενώσει το ριζοσπαστικοποιημένο εκείνο τμήμα του εκλογικού σώματος που έβαλε το κίνημα στο κοινοβούλιο το 2013.

«Είναι πολύ δημοφιλής μεταξύ των πιστών οπαδών του κόμματος και η δύναμή του είναι αυτή ακριβώς, το ότι είναι απόλυτα διαφορετικός από τον Μπέπε Γκρίλο, τόσο ως προς το επικοινωνιακό του στυλ όσο και ως προς την εμφάνισή του», λέει ο Αλμπέρτο Καστελβέκι, ένας καθηγητής στο πανεπιστήμιο Luiss της Ρώμης.

«Καθησυχαστικός για τις μαμάδες»

Παρά τις φαινομενικά μεγάλες διαφορές τους, ο Ντι Μάιο είναι ένας επιμελής μαθητής του Γκρίλο. Εμπλέκεται στο κίνημα από την ίδρυσή του το 2009, κάνοντας εκστρατεία κατά της διαφθοράς και της Ε.Ε. και ταυτόχρονα προωθώντας «την πολιτική διαφάνεια και την άμεση δημοκρατία».

Έπειτα από τις εκλογές του 2013, το M5S εξασφάλισε ένα εντυπωσιακό 1/4 των ψήφων και ο Ντι Μάιο, ο οποίος τότε ήταν μόλις 26 ετών, βρέθηκε μεταξύ των 108 υποψηφίων του κινήματος που εξελέγησαν στη Βουλή.

Έναν μήνα αργότερα έγινε ο νεότερος αντιπρόεδρος στην ιστορία του σώματος.

Η εντυπωσιακή του άνοδος δεν πέρασε απαρατήρητη, ακόμη περισσότερο όταν ανακοινώθηκε ως υποψήφιος πρωθυπουργός του κινήματος. Όταν επελέγη μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας με αντιπάλους σχεδόν άγνωστους στο ευρύ κοινό, πολλοί σχολιαστές χαρακτήρισαν την εκλογή του μια στέψη που ενορχήστρωσε ο «μαριονετίστας» Γκρίλο.

«Είναι το πρόσωπο που επιλέγεται ή η προθυμία του να εκτελέσει εντολές και να δεχτεί συμβουλές;», διερωτήθηκε τότε η La Stampa.

Άλλοι αμφισβήτησαν την πολιτική του αξιοπιστία, κατηγορώντας τον ότι είναι μια υβριδική δημιουργία του Γκρίλο και των image makers.

«Ο Ντι Μάιο δημιουργήθηκε για να είναι μετριοπαθής, καθησυχαστικός για τις μαμάδες», σύμφωνα με τον Ιταλό δημοσιογράφο του πολιτικού ρεπορτάζ Τζάκοπο Ιακομπόνι.

«Ισορροπεί πάνω στο κύμα σαν τον σερφίστα»

Ο Ντι Μάιο γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1986 σε μια ευκατάστατη οικογένεια στο Αβελίνο.

Ο πατέρας του, Αντόνιο, ήταν ιδιοκτήτης μιας μικρής κατασκευαστικής εταιρείας και ενεργό μέλος του σήμερα ανενεργού μεταφασιστικού κόμματος Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI), ενώ η μητέρα του Πάολα ήταν καθηγήτρια Λατινικών.

Μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογενείας, ο Ντι Μάιο σπούδασε μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, στη συνέχεια άλλαξε αντικείμενο και πήγε στη Νομική, αλλά τελικά δεν πήρε ποτέ πτυχίο.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο ίδιος στο βιογραφικό του, που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του M5S, ίδρυσε την δική του επιχείρηση μέσων κοινωνικής δικτύωσης και Διαδικτύου ενώ σπούδαζε και παράλληλα εργαζόταν φτιάχνοντας βίντεο.

Ίσως αυτή η εμπειρία του στο μάρκετινγκ και στην παρουσίαση προϊόντων να ερμηνεύει το πώς το κίνημα κατάφερε να αλλάξει γραμμή σε βασικά ζητήματα με τον Ντι Μάιο επικεφαλής.

Το κίνημα έχει επανειλημμένως ζητήσει την έξοδο της Ιταλίας από την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, ωστόσο ο Ντι Μάιο πρόσφατα έριξε τους τόνους χρησιμοποιώντας περισσότερο συμφιλιωτική γλώσσα.

Η αντίδρασή του σχολιάστηκε έπειτα από την δολοφονία μιας έφηβης, η οποία αποδίδεται σε Νιγηριανό και την επίθεση ενός ακροδεξιού εναντίον μεταναστών στην Ματσεράτα νωρίτερα μέσα στον μήνα.

Εν μέσω της λαϊκής κατακραυγής ο Ντι Μάιο δεν σχολίασε την επίθεση και αντίθετα κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι επειδή, όπως είπε, «έθεσε σε λειτουργία την κοινωνική ωρολογιακή βόμβα της μετανάστευσης».

«Σε ζητήματα ηθικής και μετανάστευσης οι ιδέες του Ντι Μάιο είναι σαν εκείνες ενός σερφίστα που ισορροπεί πάνω στο κύμα», έγραψε το εβδομαδιαίο καθολικό περιοδικό Famiglia Cristiana.

Οι ασκήσεις ισορροπίας του Ντι Μάιο υποδηλώνουν ότι το M5S είναι έτοιμο να γίνει το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, το οποίο ο μέντοράς του κάποτε δεσμεύτηκε «να ανοίξει σαν κονσέρβα τόνου».

Όμως ο Ντι Μάιο δεν αναμένεται να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, κυρίως καθώς το M5S έχει επανειλημμένως αποκλείσει την συγκυβέρνηση με οποιοδήποτε άλλο κόμμα - παρότι πρόσφατα είπε ότι πιθανόν να αναζητούσε τη στήριξη αντίπαλων δυνάμεων.

«Το Δημοκρατικό Κόμμα καταρρέει, η μάχη είναι τώρα ανάμεσα σε εμάς και την Κεντροδεξιά», δήλωσε την Τρίτη στο δημόσιο ραδιόφωνο RAI.

«Ήρθε η ώρα να επιδιώξουμε την αλλαγή διότι δεν υπάρχει πλέον λόγος να την φοβόμαστε», είπε ο Ντι Μάιο και δεσμεύτηκε να αφήσει έξω από την κυβέρνησή του «τα ίδια πρόσωπα που βλέπετε επί 20 χρόνια».

Για τους επικριτές του, η μεγαλύτερη αδυναμία του κόμματος είναι η απειρία, ακριβώς αυτό που πολλοί από τους οπαδούς του βρίσκουν ελκυστικό, επιθυμώντας ένα νέο ξεκίνημα στην πολιτική της χώρας που έχει πολλές φορές κηλιδωθεί από σκάνδαλα διαφθοράς.

Πηγές: ΑΜΠΕ, Γαλλικό Πρακτορείο