Ημερολόγιο ενός αθέατου Φλεβάρη. Χωρίς σημάδια θλίψης. Άγνωστης λήξης. Λόγια πλήξης. Ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους συγγενείς που πήγαν στο μνημόσυνο από υποχρέωση και συναγωνίζονται σε κορόνες για το πώς... κατέληξε ο ασθενής, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ημερολόγιο ενός αθέατου Φλεβάρη. Χωρίς σημάδια θλίψης. Άγνωστης λήξης. Λόγια πλήξης. Ευχαριστημένοι από τον εαυτό τους συγγενείς που πήγαν στο μνημόσυνο από υποχρέωση και συναγωνίζονται σε κορόνες για το πώς... κατέληξε ο ασθενής.
Από 1,278 δισ. το 2000 έφτασαν οι δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες τα 5,108 δισ. το 2009, για να περιοριστούν το 2015 στα 2 δισ. Μόνο που ό,τι κόπηκε από την τσέπη του ασφαλισμένου πληρώθηκε. Γι’ αυτό αγανακτάει. «Στον πάτο πάει τη μια φορά, την άλλη ανηφοράει».
Ευτυχώς, συγκρότησαν Επιτροπή. «Επιτροπή είναι μία ομάδα προσώπων που χωριστά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και συλλογικά μπορούν ν’ αποφασίσουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει».
O Κλεμανσό δεν είχε υπ’ όψιν τις εν Ελλάδι Επιτροπές διαλεύκανσης σκανδάλων, που τους έβγαζαν όλους λάδι, μα δεν αλλάζει το υφάδι.
Ευτυχώς, συνέστησαν Επιτροπή. Κινδυνεύει, όμως, η Προανακριτική να δικαιώσει το στιχούργημα: «θελήσαντες οι Έλληνες να διαβούν τον Αίμον, συνέστησαν Επιτροπήν, Ξάνθον, Κρασσάν και Κρέμον».
Το θέμα είναι σοβαρό, μάρτυς μου η Νovartis. Το θέμα είναι σοβαρό, μα ν’ αντισταθώ στην ειρωνεία δεν μπορώ. Διαβάζω ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση προσήλθαν στον «πόλεμο» με διαφορετικές προσεγγίσεις, από την ουσία ως τα διαδικαστικά. Ήταν, λέει, η κοινοβουλευτική μάχη ομηρική. Ναι, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι ο Όμηρος έγραψε και την παρωδιακή «Βατραχομυομαχία».
Είναι γνωστό ακόμη και σε άτομα που έχουν διαταραγμένες σχέσεις με την πραγματικότητα πόσο έχει αποδώσει στο παρελθόν η «σε βάθος έρευνα», τα μαχαίρια που είναι πολύ μαλακά για να φτάσουν στο κόκαλο, οι αλήθειες που σκαλώνουν στα κλαδιά και τα παρακλάδια.
Ποιος δεν βαριέται στ’ άγρια βράδια τις βουλευτομαχίες, όταν ξέρει πως η υπόθεση δεν έχει σχέση με την κάθαρση, αλλά με των κομμάτων την ανάσταση; Mε τη Novartis εγκαινιάζεται η προεκλογική περίοδος. Τα κουνούπια σαλπίζουν το εμβατήριο και ο Δίας δίνει το έναυσμα με τη βροντή του.
Οι ποντικοί δεν υποχωρούν. Μόνο όταν μπαίνει στη μάχη στρατός από καβούρια τρέπονται σε φυγή.