Η τήξη των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική επιταχύνει τον ήδη γρήγορο ρυθμό αύξησης της στάθμης της θάλασσας, σύμφωνα με νέα δορυφορική έρευνα. Με τον τρέχοντα ρυθμό, οι ωκεανοί του πλανήτη θα έχουν μέχρι το τέλος του αιώνα στάθμη κατά μέσο όρο τουλάχιστον 61 εκατοστά υψηλότερη σε σύγκριση με σήμερα.
Η τήξη των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική επιταχύνει τον ήδη γρήγορο ρυθμό αύξησης της στάθμης της θάλασσας, σύμφωνα με νέα δορυφορική έρευνα. Με τον τρέχοντα ρυθμό, οι ωκεανοί του πλανήτη θα έχουν μέχρι το τέλος του αιώνα στάθμη κατά μέσο όρο τουλάχιστον 61 εκατοστά υψηλότερη σε σύγκριση με σήμερα.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας προκαλείται από τη θέρμανση του ωκεανού και την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου. Η έρευνα των Αμερικανών επιστημόνων με την υποστήριξη της NASA, βασισμένη σε 25 χρόνια δορυφορικών δεδομένων, δείχνει ότι ο ρυθμός έχει επιταχυνθεί, κυρίως από την τήξη των τεράστιων πάγων. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τις προσομοιώσεις των επιστημόνων και είναι σύμφωνα με τις τακτικές προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή.
Από τα 7,5 εκατοστά της ανόδου της στάθμης της θάλασσας κατά τα τελευταία 25 χρόνια, περίπου το 55% προέρχεται από τη διαστολή του θερμαινόμενοι νερού, και το υπόλοιπο από την τήξη των πάγων. Ωστόσο, η διαδικασία επιταχύνεται, και πάνω από το 75% αυτής της επιτάχυνσης από το 1993 οφείλεται στην τήξη των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, σύμφωνα με τη μελέτη.
Υπάρχουν δύο παράγοντες στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οι μικρές ετήσιες αυξομειώσεις που οφείλονται σε φυσικά γεγονότα και οι μακροπρόθεσμες αυξανόμενες τάσεις που συνδέονται με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Η ομάδα του Ρόμπερτ Στίβεν Μέρεν από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο αφαίρεσε από τους υπολογισμούς τις φυσικές επιπτώσεις της έκρηξης του ηφαιστείου Πινατούμπο το 1991, που προσωρινά έριξε τις θερμοκρασίες στη , καθώς και τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας που συνδέονται με το Ελ Νίνιο και τη Λα Νίνια, και υπολόγισε τον πραγματικό ρυθμό επιτάχυνσης.
Τα επίπεδα της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας ήταν σταθερά για περίπου 3.000 χρόνια μέχρι τον 20ό αιώνα, όταν αυξήθηκαν και στη συνέχεια επιταχύνθηκαν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκλήθηκε από την εντατική καύση ορυκτών καυσίμων.