H «αιώνια» καγκελάριος είναι και πάλι παρούσα στις καρναβαλικές εκδηλώσεις. Στην παρέλαση της γερμανικής «Καθαράς Δευτέρας» (Rosenmontag) στο Μάιντς παρουσιάζεται σαν χελώνα, να μασουλάει χορταράκι, πασχίζοντας να επιβιώσει στην παγκόσμια ζούγκλα, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
H «αιώνια» καγκελάριος είναι και πάλι παρούσα στις καρναβαλικές εκδηλώσεις. Στην παρέλαση της γερμανικής «Καθαράς Δευτέρας» (Rosenmontag) στο Μάιντς παρουσιάζεται σαν χελώνα, να μασουλάει χορταράκι, πασχίζοντας να επιβιώσει στην παγκόσμια ζούγκλα.
Είναι η Μέρκελ χορτοφάγος σ’ έναν κόσμο σαρκοφάγων; Πάντως, σίγουρα έχει μια κλίση να μη δρα, να ενεργεί πιο αργά. Μέχρι τώρα όφειλε ως έναν βαθμό την απήχησή της στην ικανότητά της να πείθει τους Γερμανούς ότι μπορεί να τους προστατεύει από την τραχύτητα του έξω κόσμου, είτε επρόκειτο για τους γεωπολιτικούς θορύβους, είτε για τους οικονομικούς κραδασμούς, είτε για τις κραυγές του Τραμπ και του Brexit.
Στερείται οράματος, σχολίαζαν και σχολιάζουν αρκετοί αναλυτές. Είναι εναρμονισμένη με το εκλογικό σώμα και κινείται με ρυθμούς χελώνας. Δεν πρέπει να αυταπατώμεθα σ’ αυτό. «Ιδού, γιατί η κόρη σας είναι μουγκή», που λέει και ο Μολιέρος.
Αυτή η «βολική αρετή» δεν είναι, όμως, παντός καιρού συνταγή. Η κόπωση δεν αργεί.
Η καγκελάριος φαίνεται ανόρεχτη και καταπονημένη. Η τέταρτη θητεία μοιάζει με αγγαρεία.
Το success story βγάζει χαμόγελο με το ζόρι. Χαμόγελο σαν χαραγμένο από ξυράφι. Τι κι αν πλησιάζει τα χρόνια διακυβέρνησης του μέντορά της. Οι Γερμανοί εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, η οποία αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις.
Η αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους και η δύσκολη «γέννα» με τους Σοσιαλδημοκράτες έχουν ξεθωριάσει το πολιτικό της άστρο.
Τα κομματικά στελέχη δυσανασχετούν με τις παραχωρήσεις στον «χαμένο», που τα πήρε όλα, αλλά «ουφ! κρατήσαμε την καγκελαρία». Γκρίνια και αίσθηση αδυναμίας. Σίγουρα πίεση για κάποιο διάστημα. Πριν ξαναβρεί την αρχική της θέση της αδιαμφισβήτητης ηγέτιδας, εκτιμά πολιτικός επιστήμονας του πανεπιστημίου του Μάιντς.
Όπως, στο απόγειο της προσφυγικής κρίσης, όταν ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πόνταραν στην επιβίωσή της, εκείνη όμως άντεξε; Μόνο που τότε δεν εξέπεμπε αδυναμία και διεκπεραιωτική ηρεμία ίσα ίσα να ολοκληρώσει τη θητεία. Άραγε, ποιος στοιχηματίζει ότι δεν θα αποχαιρετήσει πρόωρα την εξουσία;
Πάντως, ακόμη κι αν ο πολιτικός «γάμος» αντέξει, στα σόγια-κόμματα δεν θα φέξει.