Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα». Είδα, όμως, ξεσηκωμούς, πλατείες να γεμίζουν, την πολιτική κάποτε να «γυρίζουν». Για τη Μακεδονία προ 25ετίας, για τις ταυτότητες το 2000. Είδα τους αγανακτισμένους και του 2015 τους εξαπατημένους. Μες στο πλήθος και το πάθος δύσκολα διέκρινες τις ποιότητες. Άδικος κόπος να διαβάσεις τόσες φάσεις, αντιφάσεις και προτάσεις. Πολλοί κόσμοι, που δεν ήταν όλοι κόσμημα, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα». Είδα, όμως, ξεσηκωμούς, πλατείες να γεμίζουν, την πολιτική κάποτε να «γυρίζουν». Για τη Μακεδονία προ 25ετίας, για τις ταυτότητες το 2000. Είδα τους αγανακτισμένους και του 2015 τους εξαπατημένους. Μες στο πλήθος και το πάθος δύσκολα διέκρινες τις ποιότητες. Άδικος κόπος να διαβάσεις τόσες φάσεις, αντιφάσεις και προτάσεις. Πολλοί κόσμοι, που δεν ήταν όλοι κόσμημα.
Πολλοί κόσμοι, μιλούν οι δρόμοι. Όχι ο λαός, όπως αυτάρεσκα ή πονηρά, λέει ο υποβολέας με χαρά.
Θα μιλήσουν και την Κυριακή οι δρόμοι. Είναι προφανές πως δεν πρόκειται απλώς για μια «ευαισθησία του κόσμου». Αν ήταν τέτοια, γιατί δεν έχουν γίνει συλλαλητήρια για τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, για να το περιορίσουμε στα αποκαλούμενα εθνικά θέματα; Γιατί δεν γέμισαν οι πλατείες όταν γκρίζαρε το Αιγαίο, όταν Συνθήκες αμφισβητούνται, όταν ίπτανται προκλήσεις και διατυπώνονται σωρηδόν αμφισβητήσεις;
Γιατί δεν μίλησαν οι δρόμοι για την ευθεία διεκδίκηση 18 ελληνικών νησιών, τις διαρκείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου ή την απαγόρευση με την απειλή του πολέμου της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας όσον αφορά την ΑΟΖ;
Μία απάντηση δίνει ο πρώην υπουργός, Ευάγγελος Βενιζέλος. «Δεν είχαμε τέτοια συλλαλητήρια για το Κυπριακό, δεν είχαμε τέτοια συλλαλητήρια για τις κρίσιμες στιγμές των ελληνοτουρκικών σχέσεων και πώς να έχεις συλλαλητήριο ή αντίδραση ή ρητορεία πατριωτική -με την καλή έννοια του όρου- αλλά βεβαίως πολύ συχνά και εθνικιστική -με την κάκιστη έννοια του όρου- όταν έχεις ένα αεροναυτικό επεισόδιο σε εξέλιξη και πρέπει να το αποφύγεις, όταν ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο Αιγαίο, όταν μπορεί να έχεις ένα “γκριζάρισμα” της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας... Εκεί είναι τα δύσκολα. Τα δύσκολα στον πατριωτισμό τον ενσυνείδητο, τον σύγχρονο, τον λειτουργικό, που θέλει γνώση, που θέλει ετοιμότητα. Αυτά δεν υπάρχουν, όταν συζητάμε μεταξύ μας στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, σε μία εκδήλωση, στα συλλαλητήρια».
Μήπως, τα δύσκολα είναι η επίδειξη της αποφασιστικότητας απέναντι στον ισχυρό;