Βραβευμένο με Πούλιτζερ το 2005, το θεατρικό έργο του Τζον Πάτρικ Σάνλει, «Αμφιβολία», το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (2008), με πρωταγωνιστές τη Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, και είχε 44 υποψηφιότητες για βραβεία, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη, στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16 - Γκάζι).
Βραβευμένο με Πούλιτζερ το 2005, το θεατρικό έργο του Τζον Πάτρικ Σάνλει, «Αμφιβολία», το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο (2008), με πρωταγωνιστές τη Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, και είχε 44 υποψηφιότητες για βραβεία, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Απόλλωνα Παπαθεοχάρη, στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16 - Γκάζι).
Η ιστορία του έργου εκτυλίσσεται σε ένα θρησκευτικό σχολείο. Ένας χαρισματικός ιερέας, ο Πατέρας Φλιν, προσπαθεί να εκσυγχρονίσει τις αυστηρές δομές του σχολείου, τις οποίες υπερασπίζεται σθεναρά η αυστηρή διευθύντρια του σχολείου, Αδελφή Αλούσιους Μποβιέ. Όταν εκείνη ανακαλύπτει ότι ο ιερέας δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε ένα νεαρό απομονωμένο αγόρι, ηγείται μιας προσωπικής σταυροφορίας εναντίον του, με σκοπό να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να τον εκδιώξει από το σχολείο. Υφιστάμενη του ιερέα, χωρίς ισχυρές αποδείξεις και στηριγμένη μόνο στη δική της ηθική βεβαιότητα, βάζει σε κίνδυνο τη θέση του ιερέα, το μέλλον του μαθητή, αλλά και τη συνοχή της κοινωνίας του σχολείου.
«Δεν υπάρχει καμία απόδειξη. Δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας. Αλλά, για κάποιον, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία».
«Μπορεί, στο τέλος, να βγείτε από το έργο αβέβαιοι»
Στον πρόλογο του θεατρικού του έργου, ο Τζον Πάτρικ Σάνλει γράφει: «[…] Αυτήν τη στιγμή, στην Αμερική έχει εξαπλωθεί ένα σύμπτωμα ευδιάκριτο σε όλους μας. Αναφαίνεται στις πολιτικές εκπομπές λόγου, στα καλλιτεχνικά νέα, στις πολιτιστικές κριτικές κάθε είδους, στον διάλογο για τη θρησκεία. Ζούμε σε έναν πολιτισμό καταγγελιών και δικαστηρίων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν πολιτισμό, που περιστρέφεται γύρω από τις διασημότητες και το lifestyle.
Αυτά έχουν πεθάνει πια. Τώρα, οι διασημότητες μάς ενδιαφέρουν μόνο αν περνούν από δίκη. Ζούμε σε έναν πολιτισμό, όπου όλοι είμαστε συνήγοροι ή κατήγοροι μέχρι εσχάτων, ερχόμαστε σε βίαιες αντιπαραθέσεις, κρίνουμε και κατακρίνουμε, βγάζουμε ετυμηγορίες. Ο διάλογος έχει δώσει τη θέση του στον διαξιφισμό. Η επικοινωνία έχει μετατραπεί σε σύγκρουση δυνάμεων. Ο δημόσιος λόγος, πλέον, ταυτίζεται με την προσβολή και την ανειλικρίνεια.
Γιατί; Ίσως, ο λόγος να είναι ότι, βαθιά κάτω από τον βόμβο των φωνών, φτάσαμε σε ένα σημείο, όπου γνωρίζουμε ότι δεν γνωρίζουμε… τίποτα. Αλλά κανείς δεν προτίθεται να το ομολογήσει αυτό. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να σας θέσω μια ερώτηση. Παρασυρθήκατε ποτέ σε κάποια διαφωνία, υποστηρίζοντας την άποψή σας, και καταλήξατε να νιώθετε μάλλον αμήχανοι; Πολεμώντας για τον τρόπο ζωής σας, φτάσατε στα όρια της εξουθένωσης; Μήπως παλεύατε για κάτι, που είχατε πάψει να πιστεύετε προ πολλού; Είπατε ποτέ σε κάποια ότι την αγαπάτε και, ξαφνικά, άρχισε μέσα σας να σας σπιρουνίζει αχνά η ναυτία της βεβαιότητας που, ανάσα την ανάσα, διαβρώνεται ανεπιστρεπτί; Εγώ το έχω κάνει. […]
Η αρχή της αλλαγής είναι η στιγμή της αμφιβολίας. Είναι αυτή η κρίσιμη στιγμή, όταν αναθεωρώ και ανανεώνω την ανθρωπιά μου ή γίνομαι ένα ψέμα. Η αμφιβολία απαιτεί περισσότερο σθένος από την αλύγιστη βεβαιότητα, και μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας. Η βεβαιότητα είναι σημείο, η αμφιβολία αέναη - μια άσκηση πάθους. Μπορεί, στο τέλος, να βγείτε από το έργο αβέβαιοι. Μπορεί να αποζητάτε τη σιγουριά. Περιφρονήστε αυτή σας την τάση. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μες στην αβεβαιότητα, την ακέραιη και ολοκληρωτική ασάφεια. Δεν υπάρχει η τελευταία λέξη. Υπάρχει η σιωπή κάτω από τον βόμβο της εποχής μας» (Τζον Πάτρικ Σάνλει, Μπρούκλιν - Νέα Υόρκη, Μάρτιος 2005).
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος, σκηνοθεσία - σκηνικά - κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης, βίντεο: Απόλλων Παπαθεοχάρης - Ραμόν Μαλαπέτσας, σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα, μακιγιάζ: Παντελής Τουτουντζής, βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή, βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μήτσουλας, φωτογραφίες: Έφη Γούση, διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα, βοηθός παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη, παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος. Παίζουν: Ρούλα Πατεράκη, Νίκος Κουρής, Λίλα Μπακλέση, Πηνελόπη Μαρκοπούλου.
Πληροφορίες
Θέατρο Ροές: Ιάκχου 16 - Γκάζι (στάση μετρό: Κεραμεικός), τηλ.: 210 3474312. Παραστάσεις και τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη: 19.00: είσοδος: 16 ευρώ και 12 ευρώ (μειωμένο), Πέμπτη και Παρασκευή: 21.00: είσοδος: 16 ευρώ και 12 ευρώ (μειωμένο), Σάββατο: 18.30 και 21.00: είσοδος: 18 ευρώ και 12 ευρώ (μειωμένο), Κυριακή: 20.00: είσοδος: 18 ευρώ και 12 ευρώ (μειωμένο). Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά. Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: viva.gr.