«Με τέτοιες συνθήκες οι άνθρωποι πολεμώντας τους εχθρούς αδιαφορούν για τα πάντα εκτός από τη νίκη, θεωρούν φίλο εκείνον που τους βοηθάει, αν και προηγουμένως ήταν εχθρός, και εχθρό εκείνον που τους αντιτίθεται, αν και τύχαινε να είναι φίλος, αφού εκείνη τη στιγμή και τα συμφέροντά τους επιδεινώνουν από το πάθος για τη νίκη», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Με τέτοιες συνθήκες οι άνθρωποι πολεμώντας τους εχθρούς αδιαφορούν για τα πάντα εκτός από τη νίκη, θεωρούν φίλο εκείνον που τους βοηθάει, αν και προηγουμένως ήταν εχθρός, και εχθρό εκείνον που τους αντιτίθεται, αν και τύχαινε να είναι φίλος, αφού εκείνη τη στιγμή και τα συμφέροντά τους επιδεινώνουν από το πάθος για τη νίκη».
«Εκείνος, που διαχειρίζεται τον πόλεμο με νηφαλιότητα, είναι πιο βέβαιος για το αποτέλεσμα, ενώ εκείνος, που στη διάρκειά του παρασύρεται από το πάθος του, διαπράττει μεγάλα λάθη».
Θουκιδίδης προειδοποιεί, αλλά ποιος ακούει; Τα σκεπάζει όλα η βοή. Πόλεμο, ευτυχώς, δεν έχουμε, αλλά πολεμικά επιχειρήματα -κάποια είναι η αλήθεια χωρίς συνοχή και πληρότητα- ανταλλάσσονται, καθώς προκρίνονται η κραυγή, η ένταση και η σύγχυση, αποδίδονται στον άλλον τα ζοφερότερα κίνητρα και οι ελεεινότερες προθέσεις, βασιλεύουν οι γρήγορες κατατάξεις και οι συνοπτικές κρίσεις. Μετέωρα τα αγνά κίνητρα και οι καθαρές συνειδήσεις.
Μια αφορμή και ανάβουν τα πάθη στη στιγμή. Πώς το ‘πε η πρώην πρόεδρος της Βουλής; «Ας είναι η Μακεδονία η αφορμή που ο κόσμος θα ξεσηκωθεί...».
Μια αφορμή για να ξεχωρίσει με το μαχαίρι το άσπρο από το μαύρο, ενώ το χρώμα μας έχει γίνει το γκρίζο και κάποιες ζώνες στο Αιγαίο σιωπηρώς δεν τις αγγίζω;
Ακλόνητες πεποιθήσεις με εμφανείς παρανοήσεις -«στόχος της διοργάνωσης είναι η εμφάνιση του κυρίαρχου λαού στο προσκήνιο και η ξεκάθαρη εντολή του προς το πολιτικό προσωπικό της χώρας»-, αλλά και τσουβαλιάσματα για «ακροδεξιούς, φασίστες, γραφικούς». Από τη μία αίματα, από την άλλη σφαίρες και κάλεσμα για να τους «τελειώσουμε».
Θα παλαβώσουμε. Ήδη, φορτισμένοι και απογοητευμένοι, σε αφορισμούς και γενικεύσεις χαμένοι, σε εσωτερικά, κομματικά και ενίοτε προσωπικά, αλλά και γεωπολιτικά παιχνίδια μαγκωμένοι.
Πού βγαίνει; Αυτό που συμβαίνει είναι όχι απλά παράλογο, αλλά επικίνδυνο. Ειδικά τη στιγμή αυτή και πολύ φοβάμαι ότι η σύγχυση και η αντίδραση, λόγω έλλειψης ενημέρωσης και συσσώρευσης φορτίου, θα ενταθεί. Σήμερα, μαύρα. Αύριο, λάβρα; Βάλε και τις τελευταίες FYROMίτικες προκλήσεις και των διαπραγματεύσεων αποκαλύψεις.