ΕΛΙΑΜΕΠ: Έκκληση για την Επανεκκίνηση της Ευρώπης

Το Ελληνικό ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής  (ΕΛΙΑΜΕΠ) διοργάνωσε την Τετάρτη (24 Ιανουαρίου 2018), στο Ωδείο Αθηνών, δημόσια συζήτηση για την παρουσίαση της τρίτης έκθεσης για το Νέο Σύμφωνο για την Ευρώπη που αποτελεί μια έκκληση για δράση με θέμα: «Για μια Επανεκκίνηση της Ευρώπης: Μία δέσμη προτάσεων για την Ε.Ε. των 27».

Η έκθεση αυτή αποτελεί το επιστέγασμα 5 ετών εργασίας, αποτυπώνοντας πάνω από 120 εθνικές και διεθνικές συζητήσεις ανά την Ευρώπη. Υποστηρίζει ότι η Ε.Ε. των 27 θα πρέπει να αποκτήσει την πολιτική βούληση και το κουράγιο να συμφωνήσει σε ένα φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό και αμοιβαίως επωφελές πλαίσιο συμφωνίας, προκειμένου να ξεπεραστούν τα αδιέξοδα και να καταπολεμηθεί ο κίνδυνος μιας οπισθοδρομικής, εθνικιστικής, κλειστής, ανελεύθερης και αυταρχικής Ευρώπης που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε σήμερα. «Θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί η Ευρώπη αυτήν την ευνοϊκή συγκυρία για να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές, ή θα περιμένει μοιρολατρικά την επόμενη μεγάλη κρίση;» αναρωτήθηκε ο Καθηγ. Λουκάς Τσούκαλης, Πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και μέλος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του Νέου Συμφώνου για την Ευρώπη κατά την εισαγωγή του στην εκδήλωση.

Η παρουσίαση της έκθεσης έγινε από τον Καθηγ. Γιώργο Παγουλάτο, μέλος της Ευρωπαϊκής Ομάδας Προβληματισμού για το νέο Σύμφωνο της Ευρώπης, ο οποίος τόνισε ότι «η Ευρώπη χρειάζεται μια μεγάλη συμφωνία, μια συμφωνία-πακέτο, για τις αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιήσει προκειμένου να αντιμετωπίσει επιτυχώς τις προκλήσεις. Μια τέτοια συνολική συμφωνία, που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τη Γερμανία, τη Γαλλία και όλα τα κράτη-μέλη, εισηγείται το Νέο Σύμφωνο για την Ευρώπη. Η πρόταση αναζητά μια χρυσή τομή μεταξύ εθνικής υπευθυνότητας και ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, προστασίας των δικαιωμάτων και ασφάλειας των Ευρωπαίων πολιτών».

Τη συζήτηση συντόνισε η δημοσιογράφος Αγγελική Σπανού, ενώ την  έκθεση σχολίασαν οι: 

• Παναγιώτης Βλάχος, Επικεφαλής «Μπροστά», Συνιδρυτής Vouli Watch, ο οποίος τόνισε ότι «η Ευρώπη είναι η πατρίδα της θεσμικής καινοτομίας, της ικανότητας να ανακαλύπτει ξανά τον εαυτό της και μόνο μέσα από το άνοιγμα της γνώσης και των θεσμών της μπορεί να θωρακίσει καλύτερα το μέλλον της»
• Μαρία Γαβουνέλη, Αν. Καθηγήτρια Διεθνούς Δικαίου, Νομική Σχολή, Παν/μιο Αθηνών,
• Θοδωρής Γεωργακόπουλος, Αρθρογράφος, Διευθ/ντής Περιεχομένου ΔιαΝΕΟσις, ο οποίος παρατήρησε ότι  «κάθε πλαίσιο προτάσεων για την Ευρώπη του μέλλοντος πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν ότι η υλοποίηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στην ΕΕ δεν εξαρτάται τόσο από την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο ή γενικά "την Ευρώπη, όσο από 27 συγκεκριμένους ανθρώπους: τους αρχηγούς των κρατών-μελών. Αυτό είναι το προσόν της συγκεκριμένης πρότασης: Είναι δομημένη ώστε να είναι χρήσιμη στο μόνο κρίσιμο κέντρο λήψης αποφάσεων. Σε αυτούς»
• Κωστής Καρπόζηλος, Διευθ/ντής Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (AΣΚΙ),  που διευκρίνισε ότι «το στρατηγικό πρόβλημα του ευρωπαϊκού πρότζεκτ παραμένει. Η Eνωμένη Ευρώπη κέρδισε χρόνο, αλλά όχι την παρτίδα και η συζήτηση παραμένει εγκλωβισμένη γύρω από τον κίνδυνο του "λαϊκισμού", αφήνοντας έξω το κύριο ερώτημα: ποια ευρωπαϊκή πολιτική μπορεί να εγγυηθεί άμβλυνση των ανισοτήτων εντός κάθε εθνικού σχηματισμού και μεταξύ των χωρών της ΕΕ; Εκεί κάπου όλες οι απαντήσεις που ξέρουμε φαντάζουν ανεπαρκείς και κοντόφθαλμες»
• Γιάννης Κουτσομύτης, Αρθρογράφος, Πολιτικός Αναλυτής, που τόνισε ότι «στους επόμενους κρίσιμους μήνες η Ευρώπη καλείται να αποφασίσει για το πως θα διαμορφώσει το μέλλον της. Ανάμεσα στις πολυδιάστατες εθνικές επιθυμίες και αγωνίες, υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα να βρεθεί μια χρυσή συνισταμένη που θα καταστήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση συνεκτική, ασφαλή, αποτελεσματική και ανταγωνιστική»
• Γεράσιμος Μοσχονάς, Αν. Kαθηγητής Συγκριτικής Πολιτικής, Πάντειο Παν/μιο
• Λευτέρης Παπαγιαννάκης, Αντιδήμαρχος Μεταναστών, Προσφύγων και Δημοτικής Αποκέντρωσης, Δήμος Αθηναίων
• Μαριάννα Σκυλακάκη, Οικονομολόγος, ιδρυτής & αρχισυντάκτρια, αθηΝΕΑ  η οποία παρατήρησε ότι «πρέπει να διαλέξουμε την Ευρώπη με νέα εργαλεία τεχνοκρατικά, όπως αυτά που προτείνονται στην έκθεση για το Νέο Σύμφωνο, αλλά με επιχειρήματα πολιτικά».