Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, με την πολιτική των υψηλών φόρων και των γενναιόδωρων επιδομάτων, διοικεί τη Σουηδία, μόνο του ή σε συνεργασία με άλλα κόμματα, τα 65 από τα 74 τελευταία χρόνια. Η οικονομική ανάπτυξη είναι υψηλή, η φετινή πρόβλεψη είναι 4,1%. Η ανεργία, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας ανέρχεται στο 5,7%, ενώ σύμφωνα με τη Eurostat 7,1%. Οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν δεσμευθεί να την περιορίσουν κάτω από το 4%.
Ο μεγάλος νικητής των εκλογών της 17ης Σεπτεμβρίου, Φρέντρικ Ράινφελντ, 41 ετών, βρήκε την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης στο ζήτημα της ανεργίας.
Ο Εconomist χαρακτήρισε πρόσφατα τη Σουηδία «παγκόσμια πρωταθλήτρια στην επεξεργασία των αριθμών για την ανεργία», και ο Ράινφελντ συμφωνεί. Oπως υποστηρίζει, αν λάβει κανείς υπόψη τον αριθμό των ανθρώπων που είναι σε ηλικία να εργαστούν και ούτε εργάζονται ούτε σπουδάζουν το ποσοστό των ανέργων που προκύπτει πλησιάζει το 21%.
Πολλοί Σουηδοί συμφωνούν μαζί του. «Πολλοί απ'αυτούς που τελειώνουν το Πανεπιστήμιο διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν δουλειές», λέει ο 18χρονος Λίνους Κουλάνγκερ, που εργάζεται σε σούπερ μάρκετ. «Εχω πολλούς φίλους που προσπαθούν να κερδίσουν χρήματα παίζοντας πόκερ στο Internet».
Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ο Ράινφελντ προτείνει την περικοπή των επιδομάτων ανεργίας, φορολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν μακροχρόνια ανέργους και μείωση των κρατήσεων για τους
εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα. Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομικών Παρ Νούντερ κατηγορεί τον Ράινφελντ ότι παίζει με τους αριθμούς αγνοώντας, για παράδειγμα, τις 93.000 θέσεις εργασίας που έχουν δημιουργηθεί από τον Αύγουστο του 2005.
Στις εκλογές του 2002 το κόμμα του Ράινφελντ έλαβε μόλις 15%. Αυτή τη φορά κατέβηκε σε συνεργασία με άλλα τρία κεντροδεξιά κόμματα, που θα κυβερνήσουν ως συνασπισμός. «Δεν ζητώ να γίνει επανάσταση», τονίζει. «Αν το έκανα, δεν θα κερδίζαμε ποτέ».
Οι Σοσιαλδημοκράτες παρουσίαζαν τον αντίπαλό τους ως έναν παραδοσιακό συντηρητικό που κρύβεται πίσω από μια βιτρίνα μετριοπάθειας. Κάνουν λόγο για «τη σουηδική εκδοχή του συμπονετικού συντηρητισμού».
Ο Ράινφελντ ανταπαντά «Ο Γκόραν Πέρσον ηγείται ενός "κόμματος επιδοτούμενων" και εμείς είμαστε το κόμμα των νέων εργαζόμενων».
Ωστόσο έχει δεσμευθεί ότι δεν θα θίξει το σουηδικό μοντέλο, το οποίο στηρίζεται σε έναν συνδυασμό κράτους προνοίας και ενεργητικού καπιταλισμού, που συμβολίζουν εταιρείες διεθνούς εμβέλειας όπως η Ikea, η Volvo και η Ericsson.
Πηγή: The New York Times