Η Γαλλία γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να προχωρήσει μόνη της στη μεταρρύθμιση της Ευρώπης. Άρα, χρειάζεται τη Γερμανία στο πλευρό της, παρότι υπάρχουν διαφορές. Η επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ στο Παρίσι την Παρασκευή, χωρίς ακόμη να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, ήταν μία καθαρά συμβολική κίνηση, με άγνωστη ατζέντα, που κύριο στόχο είχε να δείξει ότι ο γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να λειτουργήσει.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η Γαλλία γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να προχωρήσει μόνη της στη μεταρρύθμιση της Ευρώπης. Άρα, χρειάζεται τη Γερμανία στο πλευρό της, παρότι υπάρχουν διαφορές. Η επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ στο Παρίσι την Παρασκευή, χωρίς ακόμη να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, ήταν μία καθαρά συμβολική κίνηση, με άγνωστη ατζέντα, που κύριο στόχο είχε να δείξει ότι ο γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να λειτουργήσει.
Αυτή τη στιγμή όλα δείχνουν ότι η Άγκελα Μέρκελ αναγκάζεται να μοιραστεί τον ηγετικό της ρόλο με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. «Ο κ. Μακρόν παίζει το ισχυρό χαρτί του παραδοσιακού ρόλου της γαλλικής διπλωματίας που αναμιγνύεται σε πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο» είχε αναφέρει πρόσφατα ο Στέφαν Ζάιντεντορφ, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλογερμανικού Ινστιτούτου στο Λούντβιγκσμπουργκ. Θα μπορέσουν όμως οι δύο χώρες να δημιουργήσουν ένα κοινό μέλλον σε έναν κατακερματισμένο κόσμο; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που προκύπτει και εντέλει αυτό που θα πρέπει να απαντηθεί στο Φόρουμ του Νταβός.
Τον Οκτώβριο του 2017 ο κ. Μακρόν ζήτησε, στην πολυσυζητημένη ομιλία του στη Σορβόννη, βαθύτερη ενοποίηση σε όλα τα επίπεδα, με την εθνική κυριαρχία να δίνει τη θέση της στην ευρωπαϊκή κυριαρχία. Το Βερολίνο επικρότησε τον φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό του κ. Μακρόν, παραμένοντας ωστόσο ιδιαίτερα επιφυλακτικό. Τώρα, δε, που οι Σοσιαλδημοκράτες είπαν το μεγάλο «ναι» για τον σχηματισμό συνασπισμού στη Γερμανία, ο Γάλλος πρόεδρος βλέπει το Βερολίνο να δίνει προτεραιότητα σε ευρωπαϊκά θέματα και αυτό σίγουρα τον διευκολύνει.
Η συνάντηση λοιπόν των δύο ηγετών αποτελεί σαφή ένδειξη ότι Παρίσι και Βερολίνο παραμένουν ενωμένα και αποφασισμένα να πάνε μπροστά την Ευρώπη. Συμπίπτει, δε, με τη σημερινή 55η επέτειο της Συνθήκης των Ηλυσίων, που εδραίωσε τη φιλική σχέση μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για πρώτη φορά έπειτα από 20 έτη η Γαλλία επιστρέφει στην κεντρική σκηνή με όραμα και προτάσεις. Όχι όμως μόνη, αλλά μαζί με την κα Μέρκελ. Μόνη της, όποια από τις δύο χώρες, δεν έχει επαρκή νομιμότητα για να αναλάβει την καθοδήγηση της Ευρώπης. Η Γαλλία δεν έχει τα αναγκαία οικονομικά αποτελέσματα, ενώ μερικές φορές χαρακτηρίζεται αλαζονική από τους εταίρους της. Η Γερμανία επίσης δεν θέλει να φανεί ότι οδηγεί μόνη της την Ευρώπη.
Θα μπορέσουν λοιπόν να συνεργαστούν η Γαλλία και η Γερμανία; Και εάν τα καταφέρουν, θα είναι προς όφελος δικό τους ή προς όφελος της ισότητας και των υπόλοιπων χωρών-μελών, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει στην Ενωμένη Ευρώπη;