Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ ήταν μέχρι σήμερα συνηθισμένη να έχει τον ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Τώρα φαίνεται πως θα πρέπει να τον μοιραστεί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν. Ωστόσο ο ένας χρειάζεται τον άλλο.
Η Άγκελα Μέρκελ επί χρόνια έπαιζε το πρώτο βιολί στην Ευρώπη και κανείς δεν το αμφισβητούσε. Μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ πολλές εφημερίδες έγραψαν πως τώρα η Μέρκελ είναι «ο αρχηγός του ελεύθερου κόσμου». Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι πριν από μερικούς μήνες. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο όμως τα πράγματα άλλαξαν. Το κόμμα της καγκελαρίου έχασε πάρα πολλές ψήφους, άρα και ισχύ, στις τελευταίες εκλογές στη Γερμανία.
Από την άλλη πλευρά στη Γαλλία, ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μκρόν είναι το νέο αστέρι της πολιτικής. Ο νεαρός Γάλλος πολιτικός θεωρείται χαρισματικός και έλαμψε με τη νίκη του εναντίον της ακροδεξιάς υποψήφιας Μαρίν Λεπέν. Κατάφερε επίσης να περάσει τις αλλαγές στο εργασιακό παρά τις αντιδράσεις που είχαν δημιουργηθεί. Στα 40α του γενέθλια, η πλειονότητα των Γάλλων τον χαρακτήρισε μάλιστα «έναν καλό Ππόεδρο».
Και ο Εμμανουέλ Μακρόν δεν τα πάει καλά μόνο στο εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό. Ένα λαμπερό δείπνο με τον Τραμπ στον πύργο του Άιφελ και η υποδοχή του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στο ανάκτορο των Βερσαλλιών ακολούθησαν μια σειρά από πρωτοβουλίες όσον αφορά στην πολιτική στην Αφρική και τελευταία η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. «Παίζει το ισχυρό χαρτί του παραδοσιακού ρόλου της γαλλικής διπλωματίας που αναμειγνύεται σε πολιτικά ζητήματα σε όλο τον κόσμο», δηλώνει ο Στέφαν Ζάιντεντορφ, αναπληρωτής διευθυντής του Γαλλογερμανικού Ινστιτούτου στο Λούντβιγκσμπουργκ.
Δεν είναι καλός ένα ηγεμονικός ρόλος στην Ευρώπη
Η Μέρκελ και ο Μακρόν διαφέρουν όμως και σε κάτι άλλο. Η Γερμανίδα καγκελάριος για παράδειγμα επιζητεί το διάλογο ακόμα και με δύσκολους εταίρους, όπως είναι ο Τραμπ, ο Πούτιν ή ο Ερντογάν, αλλά παραμένει πάντοτε εντός πρωτοκόλλου, είναι ψύχραιμη και κρατά αποστάσεις. Ο Γάλλος πρόεδρος από την άλλη πλευρά, προτιμά τις πιο θεαματικές εμφανίσεις και μπορεί να γίνει πιο άμεσος και φιλικός με έναν τρόπο λίγο περίεργο. Για παράδειγμα, δεν άφηνε το χέρι του Τραμπ κατά τη διάρκεια χειραψίας ή του είπε κάποια στιγμή με στόμφο «κάνε και πάλι τον πλανήτη μεγάλο».
Δεν πάει πολύ καιρός που το περιοδικό Time χαρακτήρισε τη Μέρκελ «Κυρία Ευρώπη», ωστόσο τώρα αποκαλεί τον Μακρόν ως «τον επόμενο ηγέτη της Ευρώπης». Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ωστόσο πως είναι επικίνδυνο να επικεντρώνεται κανείς σε πρόσωπα και όχι σε πολιτικές. Ο Μακρόν δεν φαίνεται πάντως να έχει βλέψεις για έναν ηγεμονικό ρόλο στην Ευρώπη και η Μέρκελ είναι γενικά ανοιχτή στο διάλογο. Θα πρέπει όμως πρώτα να επιλύσει ένα σοβαρό πρόβλημα στο εσωτερικό και αυτό είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης. Το σίγουρο πάντως είναι πως ο ένας χρειάζεται τον άλλο.